" ကို ခ်စ္ကို ဒီအရုပ္ေလးနဲ႔ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေပး "
ကစားကြင္းထဲတြင္ ကေလးေတြကို ကျပေနေသာ ပန္ဒါဝက္ဝံ႐ုပ္နဲ႔
တြဲ၍ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခိုင္းေနေသာ ခ်စ္သူေလးဆီသို႔စိတ္မေရာက္ ။
ကိုယ္နဲ႔ မလွမ္းမကမ္း အကြာအေဝးတြင္ ျမင္ေနရေသာ အရိပ္
ေကာင္းေကာင္း သစ္ပင္ႀကီးေအာက္တြင္ရိွေသာ ခံုတန္းလ်ား
ေလးတြင္ ေကာ္ဖီေအးေလးတစ္ဘူးနဲ႔ ထိုင္ၿပီး ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္
ၾကည့္ရင္း နႈတ္ခမ္းေလးဆူေနေသာ က်န္႔ေကာဆီသို႔သာ စိတ္
ေရာက္ေနမိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ။
တကယ္ကို ဘာျဖစ္လို႔ ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ ။
မေန႔ကသူဖြင့္ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲ
သလိုလို ခံစားလိုက္ရတဲ့ ႏွလံုးသား ။
ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္မွ ကိုယ့္ကို ခ်စ္ခြင္႔ပန္တာကို တစ္ခါမွ
မၾကံဳဖူးလို႔ျဖစ္တာေနမွာပါလို႔ ။ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ မွတ္ယူလိုက္ေသာ္
လည္း . . .
လက္ေတြ႔စိတ္ထဲဝယ္ ထိုကဲ့သို႔မခံစားရပဲမူမမွန္ေသာ ထူးထူးျခားျခား
အမည္မသိတဲ့ခံစားခ်က္ၾကီးေနမိသည္မွာ လူကို သြက္သြက္ခါေအာင္
႐ူးသြပ္သြားေစႏိုင္သည္ ။
" ကို . . . ကို . . . ကိုလို႔ "
" ဟင္ "
" ဘယ္ေတြလိုက္ၾကည့္ျပီး ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ဒီမွာ ခ်စ္ စကား
ေျပာေနတာကိုေရာ ကို ၾကားရဲ႕လား! "
ဤမွ်ေလာက္ထိ ဘာဆိုဘာမွသတိမထားမိေလာက္ေအာင္ အေတြး
ထဲ စိုးမိုးသြားတဲ့ က်န္႔ေကာ ။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကိုဖမ္းစားႏိုင္သည္မွာ အမွန္တကယ္ပင္
ပါရမီပါေပလြန္းသည္ ။
" ကို "
နားစည္သို႔အဖ်ားခတ္လာေသာ ခ်စ္သူေလး စကားသံအဆံုး
ေယာင္တိေယာင္ေတာင္ျဖင့္ နႈတ္မွ ' ဟင္ 'ဆိုေသာ အာေမဋိတ္
အသံ တစ္သံအား နႈတ္မွ လြတ္ခနဲ ထြက္လိုက္မိေသာ ကြၽန္ေတာ္ ။
