YAZ YAĞMURU

2.BÖLÜM

Ben ne zaman özgürlüğüme kavuşacağım. Tamam hayat bana bir şans vermemiş olabilir ama o şansı ben kendim yaratabilirim. Umudumu kaybetmemeliyim. Kendime gelip bir plan yapmalıyım hemde hemen. Ne yapmalıyım ne yapmalıyım diye düşünürken telefonum çaldı. Arayan tabikide bu hayattaki en yakın arkadaşım ayça  arıyordu.

- Alo ayça

- Alo yağmur ne yapıyorsan hemen bırak herzamanki buluştuğumuz yere gel.

- Birşey yapmıyorum ayça  üzgünüm gelemeyeceğim.

- Neden yağmur ne oldu yine baban mi neden bu adam bir türlü seni bırakmıyorki.ama ben biliyordum bu sorunun altında da yine baban var. Yeter yaa artık kaç diyeceğim yaa. O duruma getirdi artık. Neyse ben yine çok konuştum. Sen anlat biraz.

- Yine hiç susmadın yaa ayça
Bir dakika bir dakika sen az önce kaç dedin değilmi?

- Evet dedim ama Yine ne dediğimi bilmiyorum herhalde.

- Hayır ayça  ne dediğini biliyorsun hatta şuan hayatımı kurtardın. Ya sen benim için gönderilmiş bir yardim meliğisin çok teşekkür ederim canım benim.

- Bir dakika bir dakika ben onu öylesine sinirden söylemiştim. Sen ciddiye mi aldın. Hem alsan bile nasıl kaçacaksın, nereye kaçacaksın, nerede kalacaksın, ne yapacaksın?

- Hani sana bahsetmiştim yaa istanbulda bir ses yarışması vardı küçük çaplı bir yarışma ama hayatımı değiştirebilir. Istanbulda yeni bir hayat kurabilirim kendime, herşeyden ve herkesten uzak.

Biraz endişelenmiş olacak ki hemen cevap verdi.

- Yani bilmiyorum yağmur nasıl yapacaksın nerede kalacaksın nasıl iş bulacaksın ne yiyeceksin.

- Biliyorsun ben her zaman para biriktiren bir insan oldum biriktirdiğim paralarla bir ev tutarım. Geçinir giderim iste.

- Ama yağmur baban senin peşine düşerse ve seni bulurlarsa o ihtimalde var sen o zaman ne yapacaksın peki.

- Öyle birşey olursa bir daha asla özgür bir insan olamam babam kesin kendisi gibi bir damat bulur ve beni evlendirir bende sevmedigim bir adamla bir ömür boyu yaşamıyor ama yaşamıyor gibi yasayacagim.

- Evet öyle tabi.

- Ama hayallerinin peşinden gitmesemde ömür boyu pişman olacağım. Hayır ben bunu yapacağım evden kaçacağım başka çarem yok.

- Sen bilirsin canım ne karar verirsen ver hep senin arkandayım.

- Biliyorum. Ve bu yüzden en yakın arkadaşımsın . Çok teşekkür ederim canım benim.

- Seni seviyorum kendine iyi bak.

- Bende seni seviyorum beni her zaman ara olurmu?

- Tabikide seni her dakika rahatsız edeceğim.

- Tamam canım hadi görüşürüz.

- Görüşürüz.

Evet hemen bir çanta hazırlamam lazım . Çantamı hazırlarken annem odaya girdi.

- Ne yapıyorsun kızım.

- Çanta hazırlıyorum anne.

- Dalga geçme kızım çanta hazırladığını görüyorum nereye gidiyorsun?

- Hayallerimin peşinden gidiyorum anne istanbula gidiyorum bir yarışma var ona katılacağım ben şarkı söylemek istiyorum ev yapmak istemiyorum.

- Tamam kızım ama nasıl yaşayacaksın oralarda elin memleketimde ne yer ne içersin aklım sende kalır.

- Merak etme sen annecim ben başımın çaresine bakarım nede olsa büyüdüm artık anne.

- Ama beni her zaman arayacaksın. Söz mü?

- Söz annecim söz.

- Tamam kızım. Nasıl kacaksin peki.

- En alt kattaki odayı seçmem bu hayattaki en büyük şansım . Ben kaçarken sende korumaları oyalayacaksın.

- Baban sana yardim ettiğimi duyarsa babanın gazabından kurtulamam.

- Duyarsa annecim ama duymazsa hiçbir sorun olmaz.

- Tamam kızım kendine iyi bak olurmu benide meraka sokma ara beni hep.

- Tamam anne hadi git oyalada kaçayım şuradan.

- Tamam gidiyorum.

En sonunda babamdan kurtuluyordum. Hayatımı yaşayacağım ama annemi birakacagim için çok üzülüyorum ben annemsiz ve ayçasız nasıl yaşayacağım. Ama hayallerimi gerçekleştirirsem onların yanına geleceğim kendime bu sözü verdikten sonra balkondan atladım bahçeye ordanda duvara çıktım atladım ve özgürüm artık...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ben babamın söylediklerini yapmayacağım. Eğer bana böyle davranmasaydı beni dinleseydi asla bu hallere düşmeyecektik ama ben babamın yap dediklerini yapmayacağım. Annemi de çok üzdüm zaten . O bana kıyamazken babam neden bu kadar hırslı onu anlamıyorum zaten. Ama me yapıp ne edip bir yolunu bulmalıyım. Ben doktor olamam . Bu meslek bana göre değil.

- Rüzgar oğlum .

Annem kapının arkasından bana sesleniyordu. Herhalde kapıyı açmamı istiyor.

- Aç oğlum kapıyı üzülüyorum bak.

- Anne lütfen yalnız kalmam lazım.

- Oğlum ac birşey söyleyeyim sonra yine konuşmak istemezsen sen bilirsin.

Açmaktan başka çaremi var annemin bana yalvarmasini hatta kimseye yalvarmasini istemiyorum.

- Açacağım ama bana babanın dediklerini yap deme.

- Hayır oğlum öyle birşey demeyeceğim lütfen hadi ac şu kapıyı.

- Tamam anne.

Kapıyı açtım annem bana sarıldı. Ne oldu anlamıyorum nedenli bu sarılma.

- Anne şimdi bu sarılma neden ??

- Gidiyorsun yaa oğlum sana son kez sarılayım dedim.

- Nereye gidiyorum anne neden benim haberim yok. Eğer buda babamın işiyse biliyorsun ki bunu asla yapmam.

- Hayır oğlum sakin ol babanın işi falan değil ben senin bir çanta hazırlayıp ıstanbula o yarışmaya katilmani istiyorum. Hayallerini gerçekleştir oğlum. Ben sana kaçman için yardim edeceğim.

- Anne sen benim melegimsin. Beni kurtarmak için bu dünyaya geldin biliyorum. Seni çok seviyorum annecim.

- Hadi oğlum oyalanma senin gözümdeki değerini biliyorsun tabikide o yüzden elini çabuk tut ben babanı ve kapıdaki korumaları oyalarım.

- Tamam anne.

- Al oğlum şunu.

- Bu ne anne

- Para oğlum orada bir ev tutup çalışman için .

- Her şeyi de düşünürmüş benim birtanecik annem.

- Hadi hadi beni duygulandirma cabuk ol.

- Tamam anne sen çık bende birazdan çıkarım.

- Hadi oğlum allahın izniyle şuradan kurtul. Ama beni her zaman haberdar et . Beni merakta bırakma oğlum.

- Tamam anne hadi bu geçene zaman denir.

- Tamam hadi hadi.

Annem korumaları aradı. Arka bahçede birini gördüğünü söyledi. Sonrada babamı oyalamak içinde onu odada konuşmaya götürdü. Artık özgürüm. Merdivenlerden hızlıca indikçe kapıyı açıp dışarıyı kontrol ettim. Kimse yoktu. Hızlıca koşup bahçenin kapısından dışarıya çıktın artık özgürüm...