~mutluluk çanları~

1.9K 58 9
                                    

eve geldim,ve oldukça hüzünlüydüm.Terliklerimi giyip mutfağa doğru ilerledim,bir bardak su içtim,tam odama gidecektimki,Annem (mevkıbe) seslendi,"Kızım sen çitfliğe gitmeyecekmiydin"hemen cevap verip odama hızlıca gittim.,"Hayır anne bugün burda kalıp yarın gideceğim"gözlerim dolu bir şekilde kitabımı yazmaya başladım.

-"Seven insan unutur mu, başına taş yağsa sevdiğini, ama o unuttu, ama o hatırlamadı, ama o sevmedi..." daha fazla yazmak istemediğim için defteri bıraktım ve camdan gelen sesle irkildim, koşup camdan baktığımda aşağıda bir avuç dolusu taşla can duruyordu.

Bir süre bakakaldım,daha sonra "Bu şekilde konuşmak istiyorsan sen bilirsin".Dedi lafının üstüne aşağıya indim,Beklemediğim bir anda beni kendine doğru çekti neye uğradığımı şaşırdım ,"noldu neden şaşırdın"dedi."Bilmem can bey siz söylesin kalbiniz falanmı iyileşti"diye ima ettim."Birşeyler demeye çalışıyorsun anlıyorum sanem hanım"dedi.

Nefesi yüzüme vuruyordu,kalbim hızlıca atıyordu heyecanlanmıştım ve can konuşmaya başladı.-"bana birçok şeyi hatırlattın",Dedi ve o an kafama dank etmişdi belkide hatırladı pek ümidim yokdu ama" hatırladınmı yani"diyerek heyecanla sordum,ufak bir tebessüm vardı yüzünde "belkide" dedi o anda kendime gelmiştim hayatım tekrar şenlendi,şapşal şapşal gülmeye devam ettim,"nasıl ya baya bildiğin hatırlıyorsun"dedim.

"Evet mesela senin o güzel gülüşünü,tatlı mimiklerini, birlikte kurduğumuz hayalleri,herşeyi hatırlıyorum"dedi,güldüm daha sonra "gel seni biryere götüreceğim" dedi,elimden tuttu ve arabaya bindirdi.

heyecan ve mutluluğum yüzümden okunuyordu,yol boyunca elime öpücükler kondurdu,Şuan hayattaki en mutlu kişiydim belkide. sonunda varmıştık,buraya daha önce hiç gelmemiştim,deniz kenarında bir klübe vardı.Küçükdü ama çok tatlı görünüyordu.

Can'dan
elinden tutdum,ve birlikte klübeye girdik,ağzı açık kalmışdı
"çok sevdiysen ben seni hep getiririm"dedim gülerek,
"oluurr"dedi yumuşak ve heyecanlı ses tonuyla.
Ufak bir masa hazırlamıştım masanın üzerindeki led ışıklarla çok daha güzel gözüküyordu,hemen yanında bir yatak vardı,yatağın yanında ise bir komidin,daha sonra masaya oturduk"acıkdığını varsayarak hazırladım dedim,"evett çok açım"dedi.ve yemeye başladık,bir saat sonra hâlâ masadaydık,ve sanem meyvesuyu zannederek içki içmişti,uyarmaya çalışmışdım ama nafile, ne zaman dinlediki,bende pek kafama takmamıştım açıkcası.
daha sonra ayağa kalkmaya çalışdı ama bir anda kendini yatakta buldu,şapşal ve masumca sırıtıyordu,ben ise kendimi gülmekten alamıyordum.
"Niye gülüyorsunki komik birşeymi var" dedi.
bende "sence yokmu şu haline baksana" diyerek yanına gidip oturdum saçlarını okşadım. Ve unuttuğum o kokuyu birdaha unutmamak üzere ciğerlerime doldurdum.
Ve sanemle birlikte derin bir uykuya geçtik.

Bölüm sonu diğer bölüm heyecan giderek artacak beklemede kalın;).

Artemis Ve Albartos⚡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin