Kookie & Cream

The New Beginning

Kae's POV
"Kae kumain ka na please.." sabay katok sa pintuan ni Kristelle. Bestfriend ko sya.. Dito sya nags-stay sa bahay simula nung araw na nawala si mama..
"Kae.. sige na.. kahit ngayun lang kumain ka na.. please" biglang humina ang boses nya.. 2 araw na akong hindi lumalabas ng kwarto.. at dalawang araw na rin akong hindi kumakain..
Ang sakit..
Nawalan ka ng nanay..
Feeling ko hindi na ako mabubuhay..
Ano pa ba ang gagawin ko sa buhay ko??
Hindi.. hindi ko kaya..
Pagkatapos nun.. hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako sa pagkahikbi-hikbi ko..
--- 9 hours later ---
Pagdilat ko..
Nasaan ba ako?? Ang puti ng paligid.. nasan ba ako??
Biglang bumukas ang pintuan..
"Kae.. gising ka na pala.. nakakainis kang bruha ka.. *hikk* buti nga *hikk* nabuksan ko yung pinto ng kwarto *hikk* mo kanina... tanginumin mo.. pinag-alala no ako bruha ka" tsk..
Kahit kailan talaga tong si Kristelle..
Tsaka.. aayusin ko nalang buhay ko.. kesa naman gagaguhin ko lang to.. hindi sasaya si mama pag ginaganto ko ang buhay ko.. ayokong magalit sya..
"Tangina naman Kris.. wag ka ngang umiyak.. natatae akong Panuorin kang umiiyak.. tsk.. gutom na ako" bigla nya naman aKong hinug..
"Bruha.. may dala akong spaghetti.. mehehe.. luto ko.. ubusin mo ha.. kelangan di kukulang sa 3 plato ang kakainin mo"
"Kris.. TANGnaluob naman.. mahal ko katawan ko.."
At yun.. kumain na ako ng kumain.. tsk..
~~~
"Kae sa bahay ka nalang kaya muna tumira"
Haays. Ang hirap ng buhay ko..
Oo nga pala, ako si 박개안/Park Kae Anne.. 17 years old.. mama ko nalang ang nag-aalaga sakin.. di ko alam kung nasaan si papa.. sabi ni mama nasa malayo daw sya.. pero pareho lang naman kaming nandito sa Korea (grabe noh?? Same country pero lalayo pa?? Paki-explain.. pls lang) .... sa sitwasyon namin ni mama.. di naman kami ganun ka mahirap.. k lang.. yung nakakabili kami ng mga pangangailangan namin.. pero si papa, sabi kasi ni mama na may importantante daw na ginagawa si papa dun sa kung nasaan sya.. mayaman daw si papa.. nag-aari ng kompanya ang mga Park (ewan ko anung kompanya.. di na mention ni mama) kaya daw sobrang busy ni Papa.. pero sabi daw nito na kahit gano daw katagal ng panahon.. ehh. Babalikan nya daw kami..
Tae noh? Asa namang maniniwala ako.. nawala na si mama.. ano pa ba aasahan ko sa kanya.. ni hindi ko pa nga siya nakikita.. panu na kaya kung nalaman nyang wala na si mama? Hahanip nya ba ako??
Yun na nga eh.. wala rin akong ibang kakilala... ni lolo ko o lola.. tsk.. ewan ko ba?? Bat wala man lang nagparamdan.. tsk!
-- back to reality --
"Kris wag na.. nakakahiya kay tita Glizelle"
"ANu ba yan Kae.. hindi naman nangangain si mama.. tsaka.. sabi pa nga nya sakin na dun ka daw papatirahin.. kaya sige na.."
"Tigas mo.. ehh.. sa nahihiya ako.. titira nalang akong apartment.. .. tsaka Kris.. tulungan mo akong maghanap ng trabaho ah.."
Marami-rami rin kasi ang naipon kong pera kaya okay lang.. yun muna ibabayad ko kahit sa first month payment ko sa apartment kung sakaling hindi pa ako makakakita ng trabaho..
"Sige.. pero sa bahay ka muna tumira.. lilipat ka nalang ng apartment kung may trabaho ka na.."
"Sige.."
~~~~~~~~~~
Hey guys.. second story ko to.. bale yung first story ko nasa isa kong account.. sa mga hindi po nakakaalam o nakakabasa sa first story ko 'Inlove With My Childhood Bestfriend' Po yung title.. 'Park_Neul_Yeon' Po ang username ko.. kaso may something wrong daw po sa account ko na EWAN.. kaya ito po yung kapalit nun.. mehehe..
VOTE and COMMENT!!!