Ονειροπαρμένοι έρωτες

Κεφάλαιο 20ο

Λίγα λεπτά νωρίτερα

Ρον Εύας

Ψάχνω τον Γιάννη εδώ και λίγα λεπτά αλλά άφαντος. Πάω να ρωτήσω τον φίλο του , να δω αν τον έχει δει

Εύα: Γεια. Μήπως έχεις δει τον Γιάννη;

Φίλος Γιάννη: Ναι , πήγε τουαλέτα νομίζω

Εύα: Ευχαριστώ τα λέμε

Ήμαρτον αυτό το παιδί. Πάω πάλι στην άλλη μεριά του μπαρ εκεί που είναι οι τουαλέτες. Επιτέλους τις βρήκα.

Μπαίνω μέσα και ακούω από την μια την φωνή του Γιάννη. Χτυπάω την πόρτα και ξαφνικά σωπαίνει. Μόνος του μιλάει; Χωρίς να το σκεφτώ ανοίγω την πόρτα. Το θέαμα με σόκαρε. Ο Γιάννης με μια, να φιλιούνται

Εύα: Γιάννη;;;

Γιάννης: Εύα;; Εμμ δεν είναι αυτό που νομίζεις

Εύα: Τι δεν είναι αυτό που νομίζω;; Τόσο καιρό με κοροϊδεύεις;;

Γιάννης: Εύα μου...

Εύα: Μην με ξαναπείς μου. Τα μου, τα σου και τα μας κομμένα

Άρης: Εύα;;;;

......

Εύα: Άρη δεν είναι ώρα τώρα

Άρης: Τι γίνεται εδώ;;

Εύα: Τίποτα Άρη θα σου πω μετά

Γιάννης: Εύα άσε με να σου εξηγήσω

Εύα: Όλα ήταν ένα ψέμα. Ένα μεγάλο ψέμα

Γιάννης: Όχι όχι εγώ....

Εύα: Και το ότι νοιαζόσουν; Ψέμα και αυτό;

Γιάννης: Ρε Εύα...

Εύα: Χωρίζουμε. Τέρμα ποια τα παραμύθια

Άρης: Τι της έκανες ρε μαλάκα;;

Εύα: Άρη άστον δεν αξίζει. Πάμε

Ρον Άρη

Μπήκα στην τουαλέτα και είδα την Εύα να φωνάζει στον Γιάννη. Κάτι γίνεται εδώ και δεν έχω καταλάβει τίποτα.

Αφού φύγαμε έξω με την Εύα, την οδήγησα έξω από το μπαρ. Μόλις βγήκαμε έξω την κοίταξα και τα μάτια της ήταν κόκκινα και πρησμένα από το κλάμα