PAPERS☤JJK ✓

☤)9(☤

Saat sabahın 8'i
Shin'in ısrarı ile kalkmıştım.
Neden mi?

Ailemin yanına gidecektim ve 4 gün boyunca orada kalıcaktım. Şuan ailem Fransaday'dı. Doğru söylemek gerekirse heyecanlıydım. Tahminen 1 yıl ailemi göremiyordum. Arasam da açamıyorlardı.

Bavuluma son giysimi koyduktan sonra kapadım ve odamdan çıktım.
"Shin bar ne olacak?"

"4 gün izin aldım Choi Na"
Gülümsedim.
"Hadi çıkalım. Pasaport kimlik...her şeyini aldın mı?"

Kafamla onayladım.
"Önemli şeylerim çantamda"
"Tamam çıkalım o zaman"

Evin kapısına doğru ilerledim. Shin çıktıktan sonra kapıyı 3 kere kitledim. 4 gün evimde olamayacaktım nasıl olsa.

Shin'in çağırdığı taksiye bindim. Lüks bir taksiydi. Sırada ki durağımız havaalanıydı.

()()()()

Havaalanına geldiğimizde bavulumun çekeceğini açtım ve sürüklemeye başladım.

Pasaport okutma yerine geldiğimizde durdum ve çantamdan pasaportumu çıkarttım. Okutma başarılı bir şekilde olduğunda Shin ile beraber uçağa doğru ilerlemeye başladık.

Açıkçası uçağa binmeyi sevmezdim. Çünkü çok sesli olurdu ve buda beni fazla rahatsız ediyordu.

Koltuklara yerleştiğimizde Shin kesik olan elimi fark edecek ki elime bön bön bakmaya başladı.
"Eline ne oldu?"
"Elma keserken bıçak elimden kaydı, sonra da kesildi Shin"

Shin iç çekti.
"Bir dahakine dikkatli ol tamam mı Choi Na?"
"Tamam...olurum"

Shin gülümsediğinde bende gülümsedim. Uçak kalkıyordu. Cam kenarında oturduğum için sevinçliydim. Bir yandan da ailemi göreceğim için heyecanlıydım.

()()()()

~Uçakta 2 saat~

Tam tamına 2 saat olmuştu. Shin 7/24 az kaldı diye beni tembihliyordu.

Uykum yoktu ama böyle yolculuklar da uyumak benim favori hobimdi.
Gözlerimi kapadım ve uyumaya başladım.

Uçak aniden düşüş haraketi yapınca gözlerim aniden açıldı ve telaşla Shin'e baktım. Gayet sakindi. Nasıl bu kadar sakin durabiliyordu?

"Ne oluyor? Neden düşüyoruz?"
"Sakin ol Choi Na. İniyoruz"

Rahatladım ve bir oh çektim. Ben kaç saat uyumuştum?
Bunları boşverdim. Fransadaydık ve ben hala heyecanlıydım. Ailemi görecektim.
"Shin bizi kim alacak?"

"Babam"
Mutluluktan Çıldırıyordum. Bay Park beni alacaktı! Doğrusu bizi. Annem ve babam 8 ay önce Jungkook'un bana yaptıklarını biliyorlardı. Muhtemelen bu konuyu açacaklardı.

Bavullarımızı da aldığımızda Fransa'ya tam giriş yapmıştık. Önümüze gelen Siyah araç durdu ve camı açıldı. Shin'in dediği gibi Bay Park'tı.

Koşarak arabaya bindim.
"Naber Choi Na?"
"İyiyim Bay Park! Sizi görmek çok güzel"

Bay Park gülümsedi.
"Ailen evde seni bekliyor. Shin annenin sana bir süprizi var!"

Shin de ellerini çırptı.
İkimizde mutluyduk. Keşke böyle hep mutlu olabilsek. Ama olmuyordu.

()()()()

Eve geldiğimizde gözümle gezdirdim 3 katlı ve fazlasıyla büyüktü. Bu kadar büyük olmasına ne gerer vardı?

Kapı hizmeçti tarafından açıldı.
"Hoşgeldiniz"
Gülümseyerek selam verdim.

İçeri girdiğimde annem ve babamı bana kollarını açmış beni bekliyorlardı. Duygulanmıştım. Çantamı ve bavulumu yere fırlatıp ağlayarak anne ve babama koştum. Onları çok ama çok fazla özlemiştim.

"C-Choi Na'm"
Annemin titrek çıkan sesi ile daha fazla ağlamaya başladım. Babam ağlamıyordu.

Aileme sarılmayı bıraktığımda onlara dolu gözler ile baktım. Babam yüzümü avuçlarının içinde aldı ve göz yaşlarımı sildi.
"Ağlama kızım...ağlama"

Kafamı salladım.
Arkamı döndüğümde Shin'in gülümsediğini gördüm.

Bayan Park merdivenlerden 'SHİN!' Diye bağırarak İndi.
"Anne!"

Shin'de özlemini giderdiğinde Babam ben ve Shin'in odalarını gösterdi. Odam önceden hazırlanmıştı ve benim odamın 3 katı kadar büyüktü.

Bavulumu açtım ve giysilerimi gardıroba yerleştirmeye başladım. İç çamaşırlarımı yerleştirmek için alt çekmeceyi açtığımda kanlı ve buruşmuş kağıtlardan bir tanesini beklemiyordum.

Aileme kadar yayılmıştı bu lanet şey.
Kağıdı açtım.
K harfiydi.

Cebimdeki telefonumun titreme sesini duydum. Telefonumu elime aldım ve gelen mesaja baktım.

Jeon Jungk: Harfler birleşince ortaya çıkan isim korkunç olur.

Bu isim yavaş yavaş Jeon Jungkook'a benziyordu ve ben yavaş yavaş korkmaya başlıyordum.

☤

İyi bayramlar