♧DİSEASE || JİROSE♧

4.BÖLÜM

                               

Sabah,alarmımın çalmasıyla yerimden sıçradım.Gece hiç uyuyamamıştım.Genellikle 11 gibi yattığım için bu sefer uykumu alamamıştım.Abim sağolsun.

Lavobaya gidip elimi yüzümü yıkadım.Saçlarımı tarayıp,
düzleştirdim.Formalarımı giyip çantamı aldığım gibi mutfaga indim.Sabah yemeyi fazla sevmediğim için sadece biraz atıştırdım.Hemen dişlerimi fırçalayıp,elime küçük bir postid aldım.Üstüne 'ben çıkıtım' yazdım.

Buzdolabına yapıştırıp gidecekken,abimin"Hooop" deyişini duyunca duraksadım.Uyanık mıydı?
Arkama bakıp,bana doğru gelişini izledim.Eline arabanın anahtarını alıp,kolunu omzuma attı ve kapıya yöneldik.

"Seni buğün ben bırakıcam.
Yakışıklı abin,sevimli kardeşine dayanamadı."diyip saçımı karıştırdı.
Yerimde tepinmeye başladım.
Saçlarımı daha yeni düzleştirmiştim!

"Hey!Daha saçımı yeni düzleştirmiştim.Çek ellerini!"
diye bağırıp  yerimde tepiniyordum.
Tabii ki sözümü dinlemeyip,daha çok karıştırdı.

"Ne bu saç düzleştirmeler falan.
Okula gidiyosun okula!Sevgilin falan mı var,ona mı süsleniyosun yoksa!diyip kafama şaplak attı.Hadi ama!İşleri berbat etmişti.Şuan saçım çalı süpürğesine benziyordu.

Sevgili lafını bir an duyunca modum düştü.Ama sonra hemen toparlanıp,
ağlarmış gibi yapıp dudağımı büzdüm.

"Ahh,keşke olsaa."diyip abimi gaza getirmeye çalıştım.Hem bu şekilde onu sinir edip,bozulan morelimi düzeltebilirdim.Çünkü abim sinirlenince,bilgin ihtiyarlar gibi bana nutuklar çeker,benim kötü yola düştüğümü tekrarlayıp
uyarılarda bulunurdu.E nasıl üzülmesin!Kendisi çok zeki olunca, benim yüzümden rezil olmaktan korkarmış da,neymiş canım karizmasını düşürüyormuşum.Ben ondan daha zekiydim bir kere!

Tabii bu imkânsız bir ihtimal,o ayrı.

"Şaka bir yana Rose,sevgilin varsa bana söyleyebilirsin.Bi bakalım nasıl bir tipmiş.Ona göre çıkmanıza izin veririm.Belki."dediğinde gülmüştüm.

"Yok abi,için rahat olsun."diyip arabaya doğru ilerledim.Kilidi açıp sürücü yerine yerleştiğinde,
bende hemen yanında yer almıştım.

Morelim bozulmuştu.Konu sevgilimin olmaması değildi.Konu o'ydu.Yine
heyecanlanmıştım.Acaba buğün okula gelir miydi?Niye gelmesin! O da öğrenci sonuçta.İç sesimle saçma kavgamı bitirip,gelmiş olduğumuz okula göz attım.Kemerimi çözüp,
abime baktım.Bana bakıyordu.
Anlamışmıydı yoksa?Tabii psikoloji okuduğu için de hemen anlardı insanın duygularını.Yüzüne bakıp hemen çözebilirdi.

Birşey demesine fırsat vermeden hemen uzanıp yanağından öptüm."Teşekkürler"diyip kapıya uzandım.Yüzünü buruştup arkamdan seslendi.

"Akşama konuşucaz!"demişti ama ben arkama dönmeden,
elimi kaldırıp 'bay bay' yaptım.
Frene basıp gittiğinde yeri inletmişti,resmen asfalt ağlamıştı.

Çıkan şiddetli sesle birkaç kişi dönüp bana bakmıştı.Umursamayıp sınıfa doğru adımladım.Okulun park yerinde motoru görünce,Jungkook ve Lisa'nın geldiğini anladım.Sınıfa girmemle sırtıma birinin atlamsı bir olmuştu.Dengemi zor ayarlayıp,
üstümdeki tahmin ettiğim şahısı düşürmeye çalıştım.

Jennie"günaydıııııın"diye bağırıp üstümden inmeme çabalarına girişmişti.Gülerek karşılık verdim,ve tüm gücümü toplayıp onu yere düşürdüm.

"Heyy,ne ara bu kadar ğüçlendin sen.Kalçam acıdı!."diye kendi kendine söyleniyordu.Sınıf kapısının önünden geçen Suga,Jennie'yi yerde kalçaüstü görünce ğözlerim devirip söylenmeye başladı.