Hatırlatma: Yada bana bir şeyler hatırlatacak ufak bir şey sadece o gün dışarıya çıktığımda ne olduğunu merak ediyordum güçlü olduğumu söylemişti ama güçlüysem kendimi neden korumamıştım?
Kitaplara ne aradığımı bile bilmeden bakıyordum herhangi birşeyler çağrıştıracak bir şey arıyordum anlaşılan uzun bir gece olacak...
...........................................................................
Yaslandığım kitap raflarından ayrılıp elimdeki kitabı aldığım yere yerleştirdim kaç saattir buradaydım 6?- 7? Belkide daha uzun ama sadece umutsuz vakaydı o kadar şey okumuştum ama 1 saniyeliğine bile herhangi bir görüntü görmemiştim.
Kütüphaneden çıkıp sessiz koridorda yürümeye başladım uykum yoktu en iyisi etrafı keşfetmekti. Karşıma çıkan ilk odaya yerde yaklaşık 15 tane minder ve onların karşısında ise tahta ve daha büyük bir minder vardı burası sınıf olmalıydı. Tahtaya birazdaha yaklaşıp elime tebeşir alıp çizim yapmaya başladım bir kız ve yanında büyük bir kartal çizmiştim nedense bu çok tanıdık gelmişti.
Çizimi bitirdiğimde güneşin doğduğunu farkettim ama çok güzel olmuştu, çizim konusunda yetenekliymişim anlaşılan. Dali ile benim kaldığım odaya gidip sessizce kendi yatağıma uzandım uykum yoktu ama yinede gözümü kapatıp öylece durmak istiyordum.
Uzun süre öylece durdum ara sıra pencereden güneşin muhteşem doğuşunu izlemiştim biraz zaman geçtikten sonra Dali'nin kurduğu alarm çalmıştı o uyku haliyle lavaboya giderken aşırı tatlı duruyordu.
İşlerini halledip geri geldiğinde beni uyanık gördüğüne şaşırmıştı
"erken uyanmışsın"
"hiç uyumadım ki"
Şaşkınlıkla gözleri açılırken ayağa kalkıp dolaptan siyah bir pantolon ve koyu bordo bir tişört alıp banyoya gittim hızlı bir duş alıp üstümü giyindim saçlarımı da topuz yapıp banyodan çıktığımda Dali'nin de giyindiğini farkettim.
"sınıfa gidecektim ama seni de bekliyim dedim"
Kafamı onaylar şekilde salladığımda o önden ben ise arkadan akşam çizim yaptığım sınıfa girmiştik.
"Ohaaa şuna baksana Angela çok güzel!"
Dali'nin baktığı tarafa baktığımda çizdiğim resme baktığını farkettim
"saol"
O bana anlamaz şekilde bakarken sonradan anlamış olmalı ki parmağını bana tutarak konuştu şu an gülmemek için kendimi zor tutuyordum bu hali çok komik gözüküyordu.
"onu sen mi çizdim"
Kafamı onaylar şekilde sallayıp yerdeki minderlerin birine oturdum.
"Daha önce çizimlerinden birini hiç görmemiştim hiç kimseye göstermezdin"
"canım sıkılmıştı"
Ayağa kalkıp elime silgiyi aldım ve hızlıca saatlerce uğraştığım çizimi sildim. O kadar da içime sinmemişti zaten..
Diğer öğrenciler ve öğretmen de gelince Dali diyeceği şeyden vazgeçip oda herkez gibi öğretmeni selamlamıştı.
"Angela sen niye selam vermiyorsun"
Bana bakan hocaya karşı umursamazca göz devirdim.
"zorunda değilim"
Sınıftan oo diye sesler yükseldiğinde öğretmen bir bağırışıyla herkezi susturmuştu.
"Dali! Bir dahaki derse gelirken arkadaşına saygılı davranmayı da öğret!!"
Dali başını eğdiğinde dolan gözlerini görmüştüm. Vücuduma hızla öfke dolarken aynı hızla ayağa kalktım.
"Dali'ye bağırma hakkınız yok!!!"
Şuan bütün sınıftakiler çaktırmadan bana özür dilememi söylüyorlardı ama şuan bütün sesler boğuklaşmıştı sadece karşımdaki öğretmen ve ben vardım sanki
"özür dilerim öğretmenim ben onu uyarırım Angela otur ve sakin ol"
Sinirle özür dileyen Dali'ye baktığımda beni görünce bir adım geri gitmişti.
"suçlu değilsin! Özür dilemeyi kes!"
"Terbiyesiz sen kim oluyorsun da benim dersimde olay çıkarıyorsun!"
Olay çıkacağını anlayan öğrenciler korkuyla sınıftan çıkıyordu ben ise tüm dikkatimle öğretmene odaklanmıştım. Öfke bedenimi ele geçirmişti hiç bir şey düşünemiyordum.
Yanıma gelip bana tokat attığında da bütün vücuduma bir sıcaklık gelmişti ben bile ne yaptığımı anlayamadan bana tokat attığı elini bileğinden yakalayıp sıktığımda canı yanmış olmalı ki bileğini kurtarmaya çalışıyordu o acı çektikçe daha çok sıkıyordum bu duyguyu çok sevmiştim ne olduğunu bilmiyordum ama süper hissediyordum.
En sonunda bileğini bıraktığımda yere dizlerinin üzerine düşmüştü tuttuğum bileğindeki damarlar şişmiş ve aşırı belli oluyordu ayrıca büyük bir morluk vardı ve gittikçe büyüyordu.
Aniden gözlerim kapatılınca gözlerimi kapatan eli çekecektim ki o sırada iki kolumdan da tutulmuştu. Birisi kulağıma fısıldıyordu ama hala boğuk geliyordu. Devam etmek istiyordum devam edip onu öldürmek ama izin vermiyorlardı
Karanlık beni sakinleştirirken etraftaki sesler netleşip eski haline gelmişti. Gözlerimi kapatan el çekilince direk elin sahibine bakmıştım. Bu Roy'du. Öğretmene baktığımda hemşirelerin onu götürdüğünü görmüştüm.
"Angela sen iyi misin"
Dali'nin korkarak sorduğu soru ile tam olarak kendime gelmiştim ben ne yapmıştım böyle? Az önce birisini öldürüyorum
"Dali ben isteyerek yapmadım birden öfkelendim... Ben kendimi kontrol edemedim lütfen inan bana be-"
"sana inanıyorum Angela"
Dali yanıma gelip bana sarıldığında kulağıma fısıldadı.
" böyle bir şey olacağını tahmin etmiştim en başta seni uyarmalıydım."
"bu normal mi yani?"
Dali kafasını onaylar şekilde salladığında daha da kafam karışmıştı. Az önce istem dışı bir şekilde güçlerimi kullanmıştım.
"böyle durumlar için özel bir ilaç var onu kullanırsan sıkıntı olmaz"
"ne tür bir ilaç?"
"sakinleştirici gibi öfkelenmeni engelliyecek bir ilaç"
Kafamı onaylar şekilde sallayıp hızla odamıza koştum koridorda beni gören insanlar yanındaki dürtüp beni gösteriyorlardı ve bu şimdiden çok sinir bozucu olmuştu
Odaya girip kapıyı kapattım biraz sonra da Dali gelip bana hap dolu siyah bir kutu vermişti.
"bu ilaçlardan her gün mutlaka bir tane al"
Kutuyu elime aldığımda bir görüntü görmüştüm ben vardım elimdede aynı kutu vardı ama hapları içmiyordum tam tersi ateşe atıp onları yok ediyordum.
"Dali... Ben bu hapları önceden kullanıyor muydum? "
"sinirlerini kontrol etmene yardım ettiği için kullanıyordun ama sonra birden bıraktın sebebini bana söylememiştin"
Dali omuz silkip odadan çıktığında elimdeki siyah kutuya dikkatlice baktım sebebim neydi acaba? Ama şu an kullanmak zorundaydım en azından bir süre...
.
.
.
Herkeze merhabaa gececiler yoruma gelinnn
Yıldız çok üzgün onu mutlu etmeyi unutmaaaa❤️❤️
