Dark~The marauders [Dutch/Nederlands]

25

POV Allysia
'REMUS LUPIN BEN JE HELEMAAL MET DIE DOMME WOLVEN KOP GEK GEWORDEN'
Remus en ik staan nog in een knuffel als we stampende voetstappen aan horen komen.
Het is Lone die Remus natuurlijk ook heeft gezien.
'Uhm Hallo Lone..' zegt Remus een beetje ongemakkelijk.
'Allysia wil je misschien even een stapje opzij zetten.' ze klinkt nogsteeds woedend en ik doe wat ze vraagt.
Mee dat ik weg ben geeft ze Remus een volle klap in zijn gezicht. 'AUW!'
Ik grinnik een beetje. 'Serieus?!' zegt hij tegen mij. Ik knik nogsteeds grinnikend.
'Oke oke ik heb het verdiend.' zegt hij en hij wrijft pijnlijk over zijn wang.
'Mooi.' zegt Lone en ze loopt casual weg.
Remus kijkt haar verwarrend na. Dan draait hij zich om naar mij 'Was dat het?'
Ik knik en begin te lachen. Echt typisch iets voor haar.

POV Elisa
Ik ga naar de Astronomy Tower. Je mag er eigenlijk s'avonds en s'nachts niet komen maar ik vind het er heel fijn. Dat is denk ik wel de enige keer dat ik een beetje tot rust kom. Ik sluip naar binnen en zorg ervoor dat niks kraakt. Dan ga ik bij het raam staan en kijk ik naar de prachtige hemel vol met blinkende sterren.
Als ik verderop kijk zie ik zwarte gestaltes vliegen. Dat zijn waarschijnlijk de Dementors die Hogwarts bewaken. Enge wezens zijn het. Je krijgt er de rillingen van.
Ineens hoor ik gekraak, ik schrik en draai om. 'Wie is daar..' fluister ik. Ik kijk rond maar zie weinig ookal schijnt het maanlicht door het raam. Ik draai me langzaam weer om en probeer me op de maan te focussen. Altijd iets wat me kalmeerd.

Ik voel langzaam een hand om mijn schouder. De andere hand gaat naar mijn zij. Ik herken die greep en ik draai langzaam mijn hoofd om. 'Boe!' er gaat een schok door mijn lichaam. Het is Draco. Hij grinnikt.
Hij laat me los en ik kijk hem boos aan.
'Awh liet ik je schrikken.' zegt hij met een babystemmetje.
'Lul.' zeg ik boos.
'Awwhhhh, sorry schatje.' en hij pakt me bij mn heupen en trekt me in een knuffel.
'Ik heb dit gemist..' fluister ik en hij houdt me nog steviger vast.
'Maar ik ben nog steeds boos.' hij begint te grinniken.
'Je wordt met het jaar geweldiger wist je dat?' fluistert hij in mijn oor.
Ik kijk hem aan en geef hem een kus op zijn voorhoofd.
'Kijk hoe mooi het is..' zeg ik.
'Bijna net zo mooi als jou.'
Ik wordt rood en Draco begint te grinniken.
'kunnen we dit vaker doen..' zegt Draco.
Zijn reactie verbaasd me, meestal is hij kil of doet hij alleen maar stoer. Ik kijk hem in zijn ogen, voor een seconde zie ik kwetsbaarheid.
Ik knik en hij zoent me.
'Ik moet weer gaan, ik zie je morgen oke.'
Ik knik en hij loopt langzaam weer weg.

Ik ben verzonken in allerlei gedachten als ik ineens gekraak hoor.
Wat is het toch vanavond.