Suçsuz

Bölüm / Episode 11

Merhaba arkadaşlar ben geldimmmm. Fazla uzatmıyacağım  lütfen voteleyin. Okuyan kişi sayısı 113, yıldızlayan kişi sayısı 31 lütfen yıldızlayın . çünki yazmak istemiyorum artık. Moralimi çok bozuyor.

İyi okumalar :)

Sura iskenderli - sonumuz var

Akşam gece 00:00 kapının kilit açılma sesine uyandım. Kimin geldiğine bakmak için ayağa kalktığımda karşımdaki kişi bana doğru gelip ağzımı bir bezle kapattığında korkudan çırpınmaya başladım. Ama nafile, sanırım bayılmıştım. Gözlerimi bir odada açtım. Oda resmen küf kokuyordu ve benim midem bulanmaya başlamıştı. Etrafımı taradığımda Selin yoktu. Hemen ayağa kalkıp bağırmaya başladım. " Selin nerede, ben neredeyim. Ya yine ne yapmaya çalışıyorsunuz." deyip kapıyı yumruklamaya başladım. Kapı ani bir şekilde açıldı ve içeri giren kişi daha önce sokakta çarpıştığım kişiydi. " Sen o gece sokaktaki çocuksun, Furkan değilmi??" dedim ve hayretler içinde ona baktım.

Kısık bir sesle " Sessiz ol , sana yardım etmek istiyorum." deyip oturmam için işaret yaptı. " Nasıl yardımcı olacakmışsınki?? Sende onlar gibisin. Sanada güvenmiyorum." , Furkan " bana güvenmemekte haklısın , ben bile olanları algılamakta zorlanıyorum." bende onun söylediklerini meraklı gözlerle dinliyordum. " Babamın amacının ne olduğunu , ne yapmak istediğini bilmiyorum. Bundan 2 ay önce babamın çalışma odasında ki bilgisayarında sen, Selin ve birçok
İnsanın doğum tarihi , hastane bilgileri , ailevi durumu ve benzeri bilgilere rastladım. Babam bunları neden gizli tutuyor? Sizide  ilk orada gördüm ve takip ettim. Parkta aslında bilerek ben sana çarpmıştım. Tanışmak istiyordum. Belki sizden bir şeyler öğrenip babamın ne yapmak istediğini anlayacaktım. Ama sizi gördüğümde hiçbir şey söyleyemedim. Babamın sizi zorla burada alı koyacağından haberim yoktu. Sence babam sizin gibi insanlardan ne istiyor?"  diye sordu. Şaşkın ve bir o kadar korku dolu gözlerle ona bakıyordum.

Elif " nasıl yani, bizim gibi birçok insanı mı burada tutuyor. Bu oyunda ben ve Selin' in olduğunu sanıyordum." Furkan " Ne oyunu?" Elif " ilk başlarda evimize giren bir adam kırmızı boyayla yani kanla Selin'in odasındaki duvara koco koca harflerle 'HERŞEY BİR OYUNLA BAŞLADI' yazıyordu."
Furkan " Bugünlük bu kadar yeter biraz dinlenmen  gerek."  Elif " sana sadece bir soru sormak istiyorum."  Furkan " Evet seni dinliyorum. Ama acele et benim buraya geldiğini kimse bilmiyor." Elif " sana neden güveneyim, oyun içinde oyun yaşıyorum." Furkan " Bende oyunlardan sıkıldım , bende gerçeklerin peşindeyim. Bana yardım edersen bu sorunu çözebiliriz. VARMISIN?"

Ona güvenmelimiydim? Bilmiyorum ama buradan ve hastalıktan kurtulmam için ona güvenebilirdim. "  VARIM!!"

Evet arkadaşlarrrrrr inşaallah beğnmişsizidr. Yorum ve votelerinizi bekliyorum lütfen.

Quiet_girl••