Loving Him From Afar✔️ (UL Series #1)

CHAPTER 11

CHAPTER 11

*A Journey to Succes*

CZYRINE's Point of View

Graduation na namin ngayon. Ang bilis ng panahon, kung dati ay magsisimula palang ako sa highachool, ngayon ay magtatapos na at magcocollage na. Nalulungkot ako dahil alam kong minsan nalang kami magkikita nina Jaycee, Lorenz, Kryshia, Nate at isali mo na 'rin si Russel.

"Yiee! Nak. Congrats!" Nakangiting saad ni mama. Nasa tabi niya si Papa, Ate Shim at Kuya Karl. Agad naman akong lumapit sa'kanila at niyakap.

"Thank you ma!" Pagpapasalamat ko at kumalas sa pagkayakap nila. Nasa bahay pa kami ngayon. Gusto kasi ni mama na picturan ako dito bago pumunta sa school. Gaganapin ang ceremony sa Auditorium ng school namin.

"Halika na nga, baka malate pa tayo" Aya ni papa. Kanina pa kasi picture ng picture si mama. Halos mapuno na ang storage ng phone niya. Natawa nalang kami at sumunod.
.
.
.

Magkahalong saya at kaba ang nararamdaman ko ngayon.  Hindi kami magkatabi dahil sa apeliedo namin. Mas nauna si Kryshia, next si Lorenz, Jaycee, Nate, Ako at si Russel. Tumitili nga 'yung mga babae kasi katabi nila si Russel, Tss.

Umakyat na ang emcee, hudyat na magsisimula na ang seremonya, "Goodmorning students! We're gathered here to celebrate each and one of us' success!" Panimula ng emcee. Humiyaw ang mga students dahil do'n, "Proud na proud ako sa'inyo dahil nakagraduate na'rin kayo. This is just the beginning. Marami pa kayong makakamit sa buhay niyo"

Pagkatapos sabihin iyon ng emcee at nagsimula na ang awardings.
.
.
.

"Ms. Kryshia Jane Cruz.. 4th Honor" Tawag ng emcee. Nakangiti namang umakyat si Krysh sa stage. Isinabit ni Tita Eliz ang medal sa'kanya at nagpapicture. Makikita mo na sobrang saya ni Krysh dahil lumuluha na siya.

"Ms. Jaycee Elaine Mendez.. 3rd Honor" Gaya ni Krysh ay umakyat ito sa stage. Sobrang proud ang mga magulang ni Jaycee dahil tumatalon-talon pa so Tita Riza.

"Mr. Russel Lim Vargas..2nd Honor" Napangiti ako ng marinig ang pangalan niya. Masaya ako dahil naging 2nd siya. Proud na proud ako para kay Russel.

Hindi 'man nakangiti itong umakyat sa stage ay batid kong masaya ito. Kwento niya kasi sa'kin ay gusto niyang maging professional doctor. Ako naman daw ang VIP patient niya. Hahaha!

"Ang let's call on to our Valedictorian, Ms. Czyrine Trixie Lopez"

Umakyat na ako ng stage at kasunod do'n ay sina Mama, Papa, Ate Shim at Kuya Karl na nakangiti sa'kin. Nagthumbs up pa si papa na ikinatawa namin. Isinabit na ang walong medals ko.

Humarap ako at tinignan ang mga taong saksi at dahilan ng tagumpay ko. Lahat sila ay nakatingin sa'kin ngayon.

Pagkatapos nila kaming picturan ay bumaba na muna kami. Kinakabahan ako para sa speech ko.

"Again, Congratulations to our students. Now, may we call our Ms. Valedictorian, it's time for her speech"

Huminga muna ako ng malalim bago pumunta ulit sa stage. Kinuha ko ang mic sa emcee at nagsimula ng magsalita.

"Hi sa'inyo! Congratulations sa inyong lahat. Gusto kong pasalamatan ang mga guro ko dahil sila ang dahilan kung bakit ako naririto ngayon. Sila ang dahilan kung bakit tayo ay may natutunan. Sa mga classmates ko, mamimiss ko ang kakulitan niyo. 'Yung tipong, pipilitin niyo akong magpakopya. 'Yung kumakain kayo kahit nagkaklase pa. Mamimiss ko lahat ng 'yon. Isa ng napakagandang memorya iyon para sa'kin" Tumingin ako sa mga classmates ko na ngayon ay nakangiti, umiiyak at naluluha na.

Ngayon ay tumingin naman ako sa mga matalik kong kaibigan, "Jaycee, Lorenz, Nate at Krysh, salamat. Salamat dahil hindi niyo ako iniiwan. Malungkot 'man sabihin na magkakahiwalay na tayo pero tandaan niyo, hindi ito ang huli nating pagkikita" Naluluha kong tugon. Kumaway naman si Lorenz samantalang sina Krysh, Jaycee at Nate ay nagthumbs up.

Dumapo naman ang tingin ko sa isang lalaki. Ang lalaki 'to ay ang dahilan para makamove on ako. Ang dahilan na naging masaya ulit ako. At ang dahilan para magmahal ulit ako,

Ang lalaking iyon ay si Russel Lim Vargas. Ang taong minahal ko, minamahal ko at mamahalin ko habang buhay.

"Russel Lim Vargas. Ikaw ang dahilan kung bakit nagmahal ako. Kung bakit may rason para maging masaya ako sa paggising ko araw-araw. Russel, salamat dahil dumating ka sa buhay ko. Kung hindi dahil sa'yo ay baka malungkot at puro sakit pa'rin ang nararamdaman ko ngayon. Russel, Mahal na mahal kita. Gusto kong ipaalam sa lahat na mahal kita, pati sa pamilya ko. Na ikaw lang. Rus, naaalala mo pa ba na sabi mo, liligawan mo ako? 'Pwes ngayon...sinasagot na kita"

Nanlaki ang mata niya at gulat na tumingin sa'kin. Tinignan niya ako na para bang naninigurado, kaya tumango ako. Agad siyang umakyat sa stage at niyakap ako.

"Ayieeeee!" Tukso ng mga kaklase namin. Pasimple kong tinignan sina Mama, papa, Ate Shim at Kuya Karl na ngayon ay nakangiting tinitignan kami. Sign na 'okay lang' sa kanila.

Kumalas siya sa pagkayakap ko at marahang nilapat ang mga labi namin.

Sa oras na ito, ay magsisimula na ang college life namin.

***

NOTE:

Hindi pa po end. Marami pang struggles na dadaan sa buhay nila😍 Pero tatapusin ko tong storya na to😊😊

-Em😍🌙🌙