Sanem'den
Gözlerimi açtığımda salonda uzanıyordum, herkes etrafımda meraklı gözlerle bana bakıyordu, can elimi tutuyordu, uyandığımı görünce "iyimisin" dedi "iyiyim" dedim.
"can neden buradayım ben?"
"hayatım galiba kafanı kapıya çarpıp bayılmışsın, doruk beyde lavaboya giderken seni görmüş, hemen buraya getirdi"
"yaa öylemi olmuş" dedim tuhaf bakışlar atarak, doruk bey'in uydurduğu yalanlar karşısında susmalıydım, en azından bir süreliğine şirket iyileşene kadar, işimiz bitince hallederiz.
Hemen ayaklandım,
"kusura bakmayın ceren hanım, demir bey, talihsizlik olmuş isterseniz tekrar sofraya geçelim"
ceren hanım,
"aaa sanemcim, ne kusuru senden önemlimi, hem biz can beyle işin aslını konuştuk, sende dinlen zaten daha fazla durmayalım"dedi.
"peki o zaman, ben elisaya bakıp geleyim"
doruk,
"bende lavaboya gidemedim hemen gideyim bir" dedi
arkama baktığımda doruk bey duruyordu, ellerini saçlarımda gezdirdi, tabiki kolunu hızlıca aşağı ittim, nefret dolu bakışlar atíyordum,
"bak beni rahat bırak, aksi halde senin dezavantajın olur"dedim, tam yine bana yöneldiğinde can seslendi, ve aşağı indim.
ceren hanım vedalaşıp çıktı, demir beylede vedalaştık, sarılırken kulağıma "doruk yaptı biliyorum"dedi, bir telaş kapladı içimi, demir beyde gittikten sonra doruk beydeydi sıra olabildiğince mesafeli bir şekilde elini sıktım, sinsi bakışlarına maruz kalsamda atlattım.
"hayatım buraları toplayıp biraz odamızda dinlenelim"dedi can,
"tamam o zaman ama çikolata yok cannn" dedim çocuklaşarak, bu hallerimi seviyodu,
"ben markete gidiyim o zaman ama gitmeden şartım var yaklaş" tam öpecekken elisa her zamanki gibi araya girdi
"ben bakıyim" dedim ve odaya çıktım,
"annecimm, meleğim, kuzum niye ağlıyosun, acıktın dimi, gel bakalım" diyip emzirmeye başladım, arada elisayla dertleşiyordum,
"bu hayatta ne insanlar var annecim, sen büyünce iyi bir hayat yaşarsın inşallah, ama benim hayatımda iyo, kocam var, sen varsın, ailem ve dostlarım va-"
elisaya baktığımda 25. rüyasını görüyordu belkide, öpüp yerine koydum.
Daha sonra aklıma demir beyin dediği geldi, canın son görüşmelerinden numarasını bularak mesaj attım,
"merhaba demir bey ben sanem, çıkarken söylediğiniz şey neydi?"
yazdım, o arada can geldi, ve cebime koyup hemen poşete yöneldim,
"cannn, browni aldın dimi?"
"aldım hayatım, hadi hazîrlada odaya çıkalım, hangi film istersin"
"hmm, HARRY POTTER istiyorumm, felsefe taşından başlayalım, yani ilk bölümden hadi bakalım"
"başlayalım bakalım, dedi ve odaya gitti, bende tüm çikolataları tepsiye koyup odaya gittim,üzerime rahat birşeyler geçirdim, ve yatağa uzanıp canın kolları arasında izlemeye başladım, ortalara doğru can uyuyakalmıştı, telefondan bildirim sesi geldi, alıp baktığımda demir beydendi, cevap gelmişti,
"Doruğun sana olan ilgisi yüzünden sana yaptıklarını ve yapacaklarını biliyorum, ondan uzak dur, hatta cana söyle vakit kaybetmeden!"
bu mesaj sonrasında biraz düşündüm, kararsız kalmıştım, ama hepimizin iyiliği için şuan söyleyemezdim, fakat daha fazla düşünme gücüm kalmadı ve ellerimi yıkayıp yatağa girdim, hayallerimin arasında uyuya kaldım.
_
Can'dan
sabah uyandığım sanem yanımda değildi, evi gezdim fakat yoktu, elisa'nın odasına girdiğimde elisada yoktu, iyice işkillenmiştim, aşağıya indiğimde bir not gördüm ve okumaya başladım...
Geldimm,
bu bölümleri aksiyonu çok seven okuyucuma borçlusunuz, daha güzel fikirlerim var beklemede kalın🥀
Sınır: 25 vote
