NOLUR HATIRLA

Ölümün Tahir'in elinden olur

Yatak odasına girip Nefesi yatırdım tam bende yanına yatıcakken telefonum çaldı.
(Baran mafya işlerinden arkadaşı)
~Konuşma~
O:Ne var?
B:Okan, Erdal bey kızı Nefesi kaçırdığını öğrenmiş
O:Ne? Ne diyosun sen?
B:Bizim mekana gelmiş seninle konuşmak istediğini söylüyor
O:Tamam söyle ona geliyorum ben.
B:Tamam
O:Tahir'in haberi varmı?
B:Erdal beyin bildiğinden haberi yok. Senin dediğin gibi hastaneye de 2 adam göndermiştik. Ölüm haberini almış deliye dönmüş ortalığı falan yıkmış.
O:İyi olmuş Nefesimi elimden alması değil neyse geliyorum ben.
B:Tamam.
~Konuşma son~
Hemen siyah çeketimi giydim ve Nefesin anlından öpüp evden çıktım.
Kapıdaki 15 korumayı önümde sıraya dizdim.
O:Beni çok iyi dinleyin. Nefes bu evden benim haberim olmadan dışarı çıkmıycak. Biri gelipte Okan beyin haberi var diyip eve girmeye kalkarsa beni arıyorsunuz ve almıyorsunuz.
Korumalar:Tamam Beyim.
O:İçerden çığlık sesi falan gelirse girin içeri bakın Nefese, bana haber verin.
Siz dördünüz kapıda, sizde 8 kişi arka bahçeye, siz üçünüzde giriş kapısında durun.
Korumalar:Gözünüz arkada kalmasın beyim.
O:Hadi geçin yerlerinize.
Diyip arabama bindim hızla bizim mekana gittim. 1 saatin sonunda vardım. Hemen arabadan inip içeri girdim ve Baranın odasına çıktım. Girdiğimde karşılıklı oturan Baran ve Erdal bey'i gördüm.
E:Sonunda geldin Okan.
O:Gelin odamda konuşalım.
Dedim ve kendi odama doğru ilerledim. Odama girip masama oturdum. Arkamdan Erdal bey de odaya girip karşımdaki sandalyeye oturdu.
E:Kızımı kaçırmışsın
O:Evet kaçırdım.
E:Hemde ölü göstermişsin nasıl yaparsın bunu.
O:Erdal bey ben size bundan 5 yıl önce Nefesi kafede gördüğümde sizi buldum. Şansa bakın ki sizde mafya çıktınız ben sizden 16 defa Nefesi istedim. Her seferinde kabul etmediniz bende size en son ne demiştim? "Siz Nefesi vermiyorsanız ben de kendi yöntemlerimle alırım" Dedim dimi? Tabi siz beni umursamadanız ama bakın sonuç olarak ben Nefesi hem sizden hem Tahirden aldım.
E:Ben senin bu kadar ileriye gideceğini bilemedim. Nefesi nasıl tutuyorsun evde o senden nefret ediyor yoksa onu zorlamı evde tutuyorsun eğer ona birşey yaptıysan ölümün benim değil TAHİR'İN ELİNDEN OLUR.
O:Nefes evde uyuyor çok mutlu benimle 1 yıldır evli olduğunu sanıyor.
E:Nasıl, naptın kızıma?
O:Restauranta çıkan yangında dumana fazla mâruz kalmış hafızasını kaybetti bende bunları anlattım. Ha bu arada dede oluyorsun hayırlı olsun.
E:Ne dedesinden bahsediyorsun?
O:Nefes Tahirden 2 haftalık hamile ama benden olduğunu sanıyor.
E:Tahir Baba mı oluyor?
O:çık çık çık Tahir değil ben baba oluyorum.
E:Tahir öğrenirse seni acı çektirerek öldürür.
O:Sen söylesende bizi bulamıcak çünkü yarın yurt dışına çıkıyoruz.
E:Beni kızımdan ayırıyormusun?
O:Eğer 5 yıl önce Nefesi bana zorla da olsa verseydin kızından ayrılmış olmazdın şimdi kendi cezanı kendin çek Erdal.
E:Tahir'in öğrenmesini istemezsin diye düşünüyorum. Siz gitmeden bulur.
O:Sevgili damadın Tahir bize hiçbirşey yapamaz. Sen şimdi gitte Tahire cenaze hazırlıklarına yardım et.
Dedim ve kapıya yönelip kapıyı açtım.
Erdal bey de hiçbirşey söylemeden odadan çıktı. Bende geri masama oturdum. Çekmecede Nefesin fotoğrafını çıkardım ve ona bakarak uyuya kalmışım.
~Ertesi gün~
Nefesten
Gözlerime gelen güneşten dolayı uyandım. Kafamı yan tarafa çevirdiğimde Okanı göremedim. Yataktan kalkıp odadaki banyoya girdim ve yüzümü yıkadım. Banyodan çıkıp odadaki dolabı açtım benim bedenime uygun kıyafetlerle doluydu. Off Nefes sen zaten bu evde yaşıyordun tabi kıyafetler senin bedenine uygun olucak. Hemen üstüme rahat birşeyler alıp üstüme giydim.

Nefesin giydiği👆
Odadan çıkıp evde Okanı aradım. Hiçbir yerde yoktu. Salona geçtim. Salonun bahçeye çıkan perdesi kapalıydı belki balkondadır diye kapıya gidip perdeyi açtım. Dışarda bir sürü adam vardı. Nerdeyse 10 tane vardı. Perdenin ucundan bakarken biri elini beline koydu esnedi belinde silah vardı sonra elini geri indirdi. Korkudan hemen perdeyi kapatıp masanın üstündeki Okanın bana dün verdiği telefonu aldım ve hemen Okanı aradım elimde karnımdaydı. Korkudan tir tir titriyordum. İkinci çalışta
O:Efendim aşkım?
N:O-okan
O:Nefes noldu?
N:Okan kapıda silahlı adam-
Titreyerek yürüdüğüm için yanımdaki sehpaya çarpmış ve üstündeki benim resmim olan çerçeve yere düşüp kırılmıştı. Onun sesinden korkup büyük bir çığlık koparmıştım.
O:NEFES NOLDU ORDA NEFEEES.
Birden kapı açıldı içeriye bahçedeki adamlar girmeye başladı. Koşarak merdivenlerden yukarı çıkmaya başladım.
N:OKAN ADAMLAR OKAN ÇABUK GEL LÜTFEN.
koşarken telefon elimden düştü duramazdım arkamdan geliyorlardı. Hemen odaya girip kapıyı kilitledim.
Soluk soluğa kalmıştım. Birden karnıma ağrı girdi.
N:ahhhh
Kapıyı yumruklamaya başladılar. Nerdeyse kapıyı kırıcaklardı.  Dolaptan üzerime bir ceket aldım. Ve balkona çıktım aşağıda hiçkimse yoktu. İkinci katta olduğum için atlıycaktım. Demirlerin arkasına geçip kendimi sarkıttım sonra aşağı atladım. Birden karnıma bir sancı girdi.
N:ahhhhh.
Elim karnımda ilerlemeye başladım. Evin bahçesinden çıktım ve sağ tarafa doğru koşmaya başladım. Başka hiçbir ev yoktu ormanın içinde ıssız bir yerdeydim. Bu yüzden beni kolay bulurlar diye mecbur ormanın içine girdim. Karnım çok ağrıyordu. Acıdan inline inliye ormanda yürüyordum. Bir süre sonra acıdan ve yorgunluktan gözlerim kapanmaya başladı yanımdaki ağaca tutundum. Başım çok dönüyordu birden kendimi yerde buldum. Uzaklardan gelen NEFEEEES diyen bağırışlarla birlikte elim karnımdayken gözlerim kapandı

~NOLUR HATIRLA 4. BÖLÜM SONU~