HER ZAMAN YANINDAYIM

23. BÖLÜM:IŞIKLAR SÖNDÜ FENERLER YANDI

Bu şarkıyla birlikte kendinizi karanlığın sessizligine bırakın..

Yedinci Ev-Sevsene Beni

23. Bölüm:Işıklar Söndü Fenerler Yandı
*Yaralarını Kapatmak İçin Zaman İstiyordu Hayattan Ama Kapanacak Kadar Az Yaraları Yoktu Bu Dünyada*

''Oğlum anlatsana Bora kim de Güneş bu kadar kötü oldu?"
" Abi zorlama işte. Bak iyi değilsin otur artık."

" Aras benden bunu bekleme abi. Ben anlatamam sana bunu."

" Ya anlat anlat neden anlatmıyorsun ?"

" Bunu sana Güneş'in anlatması daha doğru kardeşim. Ben aranıza giremem. Kusura bakma ama ben anlatamam. Güneş elbet sana bunu anlatacak. Sadece onu bekle."

Aras , duyduklarının karşısında Ömer Yağız'ın anlatması içim zorlasa da Ömer Yağız bir türlü anlatmamıştı.
Aras'ın durumu iyiye gittiği için doktor Aras'ın eve gidip iyileşmesini istedi.
Tolga çıkış işlemlerini hallettikten sonra zorla da olsa Aras'ı , Ömer Yağız'ın evine götürdüler.

Ne kadar kendi evine götürmek isteseler de Aras kendi evine gitmek istemedi .
Gidemezdi ya artık o eve. Çünkü o eve giderse geçmişi tekrar tekrar hatırlayacaktı.

Aynur hanım arayıp Ömer Yağız'ın evine gelmek istediğini söylese de Aras hiçbirini istemedi. Eve geldiklerinde Ömer Yağız kendi odasını Aras'a verdi.

Ömer Yağız ve Tolga zorla Aras'a yemek yedirip ilaçlarını içirdikten sonra , Ömer ve Tolga odadan çıktı.
Aras bir süre camdan dışarı izledi onu o kadar yorgun kılan yaşadığı olayın üstüne bir de çekilmeyen baş ağrısıydı. Vücudu artık kendini hissiz kolmaya başlamıştı. Bu yaşadıklarının yorgunluğu ile uyuya kaldı.

~

(10.30)

"İlaçlarını içmen için kahvaltı yapman lazım Aras ye hadi biraz. "

"Evet abi doğru söylüyor Tolga tamam biliyorum canın istemiyor ama yemen lazım. "

"Canım istemiyor sizde bunu anlayın. Ben hazırım hadi gidip bir kez daha bakalım babama durumu nasıl? "

"Ama Aras az bir şeyler yeseydin?"

Aras ne Tolga'yı ne de Ömer Yağız'ı dinlemeden odadan çıktı. Ne ağzına bir lokma alacak hali vardı ne de başka bir şey.

Ömer Yağız ve Tolga çok gecikmeden hemen Aras'ın yanına geçtiler. Tolga ve Ömer Yağız , Aras için endişelenseler de ellerinden bir şey gelmiyordu. İkisinin de gözlerinin önünde canlarından çok sevdikleri kardeşi mahvoluyordu ama hiçbir şey yapamıyorlardı. Bir şey düşünmeleri gerekti . bir çözüm yolu...
tolga ve Ömer Yağız hazırlandıktan sonra evden çıktılar Aras arka koltuğa otururken , Ömer Yağız Tolga öne oturup hastaneye doğru yol aldılar.

Aras başını yaslamış elini rüzgara doğru tutarak yaşadıkları bütün olayları düşünmekten başka bir şey yapamıyordu. Bu hayata kendini bağlayan ne kalmıştı ki artık.
Yüzünü güldürecek ne vardı artık.
Hayatına renk katacak ne vardı...
Bütün sorularına verecek cevabı bile yokken yaşama mücadele vermesinin anlamı neydi?