Yeni yeni anlıyorum yorulduğumu. Eskisi kadar hevesli değilimi artık çok şeye. Bazen dönüp bakıyorum kendime başına kadar yorganı çekip konuşmadan günlerce uyumak isteyen biri var şimdilerde. O kadar çok yıkıldım ki artık yeniden kalkmak için gücüm yok. Artık iyiymiş gibi görünmekde ağır geliyor bana. Bağırmak istiyorum. Iyi değilim anlayin artık beni çok yoruldum. Yalandan etrafa gülücükler saçan biriyim sadece. Bir dilek hakkım olsaydı eğer daha fazla acı çekmemeyi dilerdim. Bekledikçe umudum azalıyor. Sözde mutluyum dışarıda hep güler yüzlü. Zamanı durdurmak istiyorum. Her saniye canımı yakıyor. Annem duymasın diye yastığa kafamı bastırarak ağlıyorum. bir dört duvar içerisinde çığlık çığlığa susuyorum. Geceleri uykusuzluktan içim yanıyor ama susuyorum. Başka ne yapabilirim ki? mecbur katlanıyorum.🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYNADAKİ BEN
ChickLitbütün insanlar hayal kurmayı sever, mutlu olurlar kısa bir süre için bile olsa, neden peki? neden hayatımızda bu kadar mutlu olamuyoruzda gerçek olmadığını bildiğimiz şeyler bizi başka kişilerin yerine koyuyor ve kısa sürede olsa kalbimiz sevgi dolu...
