Chapter 10

84 1 0
                                    

Date

"Hi." Ulit niya a sinabi.

Hindi ko na maalala kung pang ilan na niya iyon, at wala rin akong pakealam kahit maubusan pa siya ng laway sa kakaulit niya sa walang kakwentang-kwenta na pagbati niya.

"Uhm, so I heared you're a newbie in MU?" he asked. "Milestone University, I mean." pagkaklaro niya pa na para bang di obvious ang abreviation na iyon.

Alam ko. Gago. Kay sarap sanang isagot pero ayokoong mag aksaya ng kahit na katiting na laway para sa lalakeng ito ngayon dahil wala ako sa tamang timpla.

"Hi." Ulit na naman niya. Bwesit siya. Isang 'Hi' niya pa ulit, ipapasok ko sa bunganga niya itong pang apat na taong lamesang kinalalagyan namin.

Again, bakit madaming nagkakagusto sa pakealamerong lalake na ito? Can't he just shut his filthy mouth?

And I thought most ordinary girls fall for serious types? But, from what I know. This Von Khenry Montejar is not 'this' clingy like some crazy psychopath.

The girls suppose to be the one who flacks on his shoes begging for his attention without even lifting his stupid ass. Tapos ganito pala itong gagong ito? Hmm. Maybe he noticed how indifferent I am with other girls he used to encounter with.

Well, I am no ordinary girl.

Oo. Tama. Maybe that's it. Maybe I somehow caught his attention with my indifference. In other circumstances, I might just ignore but then I remembered the reason why we were actually here in the first place.

Might as well use this kind of too much attention his giving me as my advantage.

Right.

"By the way..." I started which caught him off guard. Sa kakakulit niyang bwesit siya kanina pa ay ngayon ko lang binigay talaga ang kalahati ng atensyon ko. Para naman siyang nanabik ng makitang umamba pa akong ilapit ang katawan ko sa kaniya at itinigil pa ang pagkain na kanina ko pa ginagawa na para bang may sasabihin lang na chikahan.

"Yes, yes?" He excitedly asked. Leaning a bit more than he already is and even clasp his palms together as if a little kid waiting for a gift to his godparents.

"I heared there will be an elite dinner party... later?"  bago ko pa mapigilan ang sarili ay naitanong ko na iyon bigla sa kaniya ng maalala. He was quiet startled at what I ask all of a sudden but still nodded. I smirk at his clueless reaction and leand forward just enough to get his attention better and be bothered.

Nakakatawa lang ang reaksyon niya tuwing kusang lumapit ako sa kaniya.

"Well, obviously you are from this Universitys' elite students the reason why I firmly believe you will be attending it later, right?" kahit nag tataka ay tumango siya. May kung anong bigla akong naalala sa itsura niyang iyon na parang batang paslit na sinasabihan. But I just shrug the thought away remembering what that nod meant.

My smile widen which I dunno why but caught him off guard.

"Gusto ko sanang sumama." dumb as he is, kahit walang kinakain o iniinom ay nag mistula siyang nabilaukan sa sariling laway. Ang hindi makapaniwalang mata ang nakatingin sa akin at bagsak ang pangang tinignan ako ng ilang segundo.

Well, fuck it. I don't care about him but I'm really bothered with that dinner. Fortunately, I got an email pertaining of informations of that Elite Dinner Party. Unfortunately, we needed to watch over a certain person in that dinner party the reason why we need to be there.

And I mean, inside.

Something like an undercover shits.

Luckily, Azrael will be there as that Elizalde girl's date habang napagkasunduan namin lahat na mag mamatyag kaming lima. Kaniya-kaniyang diskarte nga lang sa pag mamatyag.

Chasing Hurricane (PlayboySeries#2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon