Bana Bir Masal Anlat Baba [EyFet]

8.Bölüm (Bana Bir Masal Anlat Baba)

"Yenge, bunu yapmak zorundayız," dedi Filiz.  "Neyi yapmak zorundayız! işkence bu resmen işkence. Ölürüm de izin vermem buna." dedi Eylem.  Gözleri yaşarmıştı hemen. "Vermek zorundasın." dedi Filiz sesini yükseltmemeye özen göstererek . Eylem daha da sinirlenmişti. "Ne dediğinin farkındamısın sen ? Abin o senin!"
"Onu öyle görmeyi ben de istemiyorum. Ama tek şansımız bu! "Artık Filiz de bağırıyordu.
"O bu tedaviye girmezse , Seni , beni, kızını geç hiçbirşeyi hatırlamayacak. Yürümeyi , yemek yemeyi , konuşmayı unutacak. Sonra da acı içinde can çekişe çekişe ölecek. Bu mu olsun istersin!" dedi. Eylem'e başka çaresi olmadığını anlatmaya çalışıyordu.
"Nasıl olacak ? en ince ayrıntısına kadar anlatmanı istiyorum."
"Şimdilik sadece gerekli testler yapılacak ve taburcu olacak. 1 hafta sonra gelip serum tedavisinr başlanacak ve 2 hafta sonra da  ilk tedavisini olacak."
"İlk tedavisi mi ? Kaç tedavi olacak ?"
"Şu anlık birşey söylemek mümkün değil. Testin sonuçlarına göre belli olacak  3 ya da 6 kez tedaviye girecek."
"Ben daha bir tedaviye izin vermek zorunda kaldığım için kafayı yiyorum, sen bana 6 tedavi diyorsun. Ne Saçmalıyorsun !"
"Yenge bak, sen durumun ciddiyetini anlamadın galiba , buna mecburuz." dedi . Eylem ne yapacağını kestiremiyordu artık. Bir yanda kızları vardı , diğer yanda kocası . Aynı anda ikisine de yetemezdi ya. 
"Tamam, allah kahretsin tamam. Getir ne imzalamam gerekiyorsa imzalıyım."
Filiz gitmiş çok geçmeden elinde bir dosyayla geri dönmüştü. Eylem dosyayı açtı ve dikkatlice tüm maddeleri okudu. Son maddeyi sesli okumuştu. "Hastanın Ölmesi halinde hastanemizden bir tazminat talep  edilmeyecektir. " "Ne demek bu ?" dedi Eylem Telaşla. Filiz cevap verecek olduysa da Eylem ona fırsat vermeden yeni bir soru yöneltmişti. "Yani bu , fethi bu tedavide ölebilir mi demek oluyor?" dedi bu cümleyi söylerken bile ağlıyordu Eylem.  Filiz hemen atıldı. "Öyle bi risk olsa abimi ateşe atarmıydım sence. O bir prosedür sadece. Her belgede var o madde. Hadi imzala." dedi . Eylem de Filiz'e güvenip imzalamıştı belgeleri.

Eylem belgeleri imzaladıktan sonra hastaneden ayrılıp eve gitmişti.  Üst komşularından Zeynebi alıp kendi evlerine getirmişti. Zeynep uyumuştu ama her zamanki gibi sayıklamaya başlamıştı bile. Eylem yavaşça kendi odalarına girdi. Kızını kocasının yattığı tarafa yatırıp üzerine de kocasının battaniyesini örttü. Babasından bir şeyler hissetmek kızına iyi geliyordu. Eylem yavaşça yatağın diğer ucuna oturdu. "Bu nasıl sınav böyle . Allahım sen bana yardım et. "dedi yavaşça ve kızının yanına uzandı. Ama uyumak mümkün değildi. Aklı kocasındaydı. Sabah gidecek ve fethiyi eve getirecekti. 1 Hafta boyunca ne kadar sarılabilirse sarılacaktı kocasına .

ERTESI GÜN

Eylem sabah erkenden uyanıp bir sürü şey yapmıştı Fethi için. Zeynep de uyanmış gözlerini ovuştura ovuştura  mutfağa girmişti. "Anne, babam nerde?" dedi. Eylem sevecen görünmeye çalışarak kızının önünde eğildi. "Baban hastanede , ama ben birazdan gidip onu evimize getireceğim.."
Zeynep hemen ağlamaya başlamıştı. "Babam gitti değil mi ? hiç gelmeyecek bir daha . " dedi ve daha çok ağlamaya başladı. Eylem ne derse desin inandıramıyordu kızını.  Yine Suna Hanim'a zeynebi bırakıp hastaneye gitti.

Filiz tüm işlemleri hallettiği için taburcu olmaları uzun sürmemişti.  Apartmanın kapısından girdiklerinde Fethi çoktan isyan bayrağını açmıştı. "Hastaneden beri aynı soruyu en az 200 kere sorduğunun farkında mısın ? "
"Ne yapıyım. Endişeleniyoruz heralde." dedi Eylem Tam o sırada koşarak sarılmıştı Zeynep babasının bacaklarına. Fethi yavaşça eğilip kızını kucağına aldı. Arkasından da Suna Hanım çıkmıştı. "Sizi görünce tutamadım valla. Camın önünde beklemekten helak oldu çocuk." dedi. Fethi gülümsedi. "Vaaaayy! babayı pencere önlerinde mi bekledin sen ha ?" dedi Zeynep bir şey dememişti. Fethi kızına baktığında omzuna kafasını gömmüş ağladığını fark etti. "Aaahh!" diye bağırmasıyla Zeynep de kafasını kaldırmış babasına bakmıştı. "Canımı yaktın bak." dedi Fethi Zeynebe bakıp. Sonra gözlerini sildi ve devam etti. "Ama bu prenses ağlarsa ben çok üzülürüm , canım da çok yanar. bence bu prenses beni üzmek istemez değil mi ? " dedi. Zeynep de aģız dolusu gülmüştü. Fethi bu sefer Eylem'e döndü. "Ah, iyileştim sanırım." dedi. Zeynep tekrar sarılmiştı babasına. Eve çıktıklarında da inmemişti kucağından. Fethi Kanepeye oturdu. Kucağında oturan minik kızının kafasını da göğsüne koyup saçlarını okşayıp öpmeye başladı. Zeynep yorgun yorgun söylendi. "Gitmeyeceksin değil mi baba ? "
"Gitmeyeceğim , benim güzel meleğim. Hadi uyu sen. Yoruldun sanırsam" dedi. Zeynep hiç itiraz etmemiş gözlerini yummuştu. Hemen sonrasında ise tekrar mızmızlanarak söylendi.

"Bana Bir Masal Anlat Baba"