Göl

6. bölüm(samimiyet)

Artık dünyamızı da tanıdığınıza göre olaya devam etmek istiyorum

dedim ya ron son bir kez daha acaba norayı görebilir miyim diye etrafta dolaşıyordu.

Hava artık kararmış etrafta genç kız kalmamış sadece birkaç kocasını arayan kadın dolaşıyordu. Ron'da ümidini kesmiş olacak ki artık eve doğru yol almaya başlamıştı. Ron göl kıyısından evine doğru yürümeye başlamıştıki o sırada nora noranın bahçede gölün kıyısında oturduğunu gördü. Hava karmıştı ama gökyüzünden güneşi aratmayacak parlaktı bir ay vardı. Gölün üzerindeki yakamoz o kadar büyüktü ki adeta göl bembeyaz olmuştu. Nora bir süre ronu görmedi bu sırada bahçelerindeki iskeleye doğru yavaş ve düşünceli bir biçimde yürümeye başladı. Ron büyük bir hayranlık ve merak ile onu izliyor bir yandada noraya izlediğini kimsesnin fark etmemesi için arkasındaki ağaçlığa doğru geri geri ufak adımlar ile nora ya paralel bir biçimde ilerliyordu. Nora bir süre iskelede oturup yakamoz düşen gölü izlemeyi bırakıp etrafa göz gezdirdi ,aynı şekilde ron'da oturup norayı izlemeye başladı. O sırada ay dahada tepeye çıkmış ve ağacın karanlığındaki ron fark etmeden aydınlığın ortasında kalmıştı.

Nora göl kıyısında onu izleyen biri olduğunu görmüş ama ilk bakışta kim olduğunu anlayamamıştı. Birkaç saniye sonra nora'nın kendisine baktığını anlayan ron telaşla ayağa kalktı. Hafifçe üzerini düzeltip temizleyen ron bir dakika kadar nora ile baka kaldılar. O sırada noranın evini kapısı açıldı ve;

annesi "nora, çok geç oldu eğer bukadar çok özlediysen gölü odandan seyret." diye seslendi

nora "tamam anne geliyorum." diye karşılık verdi.

Sonra usulca kafasıyla rona selam verdi. Ron Duruşunu düzeltmiş vaziyette ve istifini bozmadan ufak bir kafa hareketiyle selam verdi. Nora nın evine birkaç dakika daha bakan ron noranın cama gelmesi ümidiyle birkaç daha daha beklemek istedi.

Beklediği gibi de olmuştu nora evini en üst katında büyükçe bir pencerenin önüne bir mum yaktı ve karanlıkta yüzü gözüktü. Onu gören ron istemsizce gülümsedi.Tabi nora'da ona daha güzel bir gülümseme ile cevap verdi. Saatin artık geç olduğunun farkına varan ron acele bir şekilde eve doğru hızlı adımlarla yürümeye başladı ve karanlığa geçtikten sonra koşmaya başladı.

Ronu ailesini merak etmesinden çok hemen eve gidip karşılıklı duran odasından onun gibi penceresini solundan bir mum yakarak cevap vermek istemesiydi. acaba nora bunun bir mesaj olduğunu anlayacak mıydı.

Ron koşarak eve doğru yaklaşırken kapıda annesini beklediğin gördü

annesi " hava kararalı 2 saati geçti ve sen kimseye haber vermeden dışarılarda koşturuyorsun" diye kızdı

Ron o kadar telaşlıydı ki sanki zamana karşı bir yarış veriyordu, annesini bile cevap vermeden hemen odasına çıktı ve mumunu yaktı.

Acaba nora onu fark etmiş miydi. bir dakika geçmişti ve aklından bu yaptığının çok saçma olduğunu düşünüyordu. Tam o sırada mumu eski yerine götürmek için ayağa kalkan ron nora'nın penceresini sağında bir mum daha yaktığını gördü. bir anda heyecana kapılan hemen yatağının yanında bulunan şamdanı kaparak bir mum daha yaktı. Nora mumları söndürdü, ve bir daha yaktı. Aynı zamanda bunları ron da tekrarlıyordu. Bu basit ve saçma bir şeydi ama ikisi de o kadar mutluydu ki sesli gülüp bunu defalarca tekrar ettiler. Bu mum yakma olayı onlar için artık bir haberleşme biçimi olmuş hemen hemen her gece bunu tekrarlayacaklardı.