Chapter 21

2K 93 8
                                    

Chapter 21

( Diether )


“Take full responsibility to your child or you'll get nothing from Aunt aside from cutted cards.” i said as i lean back to my swivel chair.

“Are you out of your mind, Bro!? I'm not yet ready to have my own family!” sigaw niya at malakas na hinampas ang office desk ko.

“I only ask you to take responsibility, Hienritt.” sabi ko at tiningnan siya ng masama. “Or you want me to share this to Aunt Rhea so that you can actually, you know have your own family. Siguradong pipilitin ka niyang magpakasal sa nanay ng anak mo.” i added then shrug my shoulder.

“This is my own problem, don't interfere please! Ako na ang bahala dito..”

“Yeah, your problem,” i sarcastically said. “not until Zamira decided to resign as my girl.”

“Hindi ko alam na magkapatid sila..” he said in a lower voice.

“Because you're an ass. Now––”

“I have a girlfriend.” mabilis na pagputol niya sa'kin at nakipagtagisan sa'kin ng titig.

I grin. “I don't care. Now, leave.”

Napabuga siya ng hangin habang mariin na napapikit, “I'll settle all this, don't you dare make a fuss.” sabi niya bago ako talikuran.

“As long as I'll get my woman back, you don't have to worry any single thing.” i said still grinning.





...



“Dad!” salubong sa'kin ni Dexter as soon as I got home.

“Hey, son.” ginulo ko ang buhok nito ng yumakap siya sa binti ko.

“Ganda is with you po? Where is she po?” just like the other day, hinahanap niya parin sa'kin si Zamira.

“We'll go to her place later, Little B.” sabi ko at pinantayan siya. “You want that?”

“Wow! Yes po!” nanlalaki ang matang nagtatalon siya sa tuwa.

“But first,” hinawakan ko siya sa magkabilang balikat. “..we have to make a deal. Hindi kasi siya makikipag-usap sa'tin kung hindi tayo gagawa ng deal.”

“Deal po? What deal po?” inosenteng tanong niya. I smiled.

You gave me no choice, Zam..





***

( Zamira )


Ngiting-ngiti ako habang nakaupo sa harapan ng nakasimangot na si Jellaine. Naisipan ko kasing makipagkita sa kanya at ng personal na akong makahingi ng tawad.

“Laki ng ngiti natin ah? Sabihin mo nga, nakabingwit ka ng mayaman ano?” tanong niya at tiningnan ako ng masama.

“Hindi, masaya lang akong makita ka. Alam mo bang na-miss kita––”

“Letche.” pagputol niya sa mga sasabihin ko. “Anong kailangan mo?” tanong niya.

“Mangangamusta?” patanong na sagot ko.

Umirap siya at sumandal sa kinauupuan, “Kilala na kita, Nasnip. Kinikita mo lang naman ako pag may kailangan ka o may ipapagawang pabor, kaya sabihin mo na kung ano 'yan at ng mapag-isipan ko na.” aniya bago humalukipkip.

Eat My Banana [Book 1]✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon