Setting Free

Chapter seven

maaga akong nagising ng sumunod na araw.. ewan ko ba pero parang may iba sa araw na 'to.. magaan sa pakiramdam... 

ngayon nakabihis na ko at ready na for school..

" mam Sey, may nag hahanap po sa inyo sa baba hmmm"... may himig ng panunukso ang tono ng boses ni manang Lucia,,, 

sino nga ba ang maghahanap sakin ng napaka-aga?

bumaba ako pagkatapos ko mag-ayos.. laking gulat ko ng malaman ko kung sino ang nag hahanap sakin...o_O

" hi,,, masyado ba akong napaaga?"

O_O,,,

"Sey, may problema ba? sorry kung nabigla kita napaka awkward naman kasi if sasabihin ko 'to after ng nangyari kagabi.. ah kung gusto mo aal-"

O_O,,,

"Sey"

" ah ano,,, sa totoo lang medyo naninibago lang ako,, pero ok lang naman sakin" napakamot na lang ako sa ulo...

" ok that's good, so tara na?" kinuha nya sakin yung bag ko at nakangiting inaya ako papunta sa pinto.. 

pagkalabas ko isang black na kotse ang nakaparada sa labas ng bahay.. so dala pala nya yung kotse nya,,, 

binuksan nya ang front seat para doon ako umupo, and after non sya sa driver seat at nagsimula na syang mag drive,,, medyo nakakailang ang katahimikan kaya nag simula ako.. 

" Drey ok lang ba sau kung mag tanong ako?"  

" sure anything" 

" kasi alam mo naman diba na hindi talaga tayo ganito eversince nagkakilala tayo,, nito kasing mga nakaraang araw eh nag- iba? bakit?" nanatiling nakatingin lamang sya sa daan at ilang saglit pa ay hininto nya ang sasakyan at nagsalita.

" ang totoo nyan eh..

Sey i think i like you."

first of all i didn't see it coming.... 

second is i don't know how to react coz it's the first time that someone told me that he likes me... and third... of all the people i know.. i' d never expected that coming from him....saka ang alam ko may girlfriend sya,,,

'naks ang oa mo Seyuki Chen.. crush lang bongak di naman love..'

" Sey,, alam ko medyo nakakagulat pero that's what i feel,, actually I'm really not sure if it's just a like or its love"

'anu ba kakasabi lang oh' gusto ko sana sabihin para maging mukang joke lang para sakin pero nanigas na ata dila ko...

kung sapakin ko kaya to malalaman nya na kaya na hindi lang 'medyo' nakakagulat yon kundi SOBRANG nakakagulat...

" i know you're not gonna believe me but its true,, i'll give you some time to cope with it,,, but for now lets just treat this day like an ordinary day and you hear nothing from me ok"

"o-o-ok si-ge" nauutal ako at yun lang ang tangi kong nasabi...

after non mabilis nyang pinaandar ang kotse nya at agad- agad ay nakarating kami sa school.. nag hiwalay kami pagkababa dahil may dadaanan daw sya sa may library at ako naman nag tungo na sa classroom..

.................................................

hapon na at para paring lumilipad ang utak ko... suguro eh masyado lang akong naapektuhan... para kasing,,, may mali na ayaw kong maniwala sa mga sinabi nya...

" oi,," may kumalabit sa likod ko pero parang wala ako sa mood na lingunin kung sino man iyon....maya-maya pa...

"HoY!!!" sabay batok sakin.. sa boses palang alam ko na kung sino... 

" aray naman" himas himas ko ang ulo ko dahil sa sakit ng pagkakabatok

"arayin mo your face.. anu ba kasing nangyayari sau ha! kanina ka pa walang kibo.. ultimo teacher natin nagtataka bakit daw hindi ka gaanong nagpaparticipate,, may problema ka ba ha?" umandar na naman ang pagka ate ni Cass 

" mga sis".... at yun nga kinuwento ko yung lahat sa kanila since awasan na....