Ονειροπαρμένοι έρωτες

37ο Κεφάλαιο

POV Αλεξάνδρας

Χθές το βράδυ κοιμηθηκα αργά και με τόση κούραση που είχα  ξέχασα τα μισά πράγματα να κάνω. Πρώτο πράγμα που ξέχασα να κάνω είναι να κλείσω το μπατζουρι με σκοπό να ξυπνησω απο το φώς του ήλιου, οτι πιο σπαστικό. Άραγε τι ώρα να ναι είπα και κοίταξα το κινητό , 8:00;; Όχι ρε γαμώτο άντε τώρα να ξανά κοιμηθώ. Μόλις κλείνω τα μάτια μου ακούω την μαμά του Αγγέλου. Την μαμά του Αγγελου;; Και τι κάνει εδώ;; Και αυτόματα σηκωνομαι από  το κρεβάτι και βλέπω τον Άγγελο να χαιρετάει τον Στέφανο με τον Άρη. Τιι; Κάτι πρέπει να κάνω άμεσαα. Να παω να του μιλήσω; Να του πω τι νιώθει η Δανάη; Όχι σκατά θα τα κάνω. Ή να παω;; Θα πάω τέλος βάζω γρήγορα οτι βρω μπροστά μου και τρέχω προς την πόρτα.

Αλεξάνδρα: Έφυγε;;

Στέφανος: Αλεξάνδρα είσαι καλά;

Αλεξάνδρα: Ναι απλά... Ακούστε,  κατι πρέπει να κάνουμε για να μην φύγει ο Άγγελος

Άρης: Τι εννοείς;;

Αλεξάνδρα: Δεν πρέπει να φύγει ο Άγγελος αν δεν μάθει για την Δανάη. Πρέπει να μιλήσουν

Άρης: Μα και χθες δεν μίλησαν;

Στέφανος: Ρε Άρη χθες είδες την Δανάη δεν ηταν σε θέση να μιλήσει. Έχει δίκιο η Αλεξάνδρα

Άρης: Ωραία αλλά σε μια ώρα ο Άγγελος φεύγει

Αλεξάνδρα: Γαμώτο πρέπει κάπως να μάθει η Δανάη πως φεύγει για να παει να τον βρεί

Άρης: Αλεξάνδρα δεν προλαβαίνει, ειναι Σάββατο κι έχει παρα πολύ κίνηση. Πότε θα φτάσει;

Αλεξάνδρα: Ουφφ. Δεν πρέπει να φύγει

Στέφανος: Εμείς θα προσπαθήσουμε κι ότι γίνει έγινε

Αλεξάνδρα: Ωραία παίρνω την Δανάη τηλέφωνο
Γαμώτο δεν το σηκώνει και τώρα;

Άρης: Ξανά πάρε

Αλεξάνδρα: Ελα σήκωσε το, σήκωσε το. Δανάη;;

Δανάη: Τι είναι, έγινε κάτι;

Στέφανος: Μην της πείς να πάει ρώτα την αν είναι καλά... Της είπα ψυθιριστα

Αλεξάνδρα: Δανάη μου, καλύτερα είσαι;

Δανάη: Αν εξαιρέσεις ότι έχασα τον ύπνο, ναι καλύτερα είμαι

Αλεξάνδρα: Σορρυ απλά να μωρέ είδα ενα όνειρο με εσένα και τρόμαξαν

Δανάη: Ααα οχι μια χαρά είμαι, ελάτε προς το απόγευμα γιατί εχω βαρεθεί την ζωή μου