a reward of death

Bölüm 8

----- taehyung un ağzından------

uzun boy aynasının karşısında iş teklifini eden adamla tanışıp detayları öğrenmeye gitmek için hazırlanıyordum. siyah gömleğimin düğmelerini yavaş yavaş iliklerken dağınık mavi saçlarıma baktım. siyah pantolon , siyah gömlek ve siyah ayakkabılarıma renk veren tek şey mavi saçlarımdı. uzun süre sonra böyle giyinmenin verdiği hisle gülümsedim. 

hafiften özlemiştim bu işi. 

gömleğimi yarısına kadar ilikledim ve ellerimi saçlarıma atıp göğüsümün açıkta kalan yerlerini incelerken jungkook un da benimle beraber bu işe ortak olmasının sağlıklı bir karar olup olmadığını düşündüm. 

jungkookla beraber adam öldürmek?

düşüncesi bile huzurumu kaçırıyordu. jungkook un yanımda olması daha dikkatli olmamı gerektirecek bir nedendi. onu elimden geldiğince uzakta tutmalı ve kanıt bırakmadığına emin olmak için sürekli kontrol etmeliydim. 

bu işi tek başıma yaparken eğlenerek ve rahat bir şekilde yapıyordum ama bu sefer yanımda jungkook olacağı için daha ciddi bir şekilde halledecektim işimi. 

göğüsüme değen soğuk ellerle irkildim ve düşüncelerimi bir kenara atıp arkadan bana sarılmış olan jungkook a baktım aynadan.

kafasını yavaşça omzuma koydu ve yansımamıza bakarak gülümsedi.

"siyah sana çok yakışıyor."

kollarıyla beni iyice kavradı. kalbinin hızlı atışlarını vücudumda hissedebiliyordum. tekrar uzun uzun bize baktı ve konuştu

"ama siyahtan çok sana ben yakışıyorum."

gülümsedim.

haklıydı.

kafasını omzumdan kaldırmadan açıkta olan düğmelerimi iliklemeye başladı ama o kadar yavaş bir şekilde yapıyordu ki bunu çıldıracak gibi hissediyordum. 

nefes almadan yansımamızı izledim. şu ana kadar gördüğüm her manzaradan daha da güzeldi bu pozisyonda oluşumuz.

jungkook düğmelerimi iliklemeyi bitirince kafasını omzumdan kaldırıp yanıma geldi ve ellerimi ellerine kenetledi.

"bu sana hediye ettiğim yüzük değil mi?" diye sordu elimi incelerken.

"evet" dedim net bir şekilde.

"uzun zamandır takmıyordun."

kenetlediği ellerimi bu sefer yüzüne yakınlaştırdı.

"jimin in verdiği yüzüğü daha çok sevmiş gibiydin çıkarmıyordun hiç."

elimi yanağına yerleştirdi ve konuştu ;

"bu yüzük sana daha çok yakışıyor."

kıskanıyordu. jimini benden kıskanıyordu.

"o benim için sıradan bir yüzük." dedim birdenbire.

"senin verdiğin yüzük ise özel. bu yüzden sadece özel zamanlarda takıyorum."

kocaman gülümsedi. gözündeki o değişik bakış yumuşadı ve parlamaya başladı.

"taehyung" diye mırıldandı. 

kur yaparcasına " seni seviyorum" dedi gözlerini benden kaçırarak. 

"hatta o kadar çok seviyorum ki acaba sana bakarken göz bebeklerim kalp şekline dönüyor mu diye merak ediyorum."

" bende seni seviyorum jeon jungkook."

köpek gibi aşıktım ona.

melül melül bana bakan jungkook un yüzünü sıktım dayanamayıp. bir bebek gibi gözüküyordu şu an.