3. BÖLÜM:GÜN AĞARDI

139 60 5
                                    

Bu şarkıyla birlikte kendinizi karanlığın sessizliğine bırakın..

Nahide Babaşlı - Ay Yüzlüm

3. Bölüm: Gün Ağardı
*Biliyorum Sana Giden Bütün Yollar Kapalı*

Aras gelen mesaj sesiyle irkilip büyük bir heyecanla telefonunu cebinden çıkardı.  Telefonuna gelen mesaja girdi ve büyük bir şok içinde kalakaldı.
Gelen mesajda İlayın resmi vardı. İlay çok korkmuştu ve çok ağlamıştı yüzünden belliydi.
Fotoğrafın altında bir de mesaj vardı;
"Bu güzel gözlü kıza çok yazık olacak. Çok da güzel gülüyor ama..Sadece kardeşini değil işini de kaybedeceksin.!"
Aras bu mesajdan sonra sinirlenip bağırmaya başladı.
"Bırak lan kardeşimi, çek elini kardeşimin üstünden, sürme elini ona. "
Aras bu mesajı aldıktan sonra bu olayda iş ile ilgili bir şey olduğunu anlayıp hemen Holding'e doğru yol aldı. Babasının asistanının yanına gidip arşiv odasının anahtarını aldı. Şu güne kadar işten çıkarılan bütün herkesi araştırmaya başladı.
——
(23.47)
"Aras oğlum gelmeyecek misin eve, baban seni bekliyor hala?"
Aras, Aynur Hanımın mesajını okuduktan sonra bir an duraksadı.
"O eve nasıl gelebilirim Aynur Abla, İlay yok  o evde, çocukluğum yok, annem yok, yoklar.
O şimdi nasıl, soğuk mu kaldığı yer, o ağlarken ben nasıl kalayım o evde.."
Çıkardığı listeler içerisinde o kadar kişi vardı ki, hangisine bakacağını bilmiyordu ve bir anda Ada'nın bir plaka dediğini hatırladı.
"Neydi lan o plaka, ne plakası, hatırla Aras hatırla, İlay için hatırla. "
Aras plakayı düşünürken yere doğru uzandı ve plakayı düşündüğü yerde uyuya kaldı.
"Abi kurtar beni, ben çok korkuyorum, burası çok karanlık. Nolur abi gel kurtar beni. Hani bana söz vermiştin bırakmayacaktın beni hani. Gel bul beni abii.."
"Aras Bey , Aras Bey kalktın lütfen."
Aras o an gözlerine değen güneş ışınlarıyla gözlerini açmaya çalışırken başının çok fazla ağrıdığını hissetti.
"Saat kaç,ne zamandır uyuyorum ben. Uyku yasak bana. "
Aras hızlıca ayağa kalktı. Bulduğu kağıtları toplayıp hemen dışarı çıktı. Hızlıca arabaya binip eve doğru yol aldı. Yolda İlay'ın bakıcısı Aynur Hanımı arayıp nerede olduğunu öğrendi. Eve gider girmez Aynur Hanımın yanına mutfağa gitti.
"Aynur Abla Ada'yı al buraya gel hemen çok acil. "
"Hayırdır oğlum buldun mu bir şey İlay'a dair. Bulduk mu kuzumu?"
"Daha bulamadım, ama bulacağım kardeşimi onların eline bırakmam, bırakamam.
Hadi çağır Ada' yı  baştan başlayalım bakalım.Bir şeyler bulmamız lazım. Annem için , İlay için.."
Aynur Hanım Ada'yı çağırmaya gidip geldikten sonra birlikte masaya oturdular.
"Bak abim şimdi kafanı vererek düşünmeni istiyorum. Yüzlerini hatırlaman lazım."
Aras bir yandan fotoğrafları açarken bir yandan da kişileri anlatıyordu.
Ada kişilere uzun uzun bakarken o an bir şey hatırladı.
"Dövme..dövme. Bana vuran adamın elinde dövme vardı evet hatırlıyorum. "
Aras o an Ada'yı durdurup;
"Emin misin ? Doğru mu hatırlıyorsun. Ne dövmesi vardı. Bunları doğru hatırla. Ada çok önemli bak bu. "
"Evet abi hatırlıyorum. Sol elinde bir yıldız dövmesi vardı hatırlıyorum."
Aras dövme meselesini duyduktan sonra daha karamsarlaşmaya başladı. Aklı çok karışmıştı.  Kaçıran kişiye dair elinde birçok delil vardı ama bulamıyordu.
"Kim bu dövmeli ,kim kim olabilir?"
Aras kendi kendine düşünürken bir an kapı çaldı. Gelen babasıydı. Babasıyla birlikte yanında polislerde vardı. Büyük ihtimalle ifade almaya gelmişlerdi.
(Ahmet Dinçer;
Zayıf, uzun boylu,mavi gözlü, beyaz saçlı birisidir. )
Gözlerinin altı şiş, yorgun bi halde oturma odasına gelip Aras'a bakıp ağlayarak ona sarıldı.
"Bulacağız, onu kimseye bırakmayacağız. O bizim her şeyimiz bunu unutma tamam mı?Bak hem polislerde arıyor."
"Korkuyorum baba , onu bulamamaktan korkuyorum , saçının teline zarar gelmesinden korkuyorum. Annemin üstüne onu kaybetmek istemiyorum ben.
Şimdi belki üşüyor, belki aç , belki de korkuyor baba. Belki vurdular ona , benim canım orada acı çekerken burada duramıyorum baba. Bulamıyoruz"
O an Aras'ın cebinden İlay'ın bandajı yere düştü. Aras yere eğilip tokayı alıp kokusunu içine çektiği an daha çok ağlamaya başladı ve o an burnundan kan damlamaya başladı ve yere yığıldı.

HER ZAMAN YANINDAYIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin