HACKER

Burak Leyla'ya yardım edebilecek mi?

 Leyla,eve gelir.içinde büyük bir kırıklıkla, çıkar merdivenleri.Aslında ne bir söz duymak ne de tek cümle duymak istemiyordur.Ona yardım eden bu gizemli kimdir? Bunu düşünür.Kapıyı açar.çantasını hışımla fırlatır.Hesap sormak ister gibi hızlıca bilgisayar koltuğuna oturur. Bilgisayarı açar.'Sen kimsin ' diye haykırır.'Kimsin hayatımı yönlendiriyorsun' Tuşlara hızlı hızlı vurur.Ekrana 'Kimsin yazar 'Hiçbir cevap gelmez.Tüm çaresizliğiyle ağlar.Ekrandan gözlerini ayırmak istemez.Bu meçhul kimse, yüzleşmek istiyordur.Neden hayatını yakın bir mercek altına almış.Bunu sormak istiyordur.Yatağa uzanır,boş boş tavanı izler.Tekrar kalkar.Evdeki anne ve babasıyla mutlu aile tablosu olan tüm resimleri kaldırır.Çığlık çığlığa çöp kutusuna atar.Gözyaşlarına engel olamıyordur.Annesi defalarca arar.Açmaz.Telefonunu kapatır.Odasına tekrar geçer.Ekranda yazı belirir.

'Sakin olur musun Leyla'.'Leyla bağırır.'

Nasıl sakin olacağımı bana söyler misin?Kimsin sen ?Kimsin? 

Bağırır.O an karşısına çıksa.Muhtemelen yakasına yapışıp,hesap sorar.Ekrandaki yazılar devam eder.

'Kötü bir niyetim yok,sana yardım etmeye çalışıyorum '

Leyla ayağa kalkar.'Ha öyle mi?O zaman çık karşıma .Her kimsen cesaretin varsa çık karşıma''Daha zamanı var yazar '

'Korkaksın sen.Korkak '

Sinirlenir.Dağıttığı eşyalarını toplar.Ayakkabısını giyer.Dışarı atar kendini.Nereye gideceğini düşünmeden yürür yollarda,insanların arasından geçer.Sisli bir görüntü gibi gelir etrafı.Gözleri,bakar;ama görmez.Sokak gürültüsü içinde kaybolur.Sahil yoluna çıkar.Boş bir banka oturur.Denizi izler,dalgaların vuruşunu izler.Kayalıklara suların her çarpışını yaşadığı olaylara benzetir.Dalga hızlandıkça,duyguları coşar.Bankın etrafı, ayak uçlarına kadar ıslanır.Aldırış etmez.Uzun süre sadece orada öylece durur.Biraz daha rahatlamış,öfkesinden arınmış olarak eve geri döner.Annesi,eve gelmiş, Leyla'yı göremeyince masaya küçük bir not bırakmıştır.Küçük endişeli notu da umursamaz.yatağına geçer ve uyur.

Sabah kalkar.Bir görevmiş gibi.Kalkar kalkmaz,kıyafetlerini giyer,okula gider.Bahçede kalabalık arkadaş topluluğuna,sahte bir gülümsemeyle,sahte bir selam verir.Derse girer.Dinlemez.Orada olmuş olmak için durur.Tez ödevine az zaman kalmıştır.Ne yapacağına bilmeden,kendine  en yakın kütüphaneye gider.Eline konuyla ilgili geçen tüm kitapları okur.İşine yarayacak bir şey bulamadan yine eve döner.Anahtarla kapıyı açar.Annesi kendisinden umudu kesmiş artık aramıyordur.Yada yalnız bırakmasının daha iyi olacağını anlamış olabilir.Mutfağa girer.Uzun zamandır kendisi için bir yemek dahi yapmamış olduğunu anımsar.En basit bulduğu yemeği yapar.Kendi sofrasında,geçmişini,kederleri yemek yerken misafir eder.Usulca odasına çekilir.Tez ödevi için internette araştırma yapmaya başlar.Yine ekranda o kahrolası yazılar gelmiştir.Artık umursamıyordur.

Burak,odasında tekli koltukta oturuyordur.Gözleri hala Leyla'nın bilgisayarındadır. Ona yardım etmeye çalışırken,onu büyük bir girdabın içine soktuğunun farkındadır.Üzgündür.Tez konusu çalışmalarının bir işe yaramadığını,Leyla'nın kafasını toplayamadığını biliyordur.Leyla bu tezden geçemezse,mezun olamayacaktır.Peki bu Leyla'nın umurunda mıdır? Hayır değildir.Şuan hayatıyla ilgili hiçbir şey umurunda değildir.

Leyla,annesinin şişede biraz bırakmış olduğu viskiye çoktan almış,yudumlamaya başlamıştır.Ekranda gene kahrolası yazılar çıkmaya başlayınca gülmeye başlar.Kendi kendine güler.Yazıların ilk ortaya çıktığı içkiden dolayı gördüğünü sandığı zamanı düşünüp güler.Kafasını bilgisayara iyice yaklaştırır.Ekranda tez konusuyla ilgili farklı kütüphanelerden bir sürü çalışmalar gelmektedir.Ardından yazı çıkar 'Seni bir girdabın içine ben soktum.Benim yüzümden dersten kalmanı istemiyorum.Tez çalışman dosyada 'Leyla kahkahalar atmaya başlar.Kendini durduramaz.