ZİFİRİ

Bölüm-11

'Lütfen.'

'Lütfen Allah'ım,yardım et bana.Beni bırakma bu caninin eline.'

Bir yadan ağlıyor bir yadan dualar ediyordu Zehra.Umudu bitmiş,çaresi kalmamıştı artık.Tek yapabildiği dua etmekti.Umutsuzca dualar edip olabildiğince kısık ses ile ağlamaya çalışan Zehrayı kapıyı tıklayan bir el durdurmuştu.

'Zehra iyi misin ? Bir sorun yok değil mi ?'

Bu Özgürün sesiydi.Zehra yaklaşık 10 dakikadır içerideydi ve hiç ses vermemişti.

'İyiyim iyiyim Merak etme.Çıkıyorum birazdan.'

Çıkmak istemiyordu.Buradan çıkarsa olacakları tahmin edemiyordu.Korku bedenini iyice sarmıştı.Çaresiz bir şekilde sırtını yasladığı kapıdan ayrıldı ve yüzünü yıkmak için lavaboya doğru yöneldi.Musluğu açtı akan suyu avuçlarına alıp bir iki defa yüzüne sert bir biçimde çarptı.Kafasını kaldırdı ve aynada ki benliğine bir göz gezdirdi.Şakaklarından akan su damlalarını elleri ile ensesine ve saçlarına doğru gezdirdi.Aynaya uzun süre baktı ve artık ne olursa olsun çıkması gerektiğine karar verdi. Kendisi ile vedalaşmaya çalışan Zehra'nın gözleri aynada karşılığını gördüğü pencere takılı verdi.Hemen gözlerinde bir ışık parıldadı.Pencerenin yanına yaklaştı ve buradan kaçabileceğini düşünü verdi.Pencere biraz yüksek ve küçüktü ama yinede buradan kaçması için yeterliydi.

Özgürün ikinci kez kapıyı tıklaması ile Zehra artık harekete geçmişti.

'Zehra iyi misin ? içeri geliyorum.'

Zehra hemen köşede bulunan çöp kovasını aldı ve pencere doğru yaklaştırdı.Çöp kovasının üzerine çıktı ve pencereyi açtı.

'Nerde?'

Zehra Baranın öfkeli ve tok sesini duymuştu.Bu ses onun bedenin de uyuşma etkisi yaratıyordu.

'Tuvalette abi.Sen gelene kadar oyalayayım dedim ama anladı sanırım.'

Zehra konuşmaları duymuş ve harekete geçmişti.Pencereden kafasını ve kollarını çıkarttı ve kendisini yukarı doğru çekiverdi. Zehra'nın kendisini bir anda yukarı çekmesi ile üzerine çıktığı çöp kovası devrildi ve büyük bir ses çıkıverdi.Dışarıdan sesi duyan Baran ve Özgür birbirlerine baktılar.Özgür kapıyı çalmaya yeltenmişti ki Baran hızlı ve sert bir tekme ile kapıya vurdu ve kapıyı kırıp içeriye girdi.

İçeriye büyük bir öfke ile giren Baran açık pencereyi ve yere yığılmış çöp kovasını gördü ve Zehra'nın pencereden kaçtığını anladı.Hızla arkasını döndü,Özgüre ve onun arkasında duran Hakana öldürürcesine baktı ve

'Beceriksizler.'

dedi ve hızlıca çıkıp Zehra'nın peşine düştü.

--------------------------------

Zehra cesaretini topladı ve pencereden atladı.Pencere çok yüksek değildi ama telaşla atladığı için ayak bileğinin üzerine düşmüştü ve incitmişti.Hemen kendisini yerden kaldırdı.Dağınık,kıvırcık siyah saçlarını yüzünden elleri ile çekti ve incittiği ayağının üzerinde seke seke ilerlemeye çalıştı.Ağaçların arasından görünen sahile doğru hızlıca ilerledi.Hava zifiri karanlıktı ortalığı aydınlatan sadece gökyüzünde ki dolunaydı ve etrafta kimsecikler yoktu.Çalıların arasından kendisini sıyırdıktan sonra sahile doğru koşmaya başlamıştı.

---------------------------

Baran benzinliğin arka tarafına,pencerenin açıldığı tarafa yöneldi.Arkasından gelen Özgür Hakan ve bir kaç korumaya döndü,