love by accident

T W E E T Y E I G H T

~flashback~

*Jungkook POV*

Ήμουν με τον καλο μου φίλο Kim Seokjin. Ναι καλα θυμάσαι τον γιατρό και ήμασταν για μια βόλτα. Είχαμε πάει σε μια καφετέρια και πίναμε καφε. Επειδή ήταν πολυ κοντινός μου φίλος αποφάσισα επιτέλους να του εξηγήσω την φιλία μου με την Jihyo.

"...Και που λες καλε μου φίλε αυτά με την Jihyo. Τώρα είναι κάπου που ούτε εγώ ξέρω με τον μεγαλύτερο αρχηγό Μαφίας της Seoul" Είπα και ήπια αλλη μια γουλιά απο τον καφέ μου. "Μα για μισό λεπτό αυτή η κοπέλα που μου περιγράφεις... την έχω χειρουργησει" Οταν άκουσα αυτά τα λόγια σύστησα. "Δεν πρέπει να λες αλήθεια" "Κι όμως αλήθεια είναι. Ο αρχηγός τους ο Lee Felix ηταν εκει" Τότε σηκώθηκα απο το τραπέζι "Μήπως έχεις καμια ιδέα που είναι τώρα?" "Δυστυχώς Όχι" Έμεινα λίγο όρθιος για κάποια δευτερόλεπτα πράγμα που μπέρδεψε τον Seokjin και με κοιτούσε περίεργα. Τότε τον άρπαξα απο τον μπράτσο και τον σήκωσα πάνω. "Ρε μαλακα τι κάνεις?" "Σκασε και παμε να φύγουμε απο εδώ" Τότε αναγκάστηκε να τρέξει μαζι μου έξω απο το μαγαζί

Καθώς τρέχαμε στους δρόμους περάσαμε απο ενα σημείο που ακούγονταν πολυ πυροβολισμοί. Τον σταμάτησα κατευθείαν και πλησιάσαμε πιο κοντά. Άκουσα την φωνή του Felix ξαφνικά και λίγο της Jihyo αλλα ξανα και παλι πυροβολισμούς. Χωρίς δεύτερη σκέψη έβγαλα το κινητό μου απο την τσεπη μου και ήμουν έτοιμος να καλέσω την ειδική αστυνομία, τα λεγόμενα ΜΑΤ αλλα με σταματησε ο Seokjin για αλλη μια φορά. "Ρε τι κάνεις?" "Θες να τους αφήσουμε να πεθάνουν?" "Ρε ξες ποιος είναι αυτός που παλεύουν?" "Γιατι ποιος είναι?" "Ο Jackson Wang απο την Κίνα. Αμα μπλέξεις με τον Jackson την έβαψες" "Χέστηκα προκειτε για την Jihyo, θα κάνω αυτό που πρέπει για να μείνει ζωντανή" Τοτε πάτησα το κουμπί της κλήσης και περίμενα.

Οταν κάλεσα μια απαλή αλλα πολύ σοβαρή φωνή ακούστηκε απο το ακουστικό μου "Αρχηγός του Στρατού Sehun εδω παρακαλω πείτε μου" "Ελάτε γρήγορα στην οδο ××× ακούγονται πυροβολισμοί παντού με 10 άτομα να κινδυνεύουν" "Μάλιστα ερχόμαστε αμέσως" Τοτε εκλεισα το κινητό έπιασα απο τον μπράτσο τον Seokjin και κρυφτήκαμε καθώς περιμέναμε για τα ΜΑΤ να έρθουν.

Ξαφνικά είδα απο μακριά 3 μαύρα αμάξια να έρχονται προς τα εδω. Τα τζάμια τους ήταν αυτα τα μαύρα οπότε δεν μπορούσα να δω ποιός ηταν μέσα. Οταν άνοιξε η πόρτα βγήκε ενας μεγάλος, με κοστούμι και γυαλιά, άντρας. Έβγαλε τα γυαλιά του, τα ακούμπησε στα μαλλιά του και μας πλησίασε με γρήγορες κινήσεις καθώς άκουσε και αυτός τους πυροβολισμούς.