11.BÖLÜM

423 245 126
                                    

Oy ve yorumlarınızı benden esirgemeyin olur mu???

Keyifli okumalar:)

Sağlıcakla kalın...





Kural odadakilere fark ettirmeden orayı terk edip, koridora çıktığında yüzündeki hüzün tarif edilemezdi. Sevdiğine yakın olmak varken uzak durmak. Bu hayatının sınavıydı.

Sandalyelerden birine oturduğunda, bu içinden çıkalamaz duruma bir an önce bir çözüm bulmalıydı. Onu hergün görmek ruhuna iyi geldiği gibi an be an canını da fazlasıyla acıtıyordu.

Hayat Öznur'un ilaclarını içirip yatağına uzamasına yardımcı olduktan sonra, onu üst üste arayan arkadaşıyla konuşmak için Öznur'dan müsade istedi.

"Tabi canım ben zaten uyuyacağım."Cevabını aldığında, Öznur'a tebessüm ederek hemen döneceğini belirtip yanından ayrıldı.

Odadan dışarı adımını attığı an Kural'da oturduğu yerden kalkıp genç kızın karşısına dikildi. Böylesine bir duruma hazırlıksız yakalanan Hayat
heyecanını dizginlemeye çalışıp genç adamın yan tarafına doğru yöneldi.

Genç kızın gitme hamlesini anında engelleyen Kural, "Konuşmak istiyorum." dediğinde, Hayat şaşkınca kendisine bakıyordu. Kendisiyle ne gibi bir konuşma yapacağını merak etse de o andaki şaşkınlığını üzerinden atamadığı için bunu sormayı de akıl edememişti. Onun yerine "olur" cevabını vermişti.

Bu cevap memnun etmişti genç adamı. Ama konuşmak için uygun bir yerde değillerdi. Kimsenin konuşmalarına dahil olmasını istemediğinden"Kafeteryaya geçip orada konuşsak?"diye öneride bulunduğunda, bunu da kabul etti genç kız. Şuan mantıklı bir düşünceye sahip değildi konu Kural ve yaptıkları olunca.

Başıyla kabul ettiğini belirtti.

İkili sessizce asansöre yöneltip aşağı kata indiler. Kural gözüne ilişen ilk masaya doğru ilerlerken Hayat'da kendisini takip ediyordu.

"Ne içersin?" diye sordu sandalyeye yerleşen genç kıza bakarak.

Hayat içmeyeceğini düşünmesine rağmen "çay." dediğinde Kural bu cevabı alacağını çok iyi biliyordu. Gerçi bunu tek değil. Konu Hayat olunca onu ondan bile iyi tanıdığına yemin edebilirdi.

Kural içecekleri almak için yanından uzaklaşırken genç kız elini kalbinin üzerine götürdü. Heyecan ve stresten kalbi küt küt atıyordu. Kural'ı beklediği kısa süre zarfında aklındaki tek düşünce Selçuk'un ona söylediği konuda haklı olup olmamasıydı.

Kural elinde bardaklarla gelip sandalyeye oturduğunda, Hayat tepkisizce Kural'a bakıyordu, tabi kaçamak bir şekilde. Direk bakarsa gözünden aşkını anlar diye korkuyordu, dahası utanıyordu.

"Teşekkür ederim."dedi Kural'ın önüne bıraktığı çayla.

İkisi de sessizce önündeki bardaklarla ilgileniyordu. Kural söze nasıl başlayacağını bir türlü kestiremezken, Hayat sabırsızlıkla karşısındaki adamın ağzından çıkacağı sözleri bekliyordu. Beklemek her saniye daha da heyecanlanmasını sağlarken, umduğu sözlerin açığa çıkmasıyla genç adama nasıl bir karşılık vereceği de onda başka bir merak konusuydu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 12 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

TUTSAK ÖZGÜRLÜKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin