love by accident

T W E N T Y F I V E

*Felix POV*

"Τωρα που θα δεις τον Namjoon θα δεις την γλύκα, ειναι πολυ θυμωμένος μαζί σου" Ειπε ο Yoongi γελώντας "Πίστεψε με μια χαρά θα τα πάμε" "Ναι θα το δούμε αυτό" "Σκάστε και οι δυο μόλις φτάσαμε" Πετάχτηκε ο Jimin που οδηγούσε "Απο ποτέ φτάνεις τα πετάλια εσυ?" "Λοιπόν έτσι και ξαναπείς κατι για το ύψος μου αυτό θα στο τρυπησω βαδια μεσα στην κωλοτρυπιδα σου... ΕΓΙΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΌΣ?!" Μου ειπε και ξαφνηκα ύψωσε πανω μου ενα μικρο μαχαιρακι που έμοιαζε αρκετά κοφτερό. Δεν ειπα τίποτα, μονο γέλασα "Jimin γαμω ηρέμησε πια" Τον καθησύχασε ο Hoseok πισο του "Επιτέλους πες του κάτι δεν θα τα πάμε καλά" "Καλα προχωράτε"

Με επιασαν και οι δυο απο τα χέρια και καλα για να μην φύγω και με έφεραν μεσα στο γραφείο που βρισκόταν ο Namjoon. Οταν μπήκα μεσα ειδα τον Namjoon να με κοιτάει απο την ωρα που μπήκα με ενα κενο βλέμα. Με έβαλαν σε μια καρέκλα να κάτσω και μου έβγαλαν τις χειροπέδες. "Ξανα βάλτε του τις χειροπέδες τώρα!" Είπε με την απόλυτη σοβαρότητα που ακομα και ο Yoongi τον φοβήθηκε. Δεν ήξερα ουτε εγώ οτι ήμουν τόσο επικίνδυνος. Έβγαλα ενα διαβολικό χαμόγελο για αλλη μια φορά καθώς δεν έβγαλα το βλέμα μου απο πάνω του.

Έφυγαν ολοι και εμεινα μονο εγώ με τον Namjoon μεσα στο δωμάτιο και για τουλάχιστον 5 λεπτά υπήρχε μια απόλυτη ησυχία. Δεν είπα τίποτα μονο χασμουρηθηκα λίγο επειδή μου έλειπε λίγος ύπνος. Τοτε χτύπησε το χερι του στο τραπέζι περιμένοντας να αντιδράσω αλλα συνέχισα να έχω την ίδια έκφραση κούρασης και ειρωνείας

"Lee Yongbok" "Το ονομα μου ειναι Felix, Ευχαριστώ" Τον διέκοψα "Ναι οτι πεις... Λοιπόν, Lee Felix ο μεγαλύτερος εγκληματίας της Seoul καθώς και αρχηγός της της μεγαλύτερης Μαφίας των Stray kids" "Αυτοπροσώπως" "Τιμή μου να σε εχω μπροστά μου" "Joonie δεν έχεις αλλάξει καθόλου απο το Λύκειο να ξέρεις, ψηλός, κλαρινογαμπρος, κοκαλιαρης και την ίδια σπαστική φωνή. "ΣΚΆΣΕ ΠΙΑ!!" "Ηρέμησε παλιοφιλε απλα ασε με να φύγω δεν υπάρχει κανένας λόγος να με κρατάς εδώ" "ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΕΕ?! ΔΥΟ ΚΟΡΊΤΣΙΑ ΑΓΝΟΟΎΝΤΑΙ ΚΑΙ ΈΧΕΙΣ ΒΆΛΕΙ ΕΣΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΎ!!" "Πρώτον και τα δυο κορίτσια θα σου τα είχα βρει αμα δεν με έπιαναν τα τσιράκια σου, πάντως ο κοντός είχε πλάκα" τοτε ακούστηκε μια ψηλή φωνή απο εξω να λέει

"ΟΤΑΝ ΒΓΕΙΣ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ!!"

"Είδες? Ακόμα έχει" "ΣΚΆΣΕ" "Ηρέμησε γιατί και εγω ξέρω να φωνάζω" Ειπα και σηκώθηκα απο την θέση μου και αλλάζοντας τελείως το ύφος μου κάνοντας τον να φοβηθεί λίγο. "Λοιπόν Joonie μιας που συναντηθήκαμε θέλω την βοήθεια σου... Ο Wang έχει την ομαδα μου και τα δυο κορίτσια που ψάχνεις. Ήμουν έτοιμος να τους βρω μέχρι που ήρθαν τα τσιράκια σου και με πήραν. Αυτη την στιγμή τα πρόσωπα που αγαπάω κινδυνεύουν εξαετίας του Changbin και αυτο το καθίκι σκότωσε τον μεγαλύτερο της ομάδας μου τον Woojin. Λοιπον πρέπει να με βοηθήσεις και μετα αμα θες μπορείς να με συλλαβεις" Ειπα οσο πιο σοβαρά μπορούσα καθώς και αυτός με άκουσε με πολύ προσοχή

"Κάτσε κάτω και ηρέμησε, καταλαβαίνω" Κάθησα "Παιδια μπείτε μέσα!" Τοτε μπήκαν μεσα και οι πέντε, μαλλον τεσσεράμισι, και ο Namjoon με κοίταξε παλι

"Ποιο είναι το σχεδιο?" Τοτε έβγαλα το διαβολικό χαμόγελο για αλλη μια φορά...

~~~~~

*Changbin POV*

Καθόμουν μαζι με τον Jackson και τους υπόλοιπους στον καναπέ και τρώγαμε πίτσα όμορφα και ωραία! Ένοιωθα επιτέλους οτι ανήκω κάπου. Να πω την αλήθεια κάπως εχω χάσει το ενδιαφέρον προς τον Felix αλλα ακόμα θέλω να πληρώσει για ολα αυτά που μου δημιούργησε

"Binnie ολα εντάξει?" Με ρώτησε ο Jackson "Ολα στην εντέλεια!" "Χαίρομαι... τώρα είσαι ενας απο εμάς οπότε καλα θα κάνεις να προσαρμοστείς, σε χτύπησε πολυ η αλλη μέσα?" "Πονάω λιγο ακόμα αλλα μην ανησυχείς θα πληρώσει και αυτή μαζί με τον Felix" "Έτσι σε θέλω!" Ειπε και με χτύπησε απαλά στην πλάτη!"

Ξαφνικά ακούστηκε το κουδούνι "Ανοίγω εγώ!" Ειπε και σηκώθηκε ο Yugyeom να δει ποιος ήταν

"Συγγνώμη πόσες πίτσες παραγγείλαμε?" "2 δεν ήταν?" "Μας ήρθε και τρίτη, και χωρίς να πληρώσουμε" "Μια χαρά ήμαστε ρε φερε την"

Την βάλαμε στην μέση και οταν ανοίξαμε το κουτί είδαμε ενα σημείωμα μεσα

"Αυτή θα είναι η τελευταία σου πίτσα, η ωρα σου έρχεται Changbinnie"

Γουρλωσα τα ματια μου "Ρε τι παπαριες είναι αυτα?" Ειπε ο Jackson "Φιλε αυτός δεν είναι ο γραφικός χαρακτήρας του Felix, δεν ξέρω ποιανού είναι... αλλα κατι μου θυμίζουν τα γράμματα" Απόρησα έκπληκτος "Μπας και ειναι κανενός μπατσου?" Πετάχτηκε ο Youngjae.

Ο Jackson τον χτύπησε απαλά στο σβέρκο. "Ρε πας καλα? O Felix δεν ανακατεύετε με μπατσικα, και να εμπλεχνε, θα μας το έβαζε αυτό μεσα στην πίτσα?" "Ρε βλάκες σκάστε, ξερω σε ποιον ανήκουν τα γράμματα" "Ε πες όμως!" "Στον Namjoon!" Ολοι γύρισαν και με κοίταξαν

"Τον Kim Namjoon? Τον Αρχηγό της αστυνομίας?" "Ναι αυτόν... αλλα δεν θα πήγαινε σε αστυνομία γιατί ήδη τον ψάχνει... οποτε κατι δεν πάει καλα εδω" Όλοι με κοίταξαν μπερδεμένοι... "Πρέπει να δράσουμε έξυπνα αν είναι να μας παίζει έτσι..." Πετάχτηκε ο BamBam "Το ξέρω... αυτο λέω και εγώ..."

Τοτε σηκώθηκε ο Jackson με νεύρα "Που πας?" "Δωστε μου ένα λεπτό παω να βγάλω τα νεύρα μου σε κάποιον" "Παει ο Chan..." Ειπα μεσα μου

_________________________________________

Okay sorry που Αργώ και ειναι μικρό το κεφάλαιο αλλα ναι...  enjoy

Comeback σε 3 μερες ksksksks  DOUBLE KNOT YAS
_________________________________________