PAPERS☤JJK ✓

☤)8(☤

Gözlerim hala eski hale gelememişti. İçimde Jungkook'un ölmediği bir his vardı ve bu benim kafamı gayet karıştırıyordu.

Ama Jungkook ölmüşü.
Shin kendi elleri ile öldürmüştü.

Saat gece yarısı 2'ydi ve esnemem ile uykumun geldiğini anladım. Rahatlamak için depo fotoğrafını sildim ve yatağa uzandım. Gözlerimi uyumak için kapadım.

()()()()

Duyduğum bardak kırılma sesi ile yerimden sıçradım. Bu saatte mutfakta kim vardı?

Odamın kapısına hafif bir aralık olacak şekilde açtım. Kimsecikler görünmüyordu. Belki Shin'dir diye umursamadım ama önümden hızlıca geçen siyah gölge kapıyı kapatmama neden oldu.

Nefes alış verişlerim aşırı derece hızlanmıştı. Refleks olarak geri geri gitmeye başladım.

Kapı aralığınfan siyah gölgenin bana yaklaştığını gördüm. Gözlerimi yumdum.

Ardından da bir kapı açılma sesi.
Bacaklarımı kendime çektim ve ellerimi gözlerimin üstüne koydum. Korkuyordum.

İlk önce bacaklarıma dokunduğumu hissettim. Yapma demek istedim ama yapamadım.

Ardından da çekmeceme doğru yöneldi ve içine bişey bıraktı.
Fakat
Kanlı ve buruşmuş kağıtlardan birisi değildi.

Arkasını dönüp gideceği zaman gözlerimi hafif araladım.
Okuldaki siyah kapüşonlu adamdı.

Gittiği anda yerimden hızlıca kalktım ve odamın kapısını attım.
"Sakin ol"

İçimden söylediğim kelimeler sakinleşmeme yetmiyordu.

Merakımdan dolayı ellerim ve gözlerim çekmeceme yöneldi.
Ne koymuştu?
Benden ne istiyordu?
Kimdi?

Çekmecemi açtığımda bir adet posta kağıdı gördüm.
Arkası dönüktü.
Muhtemelen içinde bir şeyler vardı.

Zarfı elime aldım açtım.
İçindeki posta kartını elime aldım.

İlk önce arkasındaki yazıyı okudum.

Birleştir...birleştir...birleştir.

Fotoğrafa bakmak için çevirdiğimde gözlerimin açılmasına engel olamadım.

Depodu. Aynı depo. Fakat içinde Jungkook vardı. Elinde de kanlı bir bıçak. Solunda da ben. Ama benim göğüs kısmım kanıyordu. Kanlar içindeydi.

Gözümden düşen bir yaş posta kardının üstüne düştü.
"Bunlar gerçek değil!"

Posta kardını yırttım ve yere attım. Bunlardan bıkmıştım. Bakmak istemiyordum ama kendime engel olamıyordum.

Artık bişey hatırlamak istemiyordum. Sadece uyumak bir daha uyanmamak istiyordum, ama yapamıyordum.

Kendime engel olamıyordum.

Yatağımın içine yerleştim ve uyumaya çalıştım.

()()()()

Sabah Shin'in bağırma sesleri ile uyandım.
"CHOİ NA! BU BARDAK KIRIKLARI NE?!"

Oysaki onları ben yapmamıştım.
Siyah gölgeli adam yapmıştı.