Evime Toplam 12 günde gelen ve bazılarında aynı harf taşıyan 12 adet buruşmuş kanlı kağıdı birleştirdim ve okuduğum isim ile gözlerimi büyüttüm;
𝒥𝑒𝑜𝓃 𝒥𝓊𝓃𝑔𝓀𝑜𝑜𝓀
Jungkook ölmemişti, yaşıyordu...
-------------------
Keyifli okumalar •̀.̫•́...
Kapı açılma sesi ile gözlerimi araladım. Jungkook yine eline bir tepsi ile gelmişti.
Dünkü olayı yaşamak istemiyordum bu yüzden göz teması kurmamaya özen gösterdim. "Günaydın sevgilim"
Zorluk çıkartmamaya çalışıyordum. Bana sevgilim demesinden tiksiniyordum.
Cevap vermedim. Ellerim çok fazla acıyordu. Hissetmiyordum resmen.
Morarmış ve kızarmışlardı. Jungkook yanıma oturdu ve saçımı okşadı.
Geri çekildi ve hazırladığı portakal suyunu bana içirdi. Bişey demiyordum,diyemiyordum.
Sonra tostu ağzıma yaklaştırdı ve bende bir ısırık aldım. Jungkook'un gözlerine bakmamaya özen gösteriyordum.
Tostumdan 2. Isırığımı aldığımda Jungkook tostu elinden indirdi. Tabi bende o zaman sağa bakıyordum.
Çenemde hissettiğim el ile Jungkook'a baktım. Çenemi çevirerek gözlerimizin kenetlenmesini sağladı. "Sadece gözlerime bak Choi Na"
Kafamla onayladım. Sürekli Jungkook'un gözlerine bakıyordum. Parlıyordu gözleri.
()()()()
Kahvaltımı ettikten sonra Jungkook odadan çıktı. Bende tek kaldım. Tekrar kapı açıldığında Jungkook'u görmem ile korkmaya başladım.
Boynundaki damarlar belirgin hale gelmişti. Bana yaklaştı. Yumruklarını sıkıyordu.
Bana daha çok yaklaştı. Burunlarımız birbirine değiyordu. Nefeslerimiz adeta karışıyordu. "N-Ne yapıyorsun?"
Dudaklarımın üstünde bir baskı hissettiğimde ellerimi oynatmaya başladım.
Fazla sert öpüyordu ve bu da benim canımı yakıyordu. Dudaklarımız ayrıldığında bağırmaya başladım.
"SEN BENİ NE HAKLA ÖPERSİN HA!" Jungkook piç bir gülümseme yerleştirdi yüzüne. "Ben senin sevgilinim Choi Na! Sen bana aitsin ve ben de sa-."
"BEN SANA AİT DEĞİLİM JUNGKOOK SEN BENİM HİÇBİRŞEYİMSİN!"
Bacağımda hissettiğim acı ile Jungkook'un diğer bacağımı da kestiğini anlamıştım.
Gözümden bir damla düştü. Ve ardından bir tane daha derin kesik. Acıdan kıvranıyordum.
Gözüm bacağıma kaydığında kesilmeyen bir yer kalmadığını görünce daha fazla ağlamaya başladım.
Jungkook odadan çıktığında kapıyı kapatmamıştı.
Odaya bir kova ile geldi ve kovanın içinden buharlar çıkıyordu. "YAPMA! Y-YAPMA YALVARIRIM YAPMA L-LÜTFEN!
Ağlamalarım Jungkook'un kulağına ulaşmıştı ama umursamıyordu.
Yanıma ulaştı. Ben gözlerimi kaynar sudan alamıyordum. "Y-Yapma"
Gözlerimin içine bakıyordu.
Kesiklerin içine kadar ilerleyen acı ile gözlerimi yumdum. Bacaklarım yaralarım her yerim yanıyordu.
Diğer bacağımda da aynı acıyı hissettiğimde artık içten ağlıyordum.
Jungkook tüm suyu hemen hemen bacaklarıma döktüğünde ellerimi serbest halde bıraktım.
Canım yanıyordu ailemi istiyordum. Shin'le yemek yapmak istiyordum. Ama gitmişlerdi.
Jungkook kovayı sert bir şekilde yere attığında ağzımdan küçük bir çığlık kaçtı. "BEN SENİNİM CHOİ NA! SEN DE BENİMSİN! BU BÖYLE SONSUZA KADAR KALACAK!"
"BEN SENİNSEM SEN NEDEN BANA ACI ÇEKTİRİYORSUN HA!? BANA ACIMIYOR MUSUN! SÖYLESENE, BANA ACI ÇEKTİRMEK ÇOK MU GÜZEL SANIYORSUN!"
Jungkook kapıya doğru ilerlediğinde yine bağırdım. "BANADA AİLEM GİBİ YAPSANA JEON JUNGKOOK! BENİMDE KALBİME SAPLASANA BIÇAĞI!"
Jungkook bunları duymuştu. Sinirlendiği her halden belliydi.
()()()()
Saat 8 di. Biliyorum çok erken ama benim uykum gelmişti. Gözlerimi kapadım. 15-12 dakika sonra aşağıdan gelen bağırma sesleri ile uyandım.
Bu ev iki katlıydı evet ama Jungkook neden bağırıyordu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☤
Kookiciklerim dershanem başladı Her gün gidiyorum Bölümler biraz geç gelicek Üzgünüm 💜🖤
