HACKER

Leyla'nın Rüyası

Gülmek,ruhunun bir yanının ağlaması gibidir. Sonra ince tiz bir sese dönüşür sesi, gülmelerin  ardından ağlar. 

Ne kadar ağladığını bilmeden zamansızca ağlar.Hüznünde,yaşayamadıkları,anıları,yalanlar,Üzerine yük gibi bindirilen kırıklıklar,hepsi vardır.Hepsini bu gece teker teker ruhuna davet edip,gönlünün ,sırça köşkünde misafir etmiştir.Aynanın karşına geçer.Gözleriyle buluşur.Ruhunu dinler.Kendi yansımasını izler.Kendine birde dışarıdan bakar.Ne görüyordur?Çaresiz bir kız mı?Yeniden küllerinden anka kuşu gibi doğacak bir ruh mu?Leyla şuan nedir?Benliğini bulamamanın sancısını hisseder,her bir hücresinde.Yatağına,masumiyeti üzerine almış.bir çocuk edasıyla gider.Uzanır.Göz kapakları,yorgunlukla mücadelesini kaybeder.Rüyalara dalar.Çocukluğunu görür.Büyük ada,bahçelerde rengarenk açelyalar etrafını sarar.Yine bir kahvaltı sofrasında bulur kendini.Havada dans eden baloncuklara,ellerini uzatır tutamaz.Ayağa kalkar,çıplak ayaklarıyla sahilde,irili ufaklı çakıl taşları üzerinde yürür.Taşlar,ayağını acıtsa da yüzündeki gülümseme onu bırakmaz.Beklenene doğru gidiyordur.Meltem,saçlarını savururken ılık ılık, avuçlarından yıldızlar saçar denize,Yıldız seli altında elbisesinin eteklerini,döndürür.Biran başı döner.Tatlı bir sarhoşluğa benzer,bu baş dönmesi.Yürümeye devam eder.Uzun şarıl şarıl akan bir şelalenin yanına varır.Ellerini uzatıp avuç içlerine doldurur suları.Kana kana içer.Annesi ve babası onu uzaktan izliyordur.Onlara döner ve gülümser.

Leyla,nefes nefese uyanır.Şelalenin coşkulu suyu nefesini kesmiştir.Hepsinin bir rüya olmasına şaşırır.Oysaki o kadar gerçekti yaşadığı.Şelale,meltem rüzgarı.ayaklarını acıtan çakıl taşları.Her şey ne kadar da gerçekti?Gözlerini kapatır,Belki kaldığı yerden,şelalenin yanında rüyaya devam eder.

Tekrar uyandığında ,saat 08.00 dır.Aceleyle kalkar,hazırlanır.Okulun yolunu tutar.Okul yolunda bulunan o küçük kırtasiyeye girer.İçeri girdiğinde renkli kartonlar gözüne ilişir.Kurşun kalem kokusu gelir.Küçük ;ama ayrı bir havası vardır buranın.Öğrenciler girip çıktıkça,kırtasiyede duracak yer kalmamaya başlar.Gizemli kişinin ona yolladığı tez çalışmasının çıkartır.Bugün Arslan Hoca'ya bu tezden başka verebilecek bir çalışması yoktur.Belki sınıfta da kalabilir;ama hiçbir şey verememesindense,bu dosyayı vermek iyidir diye düşünür.Kağıtları,dosya arasına alıp,koşarak okul merdivenlerini tek solukta çıkar.Derse girer.Arslan Bey sınıfa girmiş,öğrencilerin gelmesini bekliyordur.Tez çalışmasını teslim ederken 'oh ' der.Bunu da şuan için atlattım.Arslan Bey,Leyla'nın verdiği dosyaya bakar,sayfaları karıştırır.Leyla,tedirgin oluyordur.Hoca neye bakıyor,ya bir soru sorarsa ne diyeceğini düşünür.Arslan Bey düşüncesini böler

'Leyla,çok iyi hazırlanmış bir tez çalışması.Çok emek verilmiş.Grafiklerle,istatistik veriler sunulmuş.Araştırmayı da benin gittiğim kütüphanelerde yapmışsın.Aferin çok beğendim '

Leyla,yutkunur.'Teşekkürler Hocam ' diyebilir sadece.Yerine geçer.Dersten çıktığında,kendinde değil gibidir.Bu meçhul yabancının kim olduğunu iyice merak etmeye başlar.Yok yok akşam mutlaka konuşacağım.Her kimse çıksın karşıma. Dayanamayacağım bu belirsizliğe .Düşünceler içinde eve doğru yürür