"Hı ? "
" Ne hı dediğim gibi işte nesini anlamadın. "
" Anlamadım çünkü tehlikede olmam için bir sebep yok. "
" Öyle mi canım insanları araştırırsan onlarda seni araştırır. "
Kafasını yatağın başlığına dayadı bende sürünerek yanına gittiğimde kollarıyla sardı bedenimi.
" Nerden biliyorsun benim araştırma yaptığımı ? "
" Seninle ilgili bir çok şey biliyorum bunu unutuyorsun. "
" Evime girmiş olabilirler mi ? "
" Muhtemelen evet. "
Üzerimdeki çarşafı tutarak oturur pozisyona geçtim hemen.
" Eve gitmem gerekiyor. "
" Gitmen gerekmiyor. "
" Gerekiyor. Önemli eşyalarım var Bulut, belkide aradıkları tek şey onlardır. "
" Yanıma gelir misin yoksa ben mi getireyim. "
" Henüz yataktan kalkıp hazırlanmadım ama birazdan yapacağım şey tamda bu. "
Kalkmaya yeltenmiştimki ani bir hareketle belimden çekerek altına aldı.
Ay ışığında bile o koyu kahvesi gözleri çok güzel duruyordu. Ne yaptığımı anlamadan elimi yüzünü okşarken buldum. Hareketlerimin yavaşlığına uyacak sakinlikte fısıltıyla konuşmaya çalıştım.
"Aklımı başımdan alıyorsun fakat gerçekten gitmem gerek. "
" Evinde hiçbir şey bulamazlar güven bana. "
" O evde onların işine yarayacak çok şey var anlamıyorsun. "
" Bana ne zaman anlatacaksın acaba. "
Üstümden kalkarak yatağın yanındaki kilitli komidinden orta boyutlarda sandığa benzer bir kutu çıkardı.
İkimizde karşılıklı oturmuş ortamızda sandıkımsı kutu birbirimize bakıyorduk.
" Fırlattığın yerden tişörtünü verir misin ? "
" Gitmeye inat etmeyeceksin yani. "
Diyerek yerden aldığı tişörtü kafama fırlattı. Bende yüzümü buruşturarak sevimlice dil çıkarttım.
Tişörtü kafamdan geçirirken onunda sırıttığını görebiliyordum. Tamam utanmayacağım.
" Aç bakalım ne varmış içinde. "
" Bana bunun için kızma Çağlay, yapmam gerekeni yaptım. "
Kutunun kilidini açınca içinden mor deri kaplı defteri çıkartıp bana uzattı.
Şaşkınlıkla defteri alırken emanet gibi tutuyordum.
" Birde aldığın birkaç not var bu kağıtlarda. "
Sandığın içindeki kağıtları gösteriyordu. Bu sefer şaşırtmıştı gerçekten. Bu kadarını beklemiyordum.
" Sen... Şaka falan mı bu ? "
Üzgün görünüyordu. Karşımda duran Bulut Akel Öztürk üzgün görünüyordu.
Daha fazla bir şey demeden ortamızda bulunan kutuya defteri koyarak kilitledim ve Bulut'a uzattım.
" Bunu yerine koy. "
Oda dediğimi yaparak kilitli komidine geri koydu. Bana döner dönmez her zaman ki gibi üstüne atlayarak sarıldım.
Dengesini kaybetsede belimden tutarak yatağa bıraktı kendini. O altta ben üstte gülüyordum.
