"mama i miss you so much",, sa sobrang pagkamiss ko sa kanya, isang mahigpit na yakap ang isinalubong ko sa kanya..
" o bakit tumayo ka pa anak,,sana hinintay mo na lang ako sa kwarto mo baka mabinat ka pa nan eh"
nandito kami ngayon sa sala...
"mama sobrang namiss kita," siniksik ko ang sarili ko kay mama..
pakiramdam ko safe na ko...
"marami akong ikkwento sayo..alam kong matutuwa ka anak",,
"gaya ng ano mama?",,
" tanda mo ba si Lui?"
"Lui?,,,,sya ba yung payatot na kalaro ko noon mama?",,
"oo sya nga, uuwi sya dito sa Pinas at dito na sya mag aaral ng College!"
"talaga mama?!,, san naman sya papasok?"
"sa C.S.J.L din anak",,
" ha! talaga, nakakatuwa naman",,
deep inside,, nakakabadtrip,,
sya kasi yung tipo ng taong pag kaharap sila mama anghel sakin, pero pag alam nyang wala na ni isang nakatingin,, grabe ang sama ng ugali nya,, sabihin na nating mas masama ng konti sa dating ugali ni Drey,,,
well bata pa naman kami noon... malay natin, lahat naman ng tao nagbabago eh..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Goodmorning...
kagabi habang kapiling ko si mama... saglit kong nakalimutan ang problema ko..
sabi ni mama every thing has an explanation...so it means bibigyan ko ng chance magpaliwanag si Drey
maganda man o hindi kailangan kong harapin...
saka isa pa, hindi lang naman si Drey ang may pagkakamali....
maging ako, kahit sabihin na nating nagkasakit ako at akala ko sya si Drey,, kasalanan paring maituturing iyon para sakin..
hinatid ako ni mama sa school..
kabado parin ako pero naisip ko wala rin namang maisasaayos na gulo kung iiwas ako..
its been 3 days since nangyari ang bagay na yon, at kahit isang txt mula s kanya ay wala akong natanggap..
sa class room,, si Drey parin ang iniatas ni mam para magturo sakin ng mga lesson na di ko naabutan, ni hindi man lang ito umangal at mataman akong tinitignan...
*tingtingtingting*woops recess na at di ko parin alam kung pano sisimulan,,,
"Sey, can we talk" mukang di ko na pala kailangang mamroblema kung pano uumpisahan..
he told me to follow him at ngayon.. patungo kami sa rooftop...
nang makarating kami sa taas,, sandaling katahimikan ang namagitan sa aming dalawa,,,
" Sey"- pagbabasag nito sa katahimikan...
"Sey, I'm sorry sa lahat ng nakita mo, hindi ko sinasadya ang-"
" alin ang hindi mo sinasadya yung nakita kong pag halik mo sa kanya..narinig kong nilalandi ka nya, pero anung ginawa mo? pinagbigyan mo naman sya tapos sasabihin mo pang 'ano ok na ba yan' ha...?",,
pagkatapos noon, huminga ako ng malalim,,, at ikinalma ang sarili sa kabila ng tuluy-tuloy na pagpatak ng luha ko simula nung sabihin nya ang salitang sorry...
"so i-iibig sabihin, nagagalit ka dahil doon sa halik at wala ka ng ibang nalaman",, halos di ko maintindihan ang expression ng muka nya at maging ako ay naguluhan,, para bang may ineexpect pa sya na bagay na nalaman ko bukod doon,,
BINABASA MO ANG
Setting Free
Teen Fictionwalang permanente sa buhay.. lahat nagbabago, walang kasiguraduhan lung kailan darating at kung kailan mawawala nasasa tao na rin kung pano nya mapanghahawakan ang sitwasyon all you need is to trust God.. be strong,,and give love even though it may...
