♧DİSEASE || JİROSE♧

1.BÖLÜM

Lütfen kitabı okumaya başladıgınız tarihi yazar mısınız♥

Sabah'a gözlerimi,abimin yüzü ile araladım.Hafta sonuydu ve genel olarak geç kalkardım.

Abimde bana süpriz yaparak,
tepside harika(!) bir kahvaltı getirmişti.Gülümseyerek yataktan doğruldum.Elindeki tepsiyi kucağıma koyup,hazırladıgı sandiviçi elime alıp inceledim."Zehirlenme oranım
%'de kaç?"diye şüpheci bakışlarımı ona sunarak sordum.

Gülerek,dağınık olan uzun sarı saçlarımı karıştırdı.

"Biliyosun bu jest her zaman gelmez,dün morelin bozuktu.O yüzden yakışıklı,tatlı,karizamtik,
havalı zeki ve daha bir çok özelliği olan bu abin,kendi mükemmel elleriyle,mükemmel otlu bir sandiviç yaptı.Söylenme de ye!" diyerek hafifçe kafama vurdu.

Abime 'dün sevgilimden ayrıldım,
ondan bozuktur' diyemedim tabii ki!

Ahh! Hadi ama!Nasıl yiyebilirim ki. İçinde marul maydonoz ve havuç vardı.Birde pek anlayamadığım toz baharatlar.Yine de kalbi kırılmasın diye bir ısırık alabilirdim.Sonuçta yakışıklı,tatlı,zeki ve havalı(!)abimin ellerindendi.Küçük bir ısırık alınca,
beklenti dolu bir gülümsemeyle tepkimi bekliyordu.Zorla yuttum ve yuttuğum gibi tepsideki sudan birkaç yudum aldım.

BERBATTI!

"Abicim,"dedim,elimdeki
sandiviçi tepsiye koyarak."En iyisi ben ikimize de güzel bir kahvaltı hazırlıyım.Hem bu sandiviçin tadı tuzu da yok.Ben hemen hazırlarım.
Hem sende yemiş olursun"dedim.
Hemen de bozulmuştu.

"Ben yaptım kahvaltıyı.
Üniversitede halletmem gereken bir iş var.Hoca da sorunlu mu ne!3 sene önce bitirmişim üniversiteyi, imzalamam gereken bir yer varmış,onun için çağırıyor.Neyse ki Koreye geldim.Ya hala Amerikada olsyadım ne olurdu?Sabahın köründe hiç bi imza için çağırılır mı?Ne derdi varsa artık benle!" diyip,oturdugu yatağımdan kalkıp üzerini düzeltti.

Abim diye demiyorum
ama cidden tatlı ve yakışıklıydı.
İki parmağıyla yanağımı sıkıp
odanın kapısına yöneldi.

"Buğün kısmet olmadı ama yarın
kahvaltı senden"diyip,göz kırpıp
odadan çıktı.Bende kollarımı iki
yana açıp,gerinerek yataktan kalktım.Lavobaya gidecekken araba kapısının kapanma sesini
duydum.

Bu arada abimin adı
KANG Joon.Benden 7 yaş büyüktü.Ben 18, abim 25 yaşındaydı.

4 senelik psikoloji bitirdikten sonra,Amerika'da 3 yıl boyunca işini sürdürdü.Bir hastanede, psikolok bölümünde doktorluk yapıyor.Şimdi de tatil için Koreye geri dönmüştü.Geleli nerdeyse 1 hafta olmuştu.

Annem ile babam,üniversiteden beri birliktelerdir ve turizm bölümü okumuşlar.
Anlıyacağınız,o ğün bu ğündür gezmedik,hatta adım atmadık yer bırakmayı düşünmüyorlar.Eve nadir uğrarlardı.Nerdeyse heryeri gezmeyi düşünüyorlar.Ahh,tabi bende abimle kalıyordum.E tabi abim Amerikaya gidince,ev bana kalmıştı.Annemler genellikle ayda bir eve gelirlerdi.
Geldiklerinde ise ancak 2-3 gün anca kalırlardı.Onda da pek fazla vakit geçiremezdik.Çünkü okulda olurdum.E yorğun geldigim içinde anca atıştırıp,
ödevlerimi yapınca da fazla vaktim kalmıyordu.Yatıyordum, akşam beni kontrol edip,
yanağımı öpüp giderlerdi.Yani ancak uyurken bazen annem benle yatardı özlediği için.O kadardı.Başka şekilde görüşemiyorduk.Annemler gidince de,ara ara,izin alabildigi sürece abim eve gelirdi.Bana çok bağlıydı abim.Çok seviyordu,
ben de ailede en çok abime bağlıyımdır.Hal böyle olunca tabii.