Yürüyorum varla yok arası
Sanki ruhum bedenime hapis
Bir nefes boşluğu bekler gibi
Kaçacak delik arar gibi
İçim içime sığmıyordu
Yürüyorum varla yok arası
Yanımdan geçip giden sayısız varlıklar omuzuma çarpa çarpa geçip gidiyorlardı
Sahi bedenim kendini ayakta nasıl tutabiiyordu
Her geçtiğim sokak bir öncekinin aynısı
Her dönemeçte bir başka vahşe
Özge can,emin ,eşule
Ve daha niceleri her sokakta bir annenin feryadı
Her feryada eşlik bir babanın yıkılışı
Katiller ruhlarını nasıl mahkemeye sunuyorlardı vicdanları ölüm uykusuna mı yatıyordu
Kayıp ruhlar cansız bedenler
Her sokak ayrı vahşet
Yürüyorum varla yok arası
Her manzara bir diğerinden acı
Üşüyen evsiz eller
Yalın ayak mendil satan bedenler
İnsan pazarı gibi birşeydi
Her köşede zorla otostop çeken eller
Gece bilmem kaç bilmem kimin nesi
Zorla pazar yerinde sunuluyorlardı
Sahi burası insan pazarımıydı
Bu beden bu ruhu istemiyordu
Yürüyorum varla yok arası
Bu dünya bu zalimleri nasıl barındırıyordu
Sahi gece bütün karanlığı ile
günahları örtpas mı ediyordu
Kaç can vahşete kurban gidiyordu
Ne bedenim kal diyor ne ruhum
Adımlarım sert ve acımasız
Geçip gitmek istiyor bu dünyadan
Bir kabus sanki
Bitmek bilmeyen karabasan çöküşlü bir kabus
Vahşetin sonu yoktu zorbalığın sonu yoktu
Hoşgörü,sevgi,merhamet,şefkat yerini hep şeytani duygulara bırakır olmuş
İnsanlar kendi hükmünü kendi elleriyle verir olmuş
Bilemediler ki hüküm yerde ve gökte yanlızca ona aitdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTKU
SpiritualHayatını bir anda kaybeden kız ve bunlardan bir tek allahı sorumlu tutan ateist bir kız donmuş buz rengi gözleriyle babasının kanlı ve boylu boyunca yerde yaten cesedinin üzerine yemin içti babasının kanı yerde kalmıycak tı intikamını alıcak tı a...
