One Friend (Boys Love Series)

Chapter One

One month later…

MATAMLAY na gumising si Jude kinaumagahan. Unang araw ng klase ngayon at kolehiyo na siya. Parang wala siyang ganang pumasok. Parang hindi pa niya kaya. Ito ang unang araw ng pasukan na hindi na niya kasama si Andrew. Noon kasi ay bibong-bibo siya sa unang araw ng klase. Yun ay dahil buhay pa noon si Andrew. Ngayong wala na ito ay para na rin siyang namatay. Hindi pa rin niya matanggap ang pagkawala ng pinakamamahal na kaibigan. Tumulo na naman ang luha sa kanyang mga mata. Isang buwan na mula noong pumanaw si Andrew. Sana siya na lang daw ang namatay kaysa sa kaibigan. 

Pero hindi na muna siya nagpadala sa kanyang emosyon. Papasok pa rin siya sa unang araw ng klase. 

DUMATING na siya sa unang subject niya. TFN o Theoretical Foundations in Nursing ang unang subject niya dahil Nursing ang kinuha niyang kurso. Mababakas pa rin ang kalungkutan sa mukha ni Jude na para bang habangbuhay na siyang magiging ganoon.  Tahimik na siya palagi hindi katulad noon. Hindi na siya ngumingiti kagaya noon. Hindi na siya ang dating Jude noon. Sobrang nakaapekta sa kanya ang pagkamatay ni Andrew. Meron siyang mga hinanakit na hindi niya masabi kaninuman. Sina Rafael at Lenlen lang ang maaaring pagsabihan niya ngunit umalis na ang mga ito at nag-aral sa Maynila. Wala na siyang mapagsasabihan sapagkat lahat ng mga kaibigan niya ay sa Maynila na nag-aaral. Nag-iisa na lang siya. Sobrang lungkot ang nararanasan ngayon ni Jude. 

Dumating na ang Clinical Instructor nila si Gng. Rivera. 

“Good morning everybody”, bati ng kanilang C.I sa kanila. 

“Good morning din ma’am.”, sagot ng kanyang mga estudiyante. 

Kanya-kanya na sila ng pagpasa ng kanilang mga white forms sa kanilang C.I upang ma-officially enrolled na sila sa subject na kanilang pinapasukan. Pagkatapos noon ay Introduce yourself naman sila. 

“I am Judelo Miranda, 17 years old.”, pagpapakilala ni Jude sa sarili sa mga kaklase. Mababakas pa rin kahit doon ang kalungkutan niya. Inabot ng tatlong oras ang kanilang subject bago natapos. 

“MEDYO nakakapagod din ang subject natin ngayon ah. Imagine, three hours. 3 units kasi eh”, sabi ni Stephen King Roa, isa ring freshmen nursing student at kaklase ni Jude.

Ang mga barkada niya ay halos nasa Engineering at siya lamang ang nasa Nursing. Pinagtatawanan minsan siya ng mga barkada niya. Napilitan lang daw siya ika niya. Wala na daw siyang magagawa kundi ang sundin ang utos ng mga magulang niya; ang ipag-nursing siya. 

Kasa-kasama niya ngayon ang mga kabarkada niya sa may canteen ng University upang kumain. 

“Alam niyo guys, may napansin akong weird na classmate ko kanina. He’s so weird talaga. Judelo Miranda ang pangalan at sa tingin ko, bading yata.”, at sinabayan pa ng tawa ng Stephen. 

“So, ano ang gagawin mo? Pagtitripan mo?”, tanong ni Alex, isa sa mga barkada ni Stephen. 

Nagkibit lamang ng balikat si Stephen. Hindi naman siya interesado kay Jude. 

May pagkapilyo rin kasi itong si Stephen. Lahat ng mga taong nakapaligid sa kanya, tingin niya’y madali lang paikutin. Wala siyang pakialam kung nasasaktan ang tao o hindi. Basta ang sa kanya lang, lahat napapaikot niya sa kanyang pera. 

“Wala ka pa ring ipinagbago hanggang ngayon, Stephen King. Matinik ka pa rin”, sabi naman ni Ken, isa rin sa mga barkada niya. 

NASA bahay na niya si Jude at para bang pagod. Nahiga siya sa kama. Mamaya pang alas kwatro ang susunod na subject samantalang alas onse pa lamang ng umaga sa kanyang orasan. Maya-maya pa’y tumunog ang cellphone niya. Sinagot niya ito dahil ang ina niya ang tumatawag mula sa London.