You Me Him || Kiribaku

•5•

Oylamada SeroKami kazandı! Yani yan ship onlar olacak~

Reklam:

Babuş Lucy'nin hesabında bir TodoMomo kitabı var, bakarsanız seviniriz~

İyi okumalar!~💜

Pembe saçlara sahip olan kız, elindeki çadır planına bakarken gözlerini kıstı. Arkadaşları ile kamp yapmayı planlıyordu, her ne kadar Bakugou'yu buna nasıl ikna edeceğine dair en ufak bir fikir kırıntısı bile olmasa da. Ve hangi çadırda, kimin kiminle kalacağına karar vermek için bir kâğıda şema benzeri bir şey çizmiş, herkesi kendi isteğine göre yerleştiriyordu. Fikir onundu, o halde kuralları koyması gereken de oydu, değil mi?

İlk çadıra kendisini ve Uraraka'yı koydu. Şu an önemli olan kendisinin nerede kalacağı değildi. İkinci çadıra ise shipini yerleştirmekte bir sakınca olduğunu sanmıyordu. Kaminari ve Sero'yu kesinlikle aynı çadıra koyacaktı. Dilini hafifçe dışarı çıkarıp gülümsedikten sonra, onların isimlerini yerine yazdı. Peki, Kirishima'yı nereye koymalıydı? Gözünü şemada tekrar gezdirdikten sonra gülümsemesi büyüdü. Bakugou'nun bir çadır arkadaşı yoktu ve Kirishima ile iyi anlaşıyorlardı. O zaman onları aynı çadıra koyabilirdi! Ellerini birbirine sürtüp Kirishima ve Bakugou'nun ismini yazdı. Bu kamp kesinlikle çok eğlenceli olacaktı!

°°°

Sarışın biraz daha homurdandıktan sonra, kızılın gülümseyerek ona uzattığı çantayı eline alıp kamp alanına götürmeye başladı. Kirishima, diğer çantayı eline aldı ve Bakugou'nun homurdanmalarına gülümseyip ona yetişmek için peşine takıldı.

Sarışın ona bakıp gülümseyen çocuğa bakmamak için savaşıyor gibiydi. Hala Kirishima'ya alışamamış mıydı? Kızıl böyle düşünmüştü, bir anlığına yaşadıkları gözlerinin önüne gelince. Ama ona bir hediye bile vermişti, yani arkadaş olmalıydılar, değil mi? Ağh, o zaman bu soğuk bakışlar neydi?

Ama, olaylar Bakugou'nun bakış açısına göre gerçekten çok farklıydı. Bakugou, onun sinir bozucu olduğunu düşünüyordu. Çünkü daha birkaç gündür tanıdığı biri ona yakın olmaya çalışıyordu ve bu gerçekten rahatsız ediciydi. En can sıkıcı olan da ona alışmaya başlamasıydı. Gerçekten, sadece birkaç gündür tanıdığı birine alışmıştı... Bu hiç onluk bir şey değildi. Berbat bir histi. Yani birinin korkup ondan kaçması yerine arkadaş olmaya çalışması. Şu ana kadar 'arkadaş benzeri' şeyi olan herkesi çocukluğundan tanıyordu. Şu an çadırı kurmaya çalışan ama beceremeyip çadırın içinde kapana kısılan salak hariç. Gülümsememek için dudaklarını birbirine bastırıp kızıl saçlıyı çadırdan kurtardı.

"Bakugou, bu şey beni yiyordu!" Dudaklarını birbirine iyice bastırdı, gülümsemesini karşısındaki çocuğa göstermemek için. Ama Kirishima çoktan o minik tebessümü görmüştü.

Bu kızıl kafa salak falan mıydı, yoksa biraz sevimli miydi? "Kesinlikle birinci seçenek!" Bakugou, az önce içinden söylemesi gereken şeyi bağırarak mı söylemişti? Vücudundaki kan yanaklarına hücum ederken, yanakları tatlı bir pembe rengini almıştı. Bu tatlı manzarayı görmesi ile kızılın dudakları aralanmıştı, o farkında olmadan.

"Şu çadırı kuralım artık." dedi, Bakugou sessizce. Kirishima hızla kafasını sallayıp çadırın bir ucunu tuttu. Bakugou öbür ucunu tutup çekti. "Bıraksana şunu." Önce normal bir tonda söyledi, sarışın. Ama Kirishima sanki bilerek yaptığını belli etmek istercesine sırıtarak çadıra asılmaya devam etti. "Sana bırak dedim." Ses tonunu biraz daha arttırdıktan sonra kızıla doğru bir adım attı, çadırı elinden bırakmadan. Kirishima omuz silktikten sonra Bakugou'nun hareketinin aynısını yaptı.

Vücutları arasında iki adımlık mesafe kaldığında "Lan bıra-"diye bağırmaya çalıştı sarışın. Ama bunun yerine ayağı çadıra takıldı ve düşmemek için kızılın kolunu tutması bir işe yaramamış, onu da beraberinde sürüklemişti. "Ah!" Sırtını sertçe yere çarptığından dolayı sarsılmıştı. Üstündeki ağırlığın sebebini görmek için kafasını hafifçe kaldırdı. Ama tam dibinde gördüğü yüz ve gözlerine sabitlenmiş kırmızı gözler ile kafasını tekrar hızlıca geri çekti. Ve hemen onu üstünden itip çadırı eline aldı.

"Defol. Kendim hallederim." Ağzının içinde mırıldandıktan sonra hızlıca çadırı kurdu, düzensiz nefes alış verişleri duyulmasın diye Kirishima'yı kendinden uzakta tutarak.

Yine kısa, boş ve sıkıcı bir bölüm...