love by accident

T W E L V E

[The next day]

*Felix POV*

Επιτέλους πηγαίναμε σπίτι μας. Οταν πηγαίναμε προς το αμαξι ημασταν σε έναν σχετικά μικρό κύκλο που ήταν στην μέση η Jihyo για να είμαι σίγουρος οτι δεν θα έτρεχε να φύγει. Ξαφνικά o Seungmin είδε κάτι στον λαιμό του Jisung και έσπασε την ησυχία

"Jisung, τι είναι αυτό στον λαιμό σου?" Τότε ο Jisung ακούμπησε τον λαιμό του με μια γρήγορη κίνηση "Α αυτό, Εεμ τίποτα θα μου περάσει" "Με πιπιλιά μοιάζ-" "Θα το βουλώσεις? Είπα θα μου περάσει" τότε άρχισε να κοιτάει τον Minho με μισο ματι αλλά αυτός του χαμογέλασε στα κρυφά

Κάτι τρέχει με αυτούς τους δύο είμαι σίγουρος. Δεν με απασχολούσε και πολύ η αλήθεια είναι. Έπρεπε να κανονίσω τον Wang πρώτα.

Ο Hyunjin είχε το κεφάλι κάτω με τον Woojin να του ακουμπάει τον ώμο. Ο Chan με μια κουκούλα συνέχεια, Ο Changbin Από πισο του και εγώ μπροστά.

"Άντε μπείτε στο αμάξι, θα οδηγήσεις εσύ Hyunjin?" Είπε o Seungmin. Ο Hyunjin έγνεψε καταφατικά και πήγε να μπει στην θέση του οδηγού αλλά τον σταμάτησε ο Chan "Εσένα σε φοβάμαι επειδή είσαι πολύ πεσμένος θα οδηγήσω εγώ. Εσυ πάνε πισο με τον Woojin" Δεν είχε άλλη επιλογή και απλά πήγε πισο. Εγώ κάθησα δίπλα του στην θέση του συνοδηγού εννοώ η Jihyo πισο με τον Minho και τον Jisung.

"Ξεκινάω?" "Πατα το" Τότε μου έριξε ένα smirk Και πάτησε με δύναμη το γκάζι. "Ηρέμησε καγκουρα δεν θα βρεις γκόμενα έτσι" ξαφνικά ακούστηκε ενάς θόρυβος από το κινητό του chan. "Τι έλεγες Felixακο?" Πήγα να παρω το κινιτο του να δω ποιος ήταν αλλά μου άρπαξε το χερι με μια απότομη κίνηση

"Τι κάνεις? Πας καλά?" "Ηρέμησε ρε βλάκα, να δω ποιος είναι θέλω" "Δεν σε αφορά αυτό αδερφέ, κοίτα την δουλειά σου και ασε με να οδηγήσω" Πριν βαλει το κινητό του στην άλλη μεριά κοιταξε ποιος ήταν και χαμογέλασε. Τοτε του έριξα ένα δολοφονικό βλέμμα και Κατάλαβα ότι φοβήθηκε λίγο γιατί δεν ήθελε να με κοιτάξει στα μάτια.

*Jihyo POV*

Με τουτα και με εκείνα που έγιναν μέχρι να πάμε σπίτι με πήρε ο ύπνος στο αμάξι. Ξαφνικά ο Chan πέφτει σε μια λακκούβα και καθώς κοιμόμουν το κεφάλι μου έπεσε στον ώμο του Jisung. Ο Jisung χαμογέλασε από αμηχανία καθώς κοιτούσε τον Minho που τον κοιτούσε με ζήλια στο πρόσωπό του.

*Time skip*

"Ωραία κοιμομεμη ξύπνα φτάσαμε" Ακουσα τον Minho να λεει με λίγη  σχετικά ειρωνεία στην φωνή του. "Που ήμαστε?" Ρώτησα καθώς ήμουν ακόμα λιγο κοιμισμένη "Πισο στο σπίτι μας. Με το υπέροχο άδειο δωμάτιο σου, με τους άσπρους τοίχους και την μοναδικη τουαλέτα" Είπε ειρωνικά "Κάτσε τι? Δεν θέλω να ξανά πάω εκεί" "Κρίμα που θα πας" τότε με έπιασε από το μπράτσο μου και με έβαλε με βία μέσα στο σπίτι