Seige FORD SERIES 5 (COMPLETED) UnderEditing

CHAPTER 8

CHAPTER 8

❤ Seige ❤

NAPATINGIN AKO SA taas dahil hindi pa bumababa si Magnolia. Hinayaan ko muna kasi siya na tapusin ang homework niya. Ayoko naman ng dahil sa akin ay hindi siya makagawa ng mga gawain sa school na alam ko na importante sa kanya.

"Hijo, baka hindi pa makauwi ang Mommy at Daddy mo. Wala rin ang iba mong kapatid. Kumain na kayo ni Magnolia. Nakahain na ako." sabi sa akin ni Manang kaya napabaling ako rito.

"Sige po, Manang. Tawagin ko lang po si Mags." magalang kong sabi rito na tumango at umalis na para bumalik sa kusina.

Umakyat na ako para puntahan si Magnolia. Tapos na kaya siya sa homework niya? Siguro naman, 'di ba?

Pagtapat ko sa kwarto nila ng Ate niya ay pinihit ko na ang pinto. Binuksan ko ang pinto at sumilip. Nakita ko na nakahiga siya habang nakatalikod sa gawi ko.

Kaya naman tuluyan ko nang binuksan ang pinto at pumasok. Sinara ko ang pinto at lumapit sa kanya.

"Mags, kakain na. Halika na at baka malipasan ka ng gutom." aya ko rito ng huminto ako sa kabilang side ng kama.

Nakatalikod siya sa akin at umuungot na tila namimilipit. Napakunot-noo ako at sumampa sa kama.

Hinawakan ko siya sa balikat at tinihaya ng higa.

"Shit!" bulalas ko ng makita ko na maputla ang mukha niya at pawis na pawis ang noo niya habang namimilipit sa pagkakahiga. Hawak niya ang tiyan niya.

"Anong masakit, Mags? Sabihin mo sa akin." nag-aalala kong pagtatanong sa kanya.

"M-ma...M-masakit ang puson ko." ungot niya habang napapangiwi.

"Teka! Hihingi ako ng tulong kay Manang, ha? Saglit lang ako." taranta kong pagpapakalma sa kanya at dali-dali akong bumaba ng kama at tumakbo palabas ng kwarto niya.

"Manang! Manang! Si Magnolia po!" histerical kong tawag kay Manang habang mabilis na bumababa ng hagdan.

"Oh, hijo? Bakit ka humahangos?" tanong ni Manang na nagmadali na lumabas ng kusina at nilapitan ako habang nagpupunas ng kamay.

"Manang, masakit po ang puson ni Mags. Anong gagawin ko? Baka iwan niya ako?" hindi ako magkandaugaga sabi.

"Ano bang pinagsasabi mong bata ka? Halika at alalayan mo akong umakyat. Matignan ko kung ano nga ba ang sinasabi mo." sabi nito.

"Manang naman. Ang bagal niyo kayang umakyat. Bubuhatin ko pa kayo." reklamo ko na kinotongan ako nito.

"'Wag ka nang magreklamo. Gusto mo bang hindi gumaling si Magnolia?"

Umiling ako at marahas na napabuga ng hangin. Pinasakay ko sa likod ko si Manang at halos mapangiwi ako dahil ang bigat niya.

Para akong ugod-ugod habang iniisa na hinahakbang ang bawat step ng hagdan.

Pagdating sa dulo ay binaba ko na siya. Napahawak ako sa likod ko dahil tila sumakit iyon. Pero kahit masakit ang likod ko ay sumunod agad ako kay Manang na tinungo ang kwarto ni Mags.

Nakita ko na kinakausap ni Manang si Mags.

"Hijo, ikuha mo ako ng maligamgam na tubig at towel. Tapos dalhin mo rito." tumango-tango ako at inintindi ang inuutos niya. "tapos bumili ka ng gamot para sa dysmenorrhea."

"'Yun lang po ba, Manang?" tanong ko.

"Oo. Bilisan mo." sabi nito kaya tinignan ko muna si Mags na namimilipit sa pagkakahiga kaya agad akong tumalikod at mabilis na kumilos para kunin ang lahat ng kailangan ni Mags.