🦋Teoman- İki Yabancı 🦋Teoman- Senden Önce Senden Sonra 🦋Julia Alexa - PleaseholdMe
🦋🖤 Keyifli Okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7-Görünenin Ve Görünmeyenin Ötesinde;Sende Gördüklerim
Kalbimin ilmek ilmek hasar alışını izliyordum. Söylemiş olduğu cümle kulaklarımda uğulduyordu. Kalbim ise hızla atıyordu. Siyaç'ın uzun bedenin ardından bir yaprak gibi savrulurken, kampüsün etrafındaki herkes durmuş şaşkın gözlerle bizi izliyordu. Kendimi kötü hissediyordum. Düştüğüm bu durum ruhumda derin izler bırakmıştı. İnsanlara durup ne açıklama yapacağım bir yana kimseye herhangi bir açıklama yapmak zorunda değildim. Olmamalıydım. Peki neden gözlerini üzerimize dikip film izler gibi bizi izleyen bu kalabalığa içimdeki şiddetli depremleri kusmuyordum? Gereksizdi. Kendimden başka herhangi birine yapacağım açıklama gereksizdi.
İhtiyacım olan beni o kızların yanından çekip çıkaran bu adamın bana bir açıklama borçlu oluşuydu. İşte tamda bu yüzden ondan kaçmak ya da durup ne halt yediğini sormak yerine peşinden ilerliyordum. Siyah yüksek aracının yanına ulaştığımızda benim için kapıyı açmış ve ona şaşkın bakışlarım arasında binmemi beklerken, o etrafa ölüm saçan gözleriyle ayar veriyordu. Sakinliği bir zırh gibi kuşandığımda araca yerleşmemle Siyaç pürüzsüz yüzündeki sert ifadeyle kapıyı kapattı. Aracın etrafını dolanıp, araca yerleştikten sonra gözleri bir kartal gibi beni bulmuştu. "Kemerini bağla." sesinde öfke değil ikaz vardı. Aracı çalıştırırken, kendi kemerini bağlamak yerine benim kemerimibağlamamı istemesi aklıma aniden abimi getirmişti. Hatırladığım anıyla gözlerimi hüzünle kapatıp açtım.
"İncinmesinden korktuğun kişileri korurken kendini düşünmezsin. O yüzden o kemeri bağla meleğim." abimin sözleri beynimde dönüp dururken, Siyaç'ın cümlesini bastırmıştı. Uzanıp kemeri yakaladım ama bir türlü titreyen parmaklarımla tokasınageçiremiyordum. Dışarıdan ifadesiz görünmeyi başarsam da öyle değildim. Olamıyordum. Siyaç'ın sıcak parmaklarını küçük elimin üzerinde hissederken ıslak gözlerimi kaldırıp kahküllerimin altından mavi gözlerine panikle baktım. Harika şu an ağlamamın hiç sırası değildi. Siyaç emniyet kemerini yuvasına yerleştirirken hızla önüme dönüp acelece göz yaşlarımı sildim. Araç fevri bir atakla hareket ettiğinde kucağımda kavuşturduğum parmaklarımla gergin bir ifadeyle oynuyordum. Şiddet yanlısı değildim. Lakin söyledikleri hazmedilir gibi değildi.
Sessiz kaldığımız dakikalar boyunca sahilde kendine yer edinen araçla gözlerimi dışarı çevirmiş, denizi izliyordum. Nefeslerim dingin, ruhum iri taşlara çarpan dalgalar gibi hoyrattı. "Özür dilerim seni bu şekilde rahatsız edeceklerini düşünmemiştim." erkeksi sesindeki ton, dakikalar öncekine nazaranla yumuşak açtığı yaralarını iyileştirmek ister gibiydi.
