T H R E E

403 47 33
                                    


Εκείνη την νύκτα γύρισαν δύο κουρασμένοι άντρες που φαινόντουσαν λες και είχαν φάει πολύ ξύλο. Και οι δύο είχαν μαύρα μάτια και μελανιές παντού στο σωμα τους καθώς στα χείλια και στα φρύδια τους είχαν αίματα.

"Ρε τι έγινε? Πως είστε έτσι?" Είπε ένας ψηλός άντρας με κόκκινα-μπορντό μαλλιά "Πως μας περίμενες εσυ δηλαδή ρε Seungmin?" Είπε ο ένας απογοητευμένα "Πάντως σε καλύτερη κατάσταση, λέγε τι έγινε" "Απλα μπλέξαμε σε καυγά" είπε ο ένας με τα ξανθά μαλλιά έχοντας μια απελπισία στο πρόσωπο του "Δικιά του ιδέα ήταν, για να πάρουμε λεφτά και καλα αλλα στην τελική πήραμε τον πουλο" Αναφώνησε ο άλλος με τα μαύρα μαλλιά που δεν μπορούσε να σταματήσει να τον κοιτάει με εκνευρισμό. Ξαφνικά μπαίνει στον χώρο ένας ψηλός άντρας "Chan? Changbin? Γιατί είστε έτσι?" Απόρησε πλησιάζοντας τους "Α! Υπέροχα ο Woojin μας έφτανε τωρα, ας του πει κάποιος εγω δεν θα ασχοληθώ καθόλου με αυτο το θέμα" ξεφυσηξε ο Chan "Δικια σου ιδεα ηταν έτσι και αλλιώς οποτε μην το αποφύγεις τωρα" "Σκάσε πια και εσύ, το ξέρω εντάξει αρκετά" Είπε τότε με νευριασμένη φωνη "Καλά ελάτε τώρα να ξεκουραστείτε και να αφήσετε τα αντριλίκια" Είπε ο ψηλός άντρας και τους συνόδεψε στα δωμάτια τους

~~~~~

"JIHYO ΞΥΠΝΑΑΑΑΑΑ!!!" Είπε ο Jungkook πηδώντας πάνω μου τρομάζοντας με "ΤΙ ΈΓΙΝΕ?!?" Είπα ανήσυχα "ΚΑΤΙ ΤΡΟΜΕΡΌ, ΑΥΤΌ ΣΥΝΕΒΕΙ" "ΛΕΓΕ ΡΕ ΤΙ ΈΓΙΝΕ?!" "Τίποτα απλά πρέπει να πάμε στην σχολή" είπε με ήρεμο τρόπο αυτη τι φορά και με ένα χαμόγελο.

Του χτύπησα το χέρι δυνατά "Ρε λαμόγιο μην το κάνεις αυτό στο έχω πει, με τρόμαξες" είπα θυμό και σοβαρότητα "Καλά συγγνώμη" είπε αυτός κάνοντας τα λεγόμενα 'puppy eyes'. Με έκανε να νοιοσω άσχημα που του φώναξα αν και ήξερα ότι το έκανε επίτηδες "Το μισώ όταν το κανείς αυτό" "Μπα εμένα μου αρέσει" είπε με το χαμόγελο του να εμφανίζετε πάλι. "Άντε ετοιμάσου να φύγουμε" Μου υπενθύμισε και αποχώρησε από το δωμάτιο.

Πράγματι ο Jungkook ξέρει πάντα πως να μου αλλάζει την διάθεσή με τον Κάθε τρόπο και αυτο ειναι ένα απο τα αμέτρητα θετικά του.

Έκανα κλασικά την πρωινή μου ρουτίνα και όταν έκατσα στον καναπέ με το κινητό μου έλαβα άλλο ένα μήνυμα από τον άγνωστο αριθμό

"Καλημέρα μικρή μου ελπίζω να είσαι έτοιμη για σήμερα"

Μα καλα δεν ειχα κανονίσει κάτι σήμερα τι έγινε? Καλά μπορεί να είναι φάρσα. Θα απαντήσω κάπως ειρωνικά

"Και που να σφίξουν οι ζέστες"

Για αρχή το αγνόησα το όλο θέμα με το μήνυμα δεν ήθελα να το σκέφτομαι καν εξάλλου είχα πολύ πιο σημαντικά πράγματα να κάνω σε αντίθεση με αυτό.

love by accident Donde viven las historias. Descúbrelo ahora