27.BÖLÜM

1.1K 106 55
                                    

Bazı yaralar yararlıdır buna inan,bazı yaraların ortasından küçücük bir el,sanki GEÇMİŞİNE çiçek uzatır

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bazı yaralar
yararlıdır buna inan,bazı yaraların ortasından küçücük bir el,sanki GEÇMİŞİNE çiçek uzatır.Bazı yaralardan sızan kanla,
tüm geleceğin yıkanır...

-Flujupiter

ROSE

Başımda hissettiğim öpücük ile gözlerimi açmaya çalıştım.
Burnuma tanıdık kokusu dolduğunda,
yüzümde kocaman bir gülümseme yer edindi.Başımı ğögsünden kaldırıp,
yüzü ile karşılaştığımda kalbim yerini koşu maratonuna bırakmıştı.

Yüzünde hafif bir gülümseme ile
gözleri kısık bir şekilde gözlerime bakıyordu.Sağ elide boş durmayıp,
elinde tuttuğu sarı saç tutamım ile oynuyordu.

"Uyandığım en huzurlu şafak vakti."

Gözlerimin içine bakarak söyledikleri,
beni çok farklı diyarlara götürüyordu.

Güneş henüz gökyüzünde yerini alamamış,yavaş yavaş gün yüzüne çıkıyordu.Bu sabah,benim de en huzurlu şafak vaktim olmuştu,onun sayesinde..

Kollarımı hiçbirşey demeden karnına sardım.Geceden bu yana resmen yer değiştirmiştik.O benim gögsümde yatarken,şimdi de ben onun sıcak göğsünde yatıyordum.Mükemmel bir histi.

"Daha iyi misin?"

Başıma tekrar bir öpücük kondurdu.
Karnına sardığım kollarıma kollarını koyup sıkıca sardı.

"İyi olmasayadım büyük ihtimal kendimi öldürürdüm.Senin yanındayken iyi olmamak mümkün mü?Yanında huzur taşıyorsun resmen."

Söyledikleri karşısında dudaklarımı ısırdım.Cidden böyle mi düşünüyordu?İçimdeki kıpırtılar yerini belli etmeye başladığı anda,
aklıma ilk söyledikleri takıldı.

"Ne demek kendimi öldürürdüm?Böyle bir şeyi aklından bile geçirmemelisin!"

"Sen yanımda olduğun sürece neden aklımdan geçsin ki?"

Derin bir nefes soludum.
Söyledikleri canımı sıkıyordu.
Tabii ki her zaman onun yanında olacaktım,bunu ikimzide biliyorduk ama bunu ona söyleten lanet hastalığıydı.Bu onu anlayamasa da öyleydi.

Şuanki konumumuz tam olarak şöyleydi ki,ben ona sıkıca sarılmış,o da beni sıkıca sarmıştı.Yorgan karnımızdan aşağısını kapatıyordu.
Güneş hâlâ doğmaya çalışıyordu.Açık pencereden gelen hafif esinti,
ortamı daha da bi huzurlu yapıyordu.
O esen esintiden kaçınıp ona sıkıca sığınmak,en güzel bahaneydi.

♧DİSEASE || JİROSE♧Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin