Oy ve yorumlarınızı benden esirgemeyin olur mu???
Keyifli okumalar:)
Sağlıcakla kalın...
Hazırlanıp evden çıktığımda Aralık ayına tezat beni güneşli bir gün karşıladı. Hava soğuk olsa da güneşin bu mevsim yüzüme vuran ılıklığı her daim beni mutlu ediyordu.
Kafaye doğru yürürken, bugün kendimi hiç olmadığım kadar yorgun hissediyordum. Belki de geç uyumamın getirisidir.
Kafeden içeriye girdiğimde, aklımda yol boyunca olan adamı görüceğimi ummuyordum. Gidecekti... Yani Metin öyle söylemişti. İçimde anlamsız bir memnuniyet vardı gitmemiş olmasın dair.
Öznur ablayla birşey konuşuyorlardı. Ne konuştuklarını merak etsem de bundan bananeydi. Konu nedense Kural olunca kendimle çok çelişiyordum.
Onlardan gözümü ayırıp, hemen mutfak kısmına geçtim.
Üzerimdeki montu çıkarıp, askılığa asıp önlüğümü geçirdim üzerime.
***
Elimdeki siparişi verip arkama döndüğümde Kural'a göz göze geldim. Bugün kasada durmak yerine geçip bir masada oturuyordu. Onunla göz göze geldiğimde, hızla başka yöne döndüm. Yakalanmıştım. Utançtan yerin dibine girmek istiyordum.
Mutfağa girdim hızla.
"Hasta mısın sen?"
Derya 'nın sorusuna "Yok." diye karşılık verdim. Ama bu kez de yanakların kıpkırmızı olmuş, ateşin var mı senin? "diye sormasın mı?.
" Koşturmaktan. "deyiverdim aklıma ilk gelenle.
Derya yanımdan ayrıldığında elimi yanağıma bırakma ihtiyacı duydum. Yanıyordu. Neden böyleydim ben...
***
Neredeyse gün boyu Kural kafeden ayrılmamıştı,hatta arkadaşları Selçuk ve Metin 'de öğlenden sonra kafeye gelmişlerdi. Aralarında garip bir gerginlik var gibiydi, özellikle Metin ve Kural arasında.
Onlara baktığımı fark etmelerini istemediğimden gözlerimi üzerlerinde kısa tutuyordum. Elimde değildi, nedense merak içindeydim.
Kural neden gitmemişti, yada Metin bu konuda bana neden yalan söylemişti?
Akşam kafeden ayrıldığımda Kural'la göz göze geldiğim anlar vardı zihnimde. Ben ona bakmaktan utanıp çekinirken o kimseyi umursamaz haliyle bana bakıyordu. Acaba ona bakarken çok mu dikkat çekmiştim?
Birşeyi de düzgün yap be Hayat!
Eve vardığımda, sabah Montumun cebine bıraktığım anahtarımı çıkardım. Çantama bırakırdım normalde ama bu sabah pek bir üşengeçtim. Neyse elime anahtarla birlikte gelen kağıt parçasına baktım, Faturalardan biri olduğunu düşünsem de kağıt alenade bir kağıttı.
İncelemek için eve girmeyi bekledim. Eve girdiğimde montumu fortmantoya asıp salona geçtim. Oturduğum gibi kağıdı açıp okumaya başladım.
Sana karşı olan hislerimi karşına geçip söyleme cesaretini bir türlü bulamadım kendimde ne yazık ki...
Bende bu yolu buldum. Ne olur beni anla.
Gözlerine bakıp sana aşığım demeyi çok istesem de, bunun karşılıksız olma düşüncesi beni kahr ediyor.
Eğer seninde benim gibi hisselerin varsa bana karşı, lütfen bu mektubuma karşılık ver. Mektubu kafenin şikayet kutusuna at. Ben ordan alırım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK ÖZGÜRLÜK
Teen FictionAşk aklımda yokken, kalbimde yer etmiş, anlamadığım bir anda beni yakalayarak içine haps etmişti. Bir çift siyah gözün esiri olup çıkmış, beni ben yapan şeylerden onun için vazgeçmiştim. Aşk, sevdiğini olduğu gibi kabul etmektir , ne var ki onun öl...
