love by accident

F I V E

*Felix POV*

Δεν περίμενα να ήταν τόσο γενναία. Για πρώτη φορά έκανα μια καλή επιλογή. Θα μάθαινε γρήγορα τους κανόνες της ομάδας και θα γινόταν πολύ ισχυρή είμαι σίγουρος

Ξαφνικά άκουσα κάτι φωνές απο τον κάτω όροφο και πήγα να κοιτάξω αν ήταν όλα καλά

"Τι φωνές ειναι αυτες? Chan τι έγινε? Η Jihyo είναι καλά?" Τον βομβάρδισα ερωτήσεις με ένα ανήσυχο βλέμμα στο πρόσωπο μου "Η Jihyo καλά είναι τώρα, αν δεν ήμουν εγώ δεν θα ήταν" Είπε και σχεδόν άσπρισα "Γιατί τι έκανε?" "Πήγε να δραπετεύσει και ο Changbin την έπιασε και παραλίγο να την χτυπήσει"Ηξερα ότι ήταν δυνατός χαρακτήρας ο Changbin αλλά όχι και τόσο "Αν δεν ήμουν εγώ να τον σταματήσω θα της έκανε την μούρη όλο μελανιές" Ήμουν πολύ θυμωμένος αυτή την στιγμή. Ήθελα πολύ να κάνω κάτι αλλά δεν ήθελα να το παίξω ευαίσθητος "Καλά δεν πειράζει μην την καλομαθουμε κιόλας. Λίγο ξύλο δεν πειράζει πότε πότε" Ο Chan τότε ανασήκωσε τους ώμους του και έφυγε από τον χώρο.

Τότε φώναξα τον Minho μαζί με τον Jisung να πάνε να της αγοράσουν τα απαραίτητα που χρειάζεται κάθε γυναίκα

"Jeongin εσυ περίμενε να έρθουν τα παιδιά και θέλω να της πας εσύ τα πράγματα μέσα, και φέρε της και κάτι να φάει μπορεί να πεινάει." Τον διέταξα "Εννοείται Felix ότι πεις, ξέρω"

*Time skip*
*Jihyo POV*

Όταν ξύπνησα είδα έναν μικροκαμωμένο άντρα να κάθετε σε μια καρέκλα απέναντι μου στραμμένος στο κινητό του με μια τσάντα μπροστά του

"Τι θες εσύ εδώ?" Του είπα με αγριεμένη φωνή όπως πάντα "Α! Τίποτα απλά ήθελα να σου δώσω αυτά. Ο Felix είπε να μην φύγω αν δεν ξυπνήσεις και να μου πεις αν είναι όλα μια χαρά" Είπε με ένα γλυκό χαμόγελο στο πρόσωπό του. Αυτός δεν ήταν σαν τους άλλους, ήταν πιο γλυκός και ήξερε να φέρετε, παρ' όλα αυτά εγώ δεν άλλαξα τον τόνο της φωνής μου. "Ώστε Felix το λένε το κάθαρμα, το αφεντικό σου? Σύντομα θα τον δεις πίσω από τις μπάρες" Είπα με ένα γελακι να μου ξεφεύγει. Αυτός χαμήλωσε το κεφάλι και πήγε να φύγει από το δωμάτιο. Τον σταμάτησα μιας και ένοιωσα λίγο άσχημα αν και δεν θα έπρεπε "Περίμενε!" "Τι έγινε θες κάτι άλλο?" "Ναι! Θα ήθελα να ξέρω το όνομα σου" "Με λένε Jeongin" "Ευχαριστώ πολύ για τα πράγματα Jeongin και συγγνώμη που σου φέρθηκα έτσι" Τότε ξανά εμφανίστηκε ένα σπασμένο χαμόγελο στα χείλια του "Μην ανησυχείς ευχαρίστηση μου, επίσης αν χρειαστείς το μπάνιο, είναι εκεί πέρα" Έγνεψα το κεφάλι μου καταφατικά και αποχώρησε από το δωμάτιο