#7 (03/13/15)

165 5 1
                                    

Chapter Seven: Full of Effort

Luke's POV

Aish. Simula nung nangyari kahapon.. Yung pina-share ko siya ng payong ko hindi na siya naalis sa isip ko.. That girl.

"Oy brad! Napapansin ko lately parang occupied yung utak mo ah.. Is it because of Danielle? Again?" Sabi ni Jayce ang bestftiend ko. Ipinasa na niya saakin ang bola.

Nasa gym kami ngayon at nagpra-practice. Malapit na rin kasi ang Summer Cup. Yun yung magkalaban lahat ng basketball teams ng colleges and universities. Yun ang pinakamalaking Basketball Game sa buong pilipinas.

"What? No.. It's not Danielle this time Jayce." I said tapos pinasa sakanya yung bola at tumakbo ako papuntang bleachers para magpahinga.. He shooted the ball first bago siya lumapit saakin.

Aaminin ko sainyo.. Simula nung nangyari kahapon parang nawala na sa sistema ko si Danielle. Unti-unti siyang nawawala.. Nung unang beses kong nakita ang babaeng yun sa library... May iba akong feeling na naramdaman.. Hindi ko ma-explain pero.. Iba yun sa naramdaman ko kay Danielle.. It was a strong feeling than the feelings I felt for Danielle..

Don't get me wrong.. I love Danielle. I really do.. Kaso, masakit lang kasi bigla niya akong pinagpalit sa lalaking hindi pa naman niya nakikita.. Sabi niya she already have a fiancè matagal na niyang alam pero sumubok siyang makipag-relasyon saakin kasi mahal niya ako.. Pero bakit ganun? Sumubok siya pero hindi niya ako pinaglaban. Handa naman akong lumaban kasama niya.. Lalaban kaming dalawa.. Pero bakit ganun? Ako pala ang iiwan niya sa bandang huli..

"Wow! That's new! Sino ba brad?" Sabi nito sabay umupo sa tabi ko at pinunasan ang pawis niya. Kahit kailan talaga parang mas excited pa siya sa nangyayari sa buhay ko kesa sa buhay niya.

"Ahh! Wala! Practice na lang tayo!" Sabi ko saka tumayo na ulit. Para naman hindi na siya magtanong at kulitin nanaman ako.

Sa Hallway..

"Hey wait up!" Tawag ko sa bestfriend nung... Yung naki-share saakin ng payong.. Hindi ko kasi alam pangalan niya eh..

"B-bakit?" She seems shocked. Hindi niya siguro inaasahan na kakausapin ko siya. Siya yung...

Yumi?

"Where's your bestfriend? Si.... Sino nga ba siya?" Tanong ko..

She looked at me with an arched eyebrow. "You mean.. Si Kathy?" Sabi niya.

So, Kathy was her name? Hmm.. I guess I have to stalk her later..

"Yeah! Si Kathy! So, where is she?" I asked her. Parang atat lang.

"Ah.. Hindi kasi siya pumasok.. May sakit kasi siya ngayon.." She scratched the back of her head. Parang pinagiisipan pa niya kung sasabihin niya o hindi..

Ano daw? May sakit sya? Pero... Paano?

"Sakit?" Tanong ko.

"Ahh! Oo, Naulanan kasi siya kahapon kaya ayun! Nagkasakit." Sabi niya. Ang lakas ng boses niya.. Ganito ba talaga 'to?

Kaya pala.. Nung tumakbo siya at nakita yung sundo niya naambunan siya nun.. Kaya pala nagkasakit siya..

"A-ahh... Ganun ba? Okay, Sige salamat!" Sabi ko at kinawayan siya para magpaalam..

"Tsk. Sakitin pala ang babaeng yun. Naambunan lang onti nagkasakit na." Bulong ko sa sarili ko.. Yung tipong ako lang yung makakarinig.

Habang naglalakad iniisip ko kung anong magandang iregalo sa may sakit.. Ano kaya? Cake? Ice cream? Damit? Ano kaya?

Parang sasabog na yung ulo ko sa kakaisip. Ugh! I suck on giving gifts. Hindi talaga ako magaling sa pagpili ng regalo.

Sino kayang pwedeng hingian ng advice? O kaya ng idea kung anong pwedeng iregalo sa may sakit.

Habang nag lalakad papuntang gym. Di ko alam pero dito ako pinunta ng mga paa ko.

Nakita ko si Jayce na nag pra-pracrice. Sipag talaga ng lalaking 'to.

"Jayce!" I called him kaya napatigil siya sa pag shoot at ipinasa saakin yung bola.

Nakuha ko naman agad yung bola at I shoot it in the ring.

Tsk. Hindi parin talaga pumapalya ang 3 point shoots ko.

"Oh pare bakit?" Tanong nito saakin habang papalapit. Sabay punas ng pawis.

"Ano magandang regalo sa taong may sakit?" Tanong ko sakanya. Magaling naman 'to sa pag reregalo ng mga babae niya kaya alam kong siya ang perfect na hingian ng advice.

"May sakit ba si Danielle?" Tanong niya.

Ito ang ayaw ko sa lalaking ito. Puro Danielle ang laman ng kanyang bibig. -_____- Nasanay kasi na si Danielle ang laging buka ng bibig ko. Kaya eto inaasar ako ng lalaking ito. Minsan ang sarap upakan eh..

"Tsk. Puro ka naman Danielle eh! Hindi nga si Danielle yun!" Sabi ko saka ginulo ang buhok ko. Tumawa lang si Jayce. Sabi ko na eh pinagtri-tripan lang ako nito.

"Sino ba yun pare ha? At parang nawawala na sa isip mo ngayon si Danielle." Kinuha niya yung bola at ishinoot iyon. "I have to thank her for that." Sabi niya saka mgumiti.

"Tsk. Sagutin mo na lang yung tanong ko." Aburidong sagot ko. Ang dami kasing sinasabi.. Alam naman niyang ayaw ko sa taong pala tanong at hindi sinasagot ang mga tanong ko.

[So, Ayaw mo kay Kathy?]

Tsk. Aish! Wala akong sinasabi!

[Ayiii~ So, Gusto mo siya?]

Wala din akong sinasabing ganyan!

"Hmm.. Siguro bigyan mo na lang ng fruits.. O kaya balloons? flowers? Hindi naman kasi ako expert sa mga ganyan pare eh. Gawan mo na lang ng special gift yung gift na alam mong magugustuhan niya." Sabi ni Jayce.

"Special gift? Ano naman kayang gift yun?" I thought. Aish! Ito nanaman ako sa tanong-tanong na hindi nasasagot. -______-

"Lutuan mo na lang kaya ng pagkain." Suggest ni Jayce saka ngumiti ng nakakaloko.

Binatukan ko nga. Alam naman niyang wala akong talent sa pag luluto.

"Tae. Alam mo namang hindi ako marunong magluto." Sabi ko sakanya.

He wiggled his eyebrows tapos ngumiti nang mapanukso. "Akala ko ba gusto mong bigyan ng special gift? Mas magugustuhan nga niya yun eh. Full of effort." Sabi niya saka humalagpak ng tawa.

"Aish!" Tanging nasabi ko saka umalis na lang nang court at iniwan siya. Wala siyang kwentang kausap. -_______-

Habang naglalakad ako nakita ko yubg cook ng school na ito si Chef Jinna. Close kami nito dahil ang Papa niya ang isa sa matagal na Chef sa bahay namin.

I greeted her and she greeted me with a smile. I asked her If she can help me prepare a good for Kathy kasi nga may sakit and without any doubts she helped me.

Tinuturuan ako ni Ate Jinna. She works really professional. Pati pag slice ko ng mushrooms kailangan maganda, Pati pag halo ng soup kailangan maayos, Pati pag tantsya ng rekados kailangan measured. Kaya ayoko sa kusina eh. Ang daming kailangan sundin. -_____-

I decided to prepare Mushroom Soup and a Red Velvet Cupcake. Para yung cupcake kainin niya pag magaling na siya.

Pang ilang subok ko na yung Mushroom soup pero hindi ko pa rin ma-perfect. Kasi pag hindi masarap agad na itinatapon ni Chef. Aish!

"Ugh. Bakit ko nga ba ginagawa to?"Bulong ko sa sarili ko habang ginagawa ulit sa umpisa ang kailangan kong gawin. -_____-

***

To be continued.

She's Mine, and Mine Alone.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon