Deel 26

200 3 1
                                    

Het was Melle. Zijn hoofd stak boven het doolhof uit omdat hij te lang is. Je liet de jongens los en strompelde naar hem toe. Melle gaat het? Je zag dat Melle moeite had met ademen. Toen zag je wat er aan de hand was. Hij had de stroomband om zijn nek en had vaak geprobeerd weg te lopen. MELLE?! MELLE KIJK MIJ AAN! Melle keek je aan en zei: wat ik bij je moet doen kan ik niet... ik wil het niet zei hij met tranen in zijn ogen. Het is oké Melle. Ik kom erover heen.

Oke dan.. hier komt het... weet je nog die dag die voor jou als een drama begon en als een wonder eindigde? Vast wel. Die dag ging voor mij juist van geweldig naar extreem kut. Je liet mij letterlijk vallen en vlak daarna stak je een mes in mijn rug. Dus daarom doe ik dit. Je zag Melle een mes pakken en hem in je rug duwen. Je schreeuwde het uit van de pijn. Zo nu voel je wat ik voelde... Melle je mag gaan zei een stem Maar onthoud je mag het mes er niet uit halen! Zei de stem er achter aan. Je voelde je steeds zwakker worden. Kom op we moeten door.

We gaan Sem en Semmie terug halen! Riep je. Jullie liepen verder maar jullie kwamen er achter dat er verder niemand meer in het doolhof was. Jullie kwamen uit bij de uitgang en de onbekende stem zei: gefeliciteerd je hebt iedereen gevonden! WAT?! NEE! IK HEB HELEMAAL NIET IEDEREEN! WAAR ZIJN SEM EN SEMMIE?!

Nieuwe school, nieuwe vriendenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu