ေမွာင္မိုက္ေသာ ညတစ္ည ။ ခန္႔မွန္း နာရီအခ်ိန္မွာ ည(၉)နာရီ
ဝန္းက်င္ေလာက္ရိွပံုရသည္ ။
လူသူပ်က္ကာ ကားသြားျခင္း ပ်က္ေတာက္ေနေသာ ကားလမ္းမ
ထက္ရိွ ေမွာက္ရက္အေနအထားနဲ႔ေမွာက္ေနေသာ ကားတစ္စီး ။
ထိုကားထဲရွိ အမိ်ဳးသမီးတစ္ဦးနဲ႔ အမ်ိဳးသားတစ္သားတစ္ဦးတို႔မွာ
ကိုယ္စီိဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ ကားထဲ ပိတ္ေလွာင္မိေနသည္ ။
ဓာတ္ဆီထည့္ရာအေပါက္မွာ ဓာတ္ဆီတို႔ တစိမ့္စိမ့္ယိုထြက္လာရာမွ ေနာက္ဆံုး ထေပါက္ကြဲသြားခဲ့ေသာ မီးတဟုန္ဟုန္ ေတာက္ေလာင္
ေနတဲ့ ကားတစ္စီးရဲ႕ မလွမ္းမကမ္းတြင္ မုန္လာဥ အ႐ုပ္ေလးကို
ေပြ႔ဖက္ထားကာ ရိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုေနတဲ့ ကေလးငယ္ တစ္ဦး ။
( အဟင့္ မျဖစ္ရဘူး မားမား ပါးပါး ထြက္လာခဲ့ ကားထဲက အျမန္
ထြက္လာခဲ့လို႔ ေ႐ွာင္းေ႐ွာင္း ေျပာေနတယ္ေလ ထြက္လာခဲ့လို႔
အဟင့္ ဟင့္ မားမား ပါးပါး ... ထြက္လာခဲ့လို႔ ! ! မားမား ပါးပါး း း း )
" ထြက္လာခဲ့လို႔ ! ! ! ! ! "
႐ုတ္တရက္ အိပ္မက္ဆိုးကေန လန္႔ႏိုးၿပီး ႐ုတ္တရက္ ထေအာ္လိုက္
တဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္ ေက်ာက္ခ်န္ ေမာင္းေနတဲ့ကားကို စက္အရိွန္
သက္ကာ လမ္းေဘးသို႔ ထိုးရပ္လိုက္မိသည္ ။
" အားက်န္႔ အဆင္ေျပရဲ႕လား "
အရင္လိုပါပဲ ။ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ေတြနဲ႔ အိပ္မက္ဆိုးကေန
ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႔မႈေတြနဲ႔အတူ ေ႐ွာင္းက်န္႔ လန္႔ႏိုးလာခဲ့
ျပန္သည္ ။
" အားက်န္႔ . . အားက်န္႔ . . အားက်န္႔ "
" ဟင္ ! "
အိပ္မက္ဆိုးက လန္႔ႏိုးတိုင္း အျမဲလိုလို အသိစိတ္လြတ္ျပီး ေငါင္ေန
မိတတ္ေသာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ။ သူ႔ပခံုးေလးကို လႈပ္ခါၿပီး သံုး ၊ ေလးခါ
ေလာက္ ေက်ာက္ခ်န္ ဆင့္ေခၚလိုက္မွ အသိျပန္လာခဲ့သည္ ။
