Deniz Prensi

👑8👑

   Nihayet vapura binmeyi başaran ikili, Bahamalar'a doğru olan iki saatlik yolculuklarına çıkmışlardı. Denizin suları vapurun hacimi ve süratıyla köpürürken, Akari'nin daima zihninde taşıdığı hayalindeki oğlanın görüntüsünün verdiği his, git gide sıcaklaşıyordu. Tarif edilemez bir huzur, güneş gibi sıcacık kalp, karmaşık bir gülümseme, ve o her daim rahatsız hissettiren tedirginlik Akari'nin bu yolculuğunda Katsuki'den sonraki yoldaşı olmuştu. 

   "Katsu.." dedi kız, mor saçları rüzgarda dalgalanırken, denizden gözünü ayırmadan.

   "Ha?"

   "Bahamalar'a birazdan varacağız.."

   "Hıhıı.." Katsu elindeki telefondan gözünü ayırmadan cevap veriyordu.

   "Sen de benimle birlikte onu arayacak mısın?" Akari belki de ilk defa en saf gülüşünü suratına yerleştirip telefonuyla uğraşan çocuğa döndü.

   "Uğraşamam! Ben güneşleneceğim!" Katsuki'nin telefondan gözünü ayırmayarak verdiği cevap, Akari'nin sinirini zıplamıştı.

   Akari aniden Katsuki'nin kafasına yumruğunu indirdi. Neye uğradığını şaşıran Katsuki elindeki telefondan gözünü ayırıp cüretkâr kıza baktı ve sinirle dudaklarını araladı.

   "Ne yapıyorsun lan sen patlıcan!?"

   "Az saygın olsun lan! İnsanlar karşında sana insanlık edip konuşuyorsa onların yüzüne bakarak cevap vermen gerekir!"

   "Söylediğin doğru." Katsuki yüzüne alaycı bir gülümseme yerleştirdikten sonra devam etti. "Ama karşımdaki insan değilse bakmama da gerek yok değil mi?"

   Akari'nin yüz hatları öfkeyle gerildi, ardından köpüren suların durulması gibi yüz hatları da normale döndü. Katsuki'den daha alaycı bir tavır takınarak

   "Beni bu kadar özel birisi olarak gördüğünü bilmiyordum civciv. Doğru söylüyorsun." Akari ellerini birbirine kenetleyip bütün sevimliliğiyle Gökyüzüne baktı ve devam etti.

   "Ben senin meleğinim..."

   "Ha!? Sen mi!? Senden olsa olsa şeytan olur be!?"

   "Git işine civciv!"

   "Afedersiniz.. yolcularımız rahatsız oluyor, lütfen biraz sessiz olabilir misiniz?"

   Katsuki ve Akari gelen görevlinin söyledikleri karşısında birbirlerine baktılar ve ikisi birden kahkaha atmaya başladılar.

   "Yani kısacası sessiz olmazsak bizi vapurdan mı atacaksınız?" Akari kahkahasının arasında söyleyip tekrar kahkaha atmaya başlamıştı.

   "Hey patlıcan, aynı uçaktaki gibi!" İkili gülüşmeyi sürdürürken görevli ciddiyetini bozmayarak boğazını temizledi ve dikkatlerin ona dönmesini sağladı.

   "Efendim, eğer sessiz olmazsanız elbette ki sizi atmak zorunda kalacağım. Vapurumuza bağlı dört tane filikamız var."

   "At, filikayı da adaya varınca satarız!" Katsuki hala gülmeye devam ediyordu fakat Akari'nin gülüşü görevlinin ciddiyetini anladığı zaman yüzünden silinmişti.

   "Hey Katsu!" Akari Katsuki'nin kulağına eğilip onu dürttü.

   "Ne var?"

   "Sessiz olalım aptal! Kesin köpek balıkları vardır bu sularda!"

   Katsuki korku dolu surat ifadesini kıza çevirdi, tam o sırada görevli tekrar boğazını temizleyip konuşmaya hazırlandı.

   "Çok doğru efendim. Piranaları ve deniz analarını unutmayalım. Hatta zorlarsak balina bile çıkabilir!"