Chapter 16

49 0 0
                                    

Jeffrey's POV

Kanina pa ako nanggagalaiti dito kay Reyes. Tatapyasan ko na to nang daliri. Ano bang meron sakanilang dalawa? Tch. Hindi siya magugustuhan ni Kay.

Konsensya: Selos ka lang.

Tch. Pati ba naman konsyensya ko? Di ako nagseselos kay Reyes lang at Kay? Tss.

Konsyensya: Kung hindi mo siya nireject nung highschool palang kayo edi kayo na.

Ano ba 'to. Para akong baliw na itinataktak ang ulo dito.

"Hatid na kita."

Aba?! Ihahatid ni Curtis 'to? ABA ABA. Sawa naba sya sa buhay nya?

"Sige"

Aba't! Pumapayag na si Kay? Matagal naba silang magkakilala at sasama sya jan sa lalaking yan. Baka kidnapin siya nyan, or rape-in, okaya Ibenta ang loob. Okaya...

"Ako na maghahatid sakanya."

Ano ba naman yan. Kung ano ano ang naiisip at nasasabi ko. I even offered her a ride. Nakatingin lang sya sakin. Even si Curtis nakatingin lang.

"It's fine Curtis, kay Jeff nalang ako sasabay alam nya kase ang bahay ko."

Yon! DALI MO REYES! Sakin sumama si Kay one point for me HA-HAH! Dun pa din bahay nila? Tagal na nun ah.

"Sure ka?"

"Yup. Thank you Curtis, see you tomorrow."

Aba nakakaasar ha. Sakin nga sasama pero magkikita naman sila bukas. Tss.

(A/N: MALAMANG MAY PASOK BUKAS! 'TONG SI JEFFREY O.A)

Itong si Author talaga! Tss.

(A/N: Hoy! Inaaway moko? Gusto mong ilayo ko si Kay sayo?!)

Eto naman si AuthorGanda Hehehe. Syempre hindi akin lang si Kay. Tsupi na Alis na Author.

"Jeff!"

Bigla naman akong bumalik sa Wisyo nang kuhitin aki ni Kay. Matagal ba akong nakatulala? Tch. Nakakahiya.

"Let's go."

Lumakad kami papalabas nang restaurant at pinagbuksan ko naman sya nang pinto ng sasakyan.

I saw her. Di nya maayos yung seatbelt nya. Kaya naman lumapit ako sakanya halos magkatapatan na ang mukha namin hinila ko ang seatbelt at binuckle. Ang Awkward kase ng posisyon namin.

I started the Engine. Tahimik ang atmosphere. Mukhang walang gusto magsalita. So I started breaking the Silence.

"So kelan ka umuwi."

I smiled to her. She smiled back. OhGod. God knows how much I missed her smile. Kanina kase halatang fake ang ngiti nya sakin. She looks very matured now. Grabe ang iginanda nya.

"Last week."

Gusto kong tanungin kung bakit after all these years ngayon lang... Ngayon lang sya  nagpakita. May problema ba?

"I'm sorry."

She said. Why? Why is she apologizing to me?

"That time, when you're in the airport looking for me, i wad there. I decided na wag magpakita. Masasaktan lang ako. I even told my close friend na huwag na huwag magbabanggit nang impormasyon tungkol sakin."

She said while crying. Ayokong nakikita syang umiiyak because of me. I stopped the car on the side of the road at nag flasher ako.

"Shh. Stop Crying please?."

She looked at me. Pinunasan ko ang pisngi nya gamit ang thumb ko. Pulang pula sya dahil umiiyak. I can't bare seeing her cry like bfore.

"We'll have a NEW start."

Wika ko. We're ginna have a new start and we will not live from the past.

She smiled to me. I missed her. ----

-----------------------------------------------------------------

Please vote and comment! Ayan ayos na si jeff at Kay!

Special thanks to my ganda dalaga "UelDeleon!"  Thank you.

Advice for the day: Kapag iniiwasan ka ng isang tao, it doesn't mean that he or she doesn't love you. Sometimes they just want you to learn from your mistakes.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 22, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Tutor Kong StrictTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon