yeni hayat

87 14 30
                                    

Ben Duru.Bu şehire taşınalı bir ay olmasına rağmen hala alışamadım.Arkadaşlarımı,düzenimi kısacası geçmişimi çok uzaklarda bıraktım.Annem ve babam şiddetli geçinmezlikten dolayı ayrıldı.Bunu demek canımı acıtsada,babam kötü biri.Bunu kabullenmem o kadar kolay olmadı,yaptıklarını asla unutmayacağım.Bir insanın babasından böyle bahsetmesi ne acı...Annem beni,oradaki çoğu öğrencinin birbirini tanımıyor oluşunu düşünerek yeni açılmış bir okula yazdırdı.Bu psikolojiyle dışlanma gibi sorunları kaldıramayacağımı o da iyi biliyor,gerçi "Ben neler atlattım,bunu mu anlatamam?" Diyorum kendime.Ne olursa olsun böyle bir durumun beni üzeceğini de biliyorum.

Okulun ilk günüydü,o gün kendimi enerjik ve mutlu hissediyordum.Baya gergin ve heyecanlıydım,neticede yeni bir okula başlıyordum.Tekrardan 9. Sınıf gibi hissetmek iyi gelmişti.Görevli öğretmenin yönlendirmesiyle yeni sınıfıma gittim.Gözüme çarpan boş bir sıraya oturdum ve telefonla uğraşmaya başladım,o sırada bir ses geldi
"Müsade edersen yanına oturabilir miyim? Boş yerler arasında en çok burayı beğendim."
Dedi ve içtenlikle gülümsedi kız.
"Tabii ki oturabilirsin"
Diyerek karşılık verdim.Çok ayrıntıya inmeden kendimi tanıttım,o da aynı şekilde kendinden bahsetti.İsmi Berfinmiş ve bu okula gelme sebebi okulun ona %100 burslu okuma imkanı sunmasıymış.Gerçekten çalışkan biri olduğu görünüşünden belli oluyordu.Kısa siyah saçları,yuvarlak gözlükleri ve mavi gözleriyle tatlı ve çalışkan öğrenci imajını oluşturuyordu.Biz sohbete dalmışken,10. Sınıfın ilk dersi olan coğrafya dersimizin hocası sınıfa girdi,böylece klasik tanışma merasimi başlamış oldu.Sıra bana geldiğinde,
"Adım Duru,buraya taşınalı bir ay oluyor,aslen İzmirliyim" Diyebildim ve arkamda oturan çocuk
"Sahi miii? Ben de İzmir'den geliyorum! Yurttaşımla karşılaştım desene! Şansa gel!"
Diyerek sözümü kesti.Çocuğun söze girmesiyle benim de konuşmam son buldu.Ona o an içten bir teşekkür etmek istedim.Coğrafyacının bu durum hoşuna gitmemiş olacak ki çocuğu söz almadan konuştuğu için uyardı,neyse ki ilk dersimiz diye çok çıkışmadı.Arkama dönüp ona baktığımda bana göz kırptı ve "Gıcık hoca kızmasın,önüne dön" Bakışı attı.Burayı sevmiştim,Yaşayacaklarımdan habersiz hocayı dinlemeye koyuldum.

Vee ilk bölümü yayınladımm şu an o kadar çok başım ağrıyor ki yok karakterlere isim bul yok kitaba isim bul kitap kapağı ayarla... Bölüm biraz kısa oldu ama bir sonraki bölümü daha uzun yazmaya çalışacağım.Kitap yazmak düşündüğümden bile zormuş fkakfkakkela vote ve yorumlarınızı bekliyorummm

MÜZİK KUTUSUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin